Een Lidar (lichtdetectie en Variërend) afbeelding gemaakt met gegevens verzameld door NOAA’s National Geodetic Survey.
Externe sensoren verzamelen gegevens door het detecteren van de energie die wordt weerkaatst door de aarde. Deze sensoren kunnen zich op satellieten bevinden of in vliegtuigen zijn gemonteerd.
Afstandssensoren kunnen passief of actief zijn. Passieve sensoren reageren op externe stimuli. Ze registreren natuurlijke energie die wordt weerkaatst of uitgestoten vanaf het aardoppervlak. De meest voorkomende stralingsbron die door passieve sensoren wordt gedetecteerd, is gereflecteerd zonlicht.
Daarentegen gebruiken actieve sensoren interne stimuli om gegevens over de aarde te verzamelen. Een teledetectiesysteem met laserstraal projecteert bijvoorbeeld een laser op het aardoppervlak en meet de tijd die de laser nodig heeft om terug te reflecteren naar zijn sensor.
Teledetectie heeft een breed scala aan toepassingen in veel verschillende velden:
- Kusttoepassingen: bewaak veranderingen in de kustlijn, volg sedimenttransport en breng kustkenmerken in kaart. Gegevens kunnen worden gebruikt voor het in kaart brengen van kusten en voor het voorkomen van erosie.
- Oceaantoepassingen: bewaak oceaancirculatie en stromingssystemen, meet oceaantemperatuur en golfhoogten en volg zee-ijs. Gegevens kunnen worden gebruikt om de oceanen beter te begrijpen en om de hulpbronnen van de oceaan het best te beheren.
- Gevarenbeoordeling: volg orkanen, aardbevingen, erosie en overstromingen. Gegevens kunnen worden gebruikt om de gevolgen van een natuurramp te beoordelen en paraatheidsstrategieën te ontwikkelen die voor en na een gevaarlijke gebeurtenis kunnen worden gebruikt.
- Beheer van natuurlijke hulpbronnen: controleer landgebruik, breng wetlands in kaart en breng habitats van wilde dieren in kaart. Gegevens kunnen worden gebruikt om de schade die stedelijke groei aan het milieu heeft te minimaliseren en om te helpen beslissen hoe natuurlijke hulpbronnen het beste kunnen worden beschermd.
