Zonder jou zou er een afhankelijke clausule in de wereld zijn, verloren en alleen. In zinnen zouden de broodnodige beschrijvingen ontbreken, en het schrijven in het algemeen zou eronder lijden.

Gelukkig hebben we jullie, de schrijvers van de wereld, die afhankelijke clausules kunnen herkennen en ze een thuis kunnen geven. Hier volgt een korte herhaling van wat een afhankelijke clausule is, welke vormen deze aanneemt en hoe u uw schrijven kunt verbeteren door ze correct te gebruiken.

Wat is een afhankelijke clausule?

Ook bekend als een ondergeschikte clausule, een afhankelijke clausule drukt geen volledige gedachte uit en kan daarom niet op zichzelf staan. Het heeft echter een onderwerp en een clausule (die een clausule van een zin onderscheidt). Dit soort clausules bevatten ook bijvoeglijke naamwoorden, zelfstandig naamwoord-clausules en zelfs bijwoord-clausules.

Vaak worden deze clausules ook onderscheiden door een afhankelijk markeringswoord dat meestal aan het begin staat om aan te geven dat er meer aan moet worden toegevoegd het wordt een complete gedachte. We komen daar later meer op terug.

Voorbeelden van afhankelijke clausules

Om elk schrijfconcept te begrijpen, kan het echt helpen om enkele voorbeelden te zien. De afhankelijke clausules worden onderstreept in de volgende zinnen:

De leraar zocht naar de kleine jongen die naar school stinkende schoenen had gedragen.

Ik weiger te schrijven tenzij mijn kinderen slapen.

We hebben eindelijk het vliegtuig gezien, dat achter de wolken was verdwenen.

De kwaliteit van het werk hangt meer af van de inhoud dan van hoe lang het is.

Geen van de onderstreepte secties kunnen dienen als zelfstandige zinnen, wat aangeeft dat ze afhankelijk zijn.

De afhankelijke clausule die graag handelt

In veel gevallen werken afhankelijke clausules graag als bijwoorden, bijvoeglijke naamwoorden , naamwoordklassen en meer.

Bijwoordclausules

Om het punt te illustreren, probeer de afhankelijke clausule in de volgende zin te vinden:

Ze typte het papier totdat haar vingers begonnen te krampen.

De afhankelijke clausule hier is “totdat haar vingers krampen.” Het fungeert als een bijwoord dat het werkwoord ‘getypt’ wijzigt. Hier zijn enkele andere voorbeelden van bijwoordclausules:

• Dan haar broer kan
• Omdat ik niet genoeg papier heb
• Voordat de drank warm wordt
• Tot de zon opkomt
• Als je op vrijdag kunt spelen

Adjectieve clausules

Afhankelijke clausules kunnen zich verkleden als ook bijvoeglijke naamwoorden, zoals deze:

Het papier dat ze vorige week heeft ingeleverd, was echt goed.

“Dat ze vorige week heeft ingeleverd” is de afhankelijke clausule die het zelfstandig naamwoord wijzigt, ” papier.” Hier zijn nog enkele voorbeelden van bijvoeglijke naamwoorden:

• Die ik hem leende
• Die bij de bergen wonen
• Waar ik naar de middelbare school ging
• Wie is slim
• Waarom het boek een ramp was

Zelfstandige clausules

Niet alleen zal een afhankelijke clausule fungeren als een zelfstandig naamwoord, maar het kan ook de rol aannemen van het spelen van het onderwerp van een zin. Zie hier wat ik bedoel:

Wat die vrouw schreef, was echt nuttig.

“Wat die vrouw schreef” is een afhankelijke bijzin en het onderwerp van de zin. Hier zijn enkele meer voorbeelden van zelfstandig naamwoord-clausules:

• Wie je maar wilt
• Wat hij verwachtte
• Dat je hoort
• Als de rechtszaak is in de uitverkoop
• Of ze zo ver kan rennen

Hoewel dit soms verwarrend kan zijn, kun je met een beetje oefenen de verschillen gaan opzoeken.

Laten we complex worden met afhankelijke clausules

Zoals hierboven geïllustreerd, worden afhankelijke clausules die als bijwoord of bijvoeglijk naamwoord worden gebruikt, meestal gecombineerd met een onafhankelijke clausule om een complexe zin te vormen. Om de twee te koppelen, een zin heeft vaak een relatief voornaamwoord of een ondergeschikte voegwoord. Deze aanwijzingen kunnen u helpen die afhankelijke bijzinnen te herkennen.

Relatieve voornaamwoorden zijn onder meer: wie, wie, dat, wat, waarom, wiens, wat, waar en how

Hier zijn een paar voorbeelden van afhankelijke clausules utiliz ondergeschikte voegwoorden als afhankelijke markeerwoorden aan het begin van de zin:

Wanneer ik naar de winkel ga om boodschappen te kopen …

Tenzij ik erachter kom wie mijn notitieboekje heeft gepakt …

Nadat Jenny de grote heuvel af was gaan sleeën …

Voordat John zijn huiswerk voor wiskunde bestudeerde …

Hoewel Robert wilde gaan bowlen met zijn vrienden …

Zelfs als Shaundra een kaartje naar Hawaï zou willen kopen …

Totdat je een kind krijgt …

Zoals je kunt zien, kunnen deze afhankelijke clausules die afhankelijke markeringswoorden bevatten zonder aanvullende context niet standhouden op zichzelf.

Onafhankelijke clausule versus afhankelijke clausule

Dus na dit alles vraag je je nu misschien af hoe een onafhankelijke clausule en een afhankelijke clausule verschillen. We hebben de definitie van de afhankelijke clausule hierboven al besproken, dus laten we een snelle definitie van een onafhankelijke clausule maken, zodat we de verschillen kunnen aangeven.

Een onafhankelijke clausule is in wezen een volledige zin.Het is een groep woorden die een complete gedachte vormen, inclusief een onderwerp en werkwoord.

Dus hoewel zowel een afhankelijke bijzin als een onafhankelijke bijzin een onderwerp en werkwoord bevatten, is het belangrijkste verschil dat men een volledige gedachte uitdrukt. en een niet.