Door Leslie Kuczynski, VMD, DACVIM
Nu de zomer ten einde is, is het tijd voor iedereen, inclusief onze gezinsleden, om terug te keren naar de normale routine. Met de zomerse hitte was het waarschijnlijk niet verwonderlijk dat de waterbakken die rond het huis stonden vaker gevuld moesten worden. Met warm weer komen luie dagen en afkoelen met een verfrissend drankje. Maar is het, nu de zomer voorbij is, normaal dat uw kat zoveel water drinkt en dat de voerbakken constant leeg zijn?
Overmatige dorst, en daarmee overmatig plassen, is een veel voorkomend symptoom aan dierenartsen over hun huisdieren. Overmatig urineren of polyurie kan vaker worden opgemerkt dan overmatig drinken of polydipsie, omdat het kan leiden tot ongelukken in huis, de kattenbak missen of urineren op iemands favoriete shirt, maar je kunt het een niet zonder het ander hebben . Polyurie (PU) en polydipsie (PD) kunnen de eerste tekenen zijn van een lange lijst van ziekteprocessen.
Dus hoe weet je of je kat abnormaal dorst heeft?
De beste manier voor een katteneigenaar om het drink- en urinegedrag van hun kat te evalueren, is door ze te vergelijken met wat altijd normaal voor hen is geweest. Er zijn technische wiskundige formules voor hoeveel is te veel, maar de belangrijkste vraag die je moet stellen is: “drinkt ze meer dan ooit tevoren?” Als het antwoord ja is, zal een bezoek aan de dierenarts helpen om de reden te achterhalen.
Dus waarom heeft mijn kat zo dorst?
Af en toe begint het probleem met overmatig drinken Dit kan een gedragsprobleem zijn dat verband houdt met angst of stress of een manifestatie van een onderliggende stofwisselingsziekte. Meestal leidt het onderliggende probleem echter tot overmatig plassen en drinken onze huisdieren meer om al het water dat ze verliezen te compenseren. in hun urine. Er is een zeer lange lijst met oorzaken van PU / PD bij katten en honden. Dit artikel richt zich op drie van de meest voorkomende oorzaken van PU / PD bij oudere katten.
Drie van de meer Veelvoorkomende oorzaken van overmatig urineren en overmatig drinken bij katten zijn diabetes mellitus, chronische nierziekte en hyperthyreoïdie.
Diabetes mellitus
Diabetes mellitus is een hormonaal probleem dat wordt vastgesteld bij zijn erg hoog en suiker komt in de urine terecht.Het wordt veroorzaakt wanneer het lichaam een tekort heeft in het hormoon insuline, of wanneer het lichaam om een of andere reden resistent wordt tegen zijn insuline. Insuline is een hormoon dat wordt uitgescheiden door de alvleesklier, een orgaan in de buik dat belangrijk is voor het afscheiden van hormonen die de bloedsuikerspiegel van het lichaam reguleren en voedsel verteren. Bij mensen wordt diabetes mellitus ingedeeld in type 1 (wanneer er een absoluut tekort aan insuline is als gevolg van auto-immuunvernietiging van een deel van de alvleesklier) en type 2 (wanneer er insulineresistentie is of disfunctie van de cellen in de alvleesklier die insuline produceren) . Diabetes mellitus bij katten lijkt meer op diabetes type 2 bij mensen. Verschillende factoren die mensen vatbaar maken voor het krijgen van diabetes type 2, lijken ook belangrijk te zijn bij katten. Deze factoren omvatten obesitas, lichamelijke inactiviteit, gelijktijdige ziekten en zelfs genetica. De meeste katten die diabetes mellitus ontwikkelen, zijn ouder dan 5 jaar, mannetjes hebben meer kans op diabetes dan vrouwtjes, en de meeste hebben overgewicht. Tekenen van diabetes bij katten anders dan meer drinken en plassen zijn onder meer verhoogde eetlust, gewichtsverlies, een abnormale haarvacht of zwakte van de achterpoten. Diabetes kan worden vastgesteld aan de hand van compatibele klinische symptomen en eenvoudige bloed- en urinetests. De behandeling omvat dagelijkse injecties van insuline onder de huid en routinematige controle door een dierenarts.
Chronische nierziekte
Chronische nierziekte is een veel voorkomende aandoening bij oudere katten, maar katten van elke leeftijd kunnen getroffen. Het treedt op als er iets mis is met de structuur of de functie van een of beide nieren. De functies van de nieren zijn onder meer het verwijderen van afvalproducten, het in evenwicht houden van elektrolyten, het produceren van bepaalde hormonen en vitamines en het handhaven van de waterbalans van het lichaam. Wanneer de nieren niet meer goed werken, wordt de urine verdund en beginnen katten meer te plassen. Dit zorgt ervoor dat ze meer drinken om hun hydratatie te behouden. Veranderingen kunnen worden gevonden in eenvoudige urine- en bloedonderzoeken om een nieraandoening aan te geven. Chronische nierziekte is een progressief proces en de behandeling is gebaseerd op het proberen de progressie te vertragen en op het behandelen van eventuele symptomen. Symptomen naast verhoogde dorst en plassen kunnen zijn: verminderde eetlust, gewichtsverlies, misselijkheid, braken of diarree. De behandeling omvat veranderingen in een niervriendelijk dieet, medicijnen tegen misselijkheid en maagzuurremmers, en specifieke behandelingen voor gelijktijdige problemen zoals hoge bloeddruk of bloedarmoede.
Hyperthyreoïdie
Hyperthyreoïdie treedt op wanneer de schildklier klieren produceren overmatig actieve schildklierhormonen.De meeste katten ontwikkelen hyperthyreoïdie als gevolg van een proces dat goedaardige hyperplasie (overmatige celgroei) wordt genoemd in beide schildklieren die zich in de nek naast de luchtpijp of luchtpijp bevinden. Meestal worden katten van middelbare tot oudere leeftijd getroffen, waarbij de gemiddelde kat 12 of 13 jaar oud is wanneer de symptomen beginnen. Schildklierhormonen zijn belangrijk voor veel basale metabolische functies in het lichaam. Ze zijn belangrijk voor het reguleren van warmte en metabolisme van voedingsstoffen (koolhydraten, eiwitten en vetten). Overtollige schildklierhormonen verhogen de stofwisseling en kunnen tot gewichtsverlies leiden. Ze kunnen ook de hartslag en bloeddruk verhogen en het hart sneller laten werken, waardoor de hartspier beschadigd raakt. Tekenen zijn meestal onder meer verhoogde eetlust, gewichtsverlies, hyperactiviteit of rusteloosheid, koud zoekgedrag en braken of diarree. Hyperthyreoïdie kan worden vastgesteld met eenvoudige bloedonderzoeken. De behandeling omvat orale medicatie of behandeling met radioactief jodium in een gespecialiseerd ziekenhuis.
Dus hoe kan ik erachter komen waarom mijn kat zo dorstig is?
De eerste stappen bij het bepalen van de onderliggende oorzaak van PU / PD is een volledig lichamelijk onderzoek van uw kat, een grondige geschiedenis en laboratoriumwerk op het kantoor van uw dierenarts. Het onderzoek is belangrijk om uw kat grondig te evalueren op tekenen van veelvoorkomende problemen die verband houden met PU / PD (zie bespreking hierboven). De geschiedenis is belangrijk om ervoor te zorgen dat het probleem echt te veel plassen en drinken is en niet andere symptomen die soms op elkaar lijken. Een kat met een urineweginfectie lijkt bijvoorbeeld veel te urineren, maar het urinevolume is eigenlijk normaal, en ze heeft gewoon het gevoel dat ze meer moet plassen vanwege de infectie, dus gaat ze in en uit de urine. kattenbak vele keren per dag. Dit is geen echte polyurie of vaker plassen, maar het is een verhoogde frequentie van urineren, ook bekend als pollakisurie. Urine-incontinentie kan ook worden aangezien voor te veel urineren, maar heeft zijn eigen lijst met onderliggende oorzaken die hier niet worden besproken.
Laboratoriumtests die kunnen helpen bij het bepalen van de onderliggende oorzaak van uw kat, omvatten een volledig bloedbeeld ( of CBC), een biochemische screening, een urineonderzoek en een urinecultuur. De CBC zoekt naar tekenen van infectie of ontsteking in het bloed, het biochemische scherm evalueert veel verschillende waarden die specifiek zijn voor verschillende organen en hun functies, zoals de lever, de nieren, het maagdarmkanaal, en kijkt ook naar elektrolyten zoals natrium en kalium. Een van de belangrijkste stukjes van de laboratoriumpuzzel is het urineonderzoek en de urinecultuur. Het urineonderzoek zal kijken naar het vermogen van uw kat om de urine te concentreren en zal ook kijken naar tekenen van infectie. Veel van de onderliggende oorzaken van PU / PD kunnen katten vatbaar maken voor het ontwikkelen van urineweginfecties, dus de urinecultuur, een test om eventuele aanwezige bacteriën te laten groeien en deze te identificeren, is erg belangrijk bij alle dieren die deze symptomen vertonen.
Samengevat, als je hebt gemerkt dat je kat meer water lijkt te drinken dan normaal, zelfs nu het weer is afgekoeld, of als het lijkt alsof er meer urine in de kattenbak zit of alsof ze de kattenbak vaker, plan dan een bezoek met uw dierenarts. Met de hulp van uw dierenarts en enkele eenvoudige laboratoriumtests kan een onderliggende reden worden ontdekt. Uw dierenarts kan u dan adviseren over eventuele aanvullende tests die mogelijk moeten worden uitgevoerd en over specifieke behandelingsaanbevelingen die geschikt zijn voor u en uw kat.
