Denk aan de herinnering aan je eerste prom. Of een dagje park met je hond. Of een grap die je vriend laatst maakte.

De herinneringen die in onze langetermijngeheugenopslag blijven, bleven ons niet voor niets bij. De dingen die we zagen, voelden of hoorden waren belangrijk en waard om herinnerd te worden. Ze hebben het gehaald.

We zien, voelen en horen de hele dag door veel dingen. We nemen elke milliseconde heel veel stukjes informatie op.

Als je meer begint te leren over hoe het geheugen werkt, weet je dat niet al deze stukjes informatie erg ver in onze herinneringen terechtkomen. Ze doorlopen verschillende niveaus van geheugenopslag om het langetermijngeheugen te bereiken.

In deze video ga ik het hebben over het eerste niveau. Voordat herinneringen in geheugenopslag op korte termijn of in geheugen op lange termijn terechtkomen, zitten ze in opslag van sensorisch geheugen. Er zijn veel verschillende soorten zintuiglijke herinneringen, en hoewel sommige soorten zintuiglijke herinneringen tot vier seconden in onze geest blijven hangen, verdwijnen andere binnen milliseconden. Het is aan de hersenen om te beslissen welke van deze herinneringen naar het werkgeheugen en later het langetermijngeheugen gaan.

Wat is sensorisch geheugen?

Ook bekend als het sensorische register, sensorisch geheugen is de opslag van informatie die we ontvangen van onze zintuigen. Voorbeelden van sensorisch geheugen zijn het zien van een hond, kauwgom voelen onder een stoel of het ruiken van kippennoedelsoep. Onze ogen, neus en zenuwen sturen die informatie naar de hersenen.

Tenzij de hersenen besluiten om die informatie te verplaatsen naar kortetermijngeheugen, gaat de informatie voor altijd verloren. (Of totdat je dat tandvlees weer onder je stoel voelt.)

Zintuiglijke herinnering duurt maar ongeveer een seconde.

Experimenten met sensorisch geheugen

Hoe weten we de lengte van sensorisch geheugen? Een cognitief psycholoog genaamd George Sperling hielp ons het antwoord te vinden.

In de jaren zestig produceerde Sperling een experiment om het sensorische geheugen te testen. Hij heeft elke deelnemer een zoeker. In de zoeker zagen deelnemers drie rijen letters gedurende slechts 1 / 20e van een seconde. In een oogwenk waren de letters verdwenen.

Vervolgens liet Sperling een bel luiden die de deelnemers aangaf dat ze de bovenste, middelste of onderste rij letters moesten reciteren. Soms ging deze bel binnen een kwart van een seconde nadat de letters verdwenen waren. Andere keren ging de bel een seconde of twee nadat de letters verdwenen waren.

Sperling ontdekte dat de letters lang genoeg in het geheugen van de deelnemers bleven hangen als de bel binnen een kwart van een seconde ging. Zodra er een seconde of meer voorbij waren gegaan, raakten de deelnemers de herinnering aan de letters kwijt. Zintuiglijk geheugen gaat snel.

Waarom? Een theorie is dat het sensorische geheugen beperkt is. We weten dat het werkgeheugen, of kortetermijngeheugen, vrij beperkt is. Tenzij dingen snel zijn toegewijd aan een langetermijngeheugen, zullen ze verdwijnen. Dit geldt ook voor het sensorische geheugen. Onze ogen, oren, enz. Nemen voortdurend nieuwe sensorische informatie op. Als er nieuwe informatie binnenkomt, moet er iets weg.

Er zijn meer dan vijf zintuigen

Voordat je deze video begon te bekijken, kon je waarschijnlijk raden dat het sensorische geheugen te maken had met de zintuigen: zien, horen, ruiken, proeven en aanraken. In werkelijkheid zijn er veel meer zintuigen dan alleen de vijf die we op de lagere school leren. Proprioceptie is bijvoorbeeld het bewustzijn van ons lichaam in de ruimte. Ons evenwichtsgevoel is ook een ander gevoel dat vaak wordt vergeten in schoolboeken en klassikale discussies.

Al deze verschillende zintuigen dragen bij aan ons algehele sensorische geheugen. Maar ik ga niet ingaan op alle soorten sensorisch geheugen die te maken hebben met proprioceptie, nociceptie, enz. Ik ga het hebben over drie hoofdtypen van sensorisch geheugen: iconisch geheugen, echoïsch geheugen en haptisch geheugen. geheugen.

We zeggen dat het sensorische geheugen één seconde duurt, maar dat is niet het hele verhaal. Elk ander type sensorisch geheugen kan voor een langere of kortere tijd blijven hangen.

Iconisch geheugen

De vroege experimenten van George Sperling testten de deelnemers op wat ze zagen. Zeven jaar na zijn experiment zei een psycholoog genaamd Ulric Neisser dat deze snel vervagende geheugenopslag een iconisch geheugen was. Ionische herinnering is de herinnering aan de dingen die we met onze ogen opnemen.

Iconische herinneringen blijven niet lang hangen – de meeste iconische herinneringen verdwijnen binnen een ½ seconde. Het kan slechts milliseconden duren en dan is wat we hebben gezien ‘voor altijd verdwenen’, of in ieder geval totdat we het weer zien. Onze ogen hebben meestal de mogelijkheid om hetzelfde item steeds opnieuw te scannen, dus deze snelle verdwijning is niet meestal dramatisch of significant.

Deze snelle verdwijning zou kunnen bijdragen aan de ideeën van onoplettende blindheid en ons vermogen om dingen die recht voor onze neus staan, ‘niet te zien’.

Echo-geheugen

Iconisch geheugen beweegt snel in vergelijking met echoïsch geheugen. Echo-geheugen is de opslag van auditieve informatie. De geluiden die we horen, gaan in ons echo-geheugen.

Echo-geheugen gaat iets langer mee dan iconisch geheugen – sommige geluiden blijven wel vier seconden in echo-geheugenopslag. Waarom? Evolutie kan het antwoord zijn.

Echo-geheugen is ook uniek omdat de hersenen meer dan één stukje auditieve informatie tegelijk kunnen opslaan. Als je een gesprek voert met een vriend en plotseling een leeuw in de verte hoort, zullen je hersenen beide stukjes informatie kunnen vasthouden totdat ze verdwijnen of naar een kortetermijngeheugen gaan.

Haptisch geheugen

Het laatste type sensorisch geheugen dat ik in deze video ga noemen, is het haptische geheugen. Haptisch geheugen is de opslag van informatie over de dingen die we aanraken en voelen. Deze herinneringen blijven slechts twee seconden in het sensorische geheugen opgeslagen – dus ze gaan langer mee dan iconisch geheugen, maar niet zo lang als echo-geheugen.

Natuurlijk zijn er dingen die we voelen, horen en zien en die we voor altijd zullen onthouden. Deze stukjes informatie hebben het zintuiglijke geheugen overschreden in geheugenopslag op korte en lange termijn. Maar voordat we herinneringen maken die een leven lang meegaan, moeten we informatie opslaan en verwerken in de sensorische geheugenopslag.