De lucht stroomt langs mijn gezicht en slaat mijn haar in mijn ogen terwijl ik in het donker duik.

Ik reik blindelings in de duisternis naar iets, wat dan ook, om te grijpen.

Na wat voelt als een eeuwigheid – bam! Ik word wakker in bed, en meestal met een schok.

Komt u bekend voor? Als het niet valt, droom je er misschien van om te vliegen of om achtervolgd te worden.

De meesten van ons ervaren deze zogenaamde “typische dromen” tijdens ons leven.

Ongeveer driekwart van mensen dromen bijvoorbeeld van vallen, en dat percentage is vergelijkbaar tussen culturen.

Dus, gezien de ongelooflijk rijke en complexe creativiteit van het dromende brein, waarom verschijnen sommige thema’s dan routinematig?

In zijn boek The Interpretation of Dreams uit 1899 schreef Sigmund Freud vallende dromen tot angst met – verrassing, verrassing – erotische ondertonen.

Hoewel je gemoedstoestand kan beïnvloeden of je droom mooi of smerig is, Freud ’s hypothesen zijn grotendeels uit de gratie geraakt.

Maar duik in de innerlijke werking van de hersenen en er zijn neurowetenschappelijke verklaringen voor typische droomthema’s.

De hersenen tijdens typische dromen

Niet alle dromen zijn het resultaat van onderbewuste driften die naar de oppervlakte borrelen, aldus Rainer Schoenhammer, een psycholoog aan de Burg Giebichenste aan de University of Art and Design Halle in Duitsland.

Snelle oogbewegingen of REM-slaap wordt vaak “paradoxale slaap” genoemd, zei professor Schoenhammer.

“Delen van je hersenen zijn alerter dan wanneer je “wakker bent, maar tegelijkertijd verlamd bent vanaf de nek naar beneden – alleen je ogen bewegen.”

Niet alle dromen gebeuren tijdens de REM-slaap; Evenzo kun je REM-slaap ervaren en niet dromen.

Maar wanneer de alert, REM-slapende hersenen zich bewust worden van het verlamde lichaam, kunnen typische dromen de kop opsteken.

Een cruciale een deel van het dromende brein zijn de pons: het middelste gedeelte van de hersenstam dat onder de hersenen is weggestopt.

Het bevat bundels hersencellen of neuronen die je helpen in slaap te vallen en je weer wakker te maken.

Ook in de pons bevinden zich clusters van neuronen die signalen ontvangen van het binnenoor of vestibulaire systeem, wat ons evenwichtsgevoel helpt en ons vertelt in welke richting we kijken.

” En het bevindt zich in precies hetzelfde gebied, de reticulaire formatie genaamd, waar het proces van ontwaken … in de hersenen is geïnstalleerd ”, zei professor Schoenhammer.

Dit betekent dat wanneer neuronen verantwoordelijk zijn voor het ontwakenje begint, nou ja, wakker te worden, net als de aangrenzende cellen van het vestibulaire systeem, waardoor je het gevoel krijgt gewichtloos te zijn, te vliegen, te vallen – of zelfs rond te zweven als een lichaam zonder lichaam.

Naarmate het reticulaire systeem wordt meer geactiveerd, zo ook het gevoel van vliegen of vallen.

Dit is waarom je zou kunnen dromen dat je steeds sneller valt – en dan wakker wordt net voordat je de grond raakt.

Dromen om verlamd of “vast te zitten” komen ook voort uit de loskoppeling van de hersenen en het lichaam. Het alerte brein, zich ervan bewust dat het lichaam niet kan bewegen, weeft die perceptie tot een droom.

Je ziet vergelijkbare effecten wanneer het REM-slapende brein voelt dat je bijvoorbeeld een volle blaas hebt – dus je droomt van water – of je ligt in bed, dus je dromen nemen je mee op een magische bedrit door de lucht.

Typische dromen komen ook vaak voor in zogenaamde ‘lucide dromen’, waar de dromer erkent dat ze “dromen terwijl ze” slapen.

“Het is de ultieme paradoxale slaap”, zei professor Schoenhammer.

“Je bent zo alert dat je kunt bepalen wat je doet het in de droom, maar je bent nog steeds in de REM-slaap en verlamd.

Waarom typische dromen vaak slechte dromen zijn

Of een typische droom aangenaam is of niet, kan afhangen van uw gemoedstoestand op dat moment, zei professor Schoenhammer.

Als u naar bed gaat in een slechte, gestreste of ongelukkige bui, kan dit de toon zetten voor een vallende droom met een vergelijkbaar thema – een beetje zoals toen ik voel me alsof ik naar mijn ondergang val.

Maar als je bent bijzonder gelukkig, je zou kunnen dromen dat je door de nachtelijke hemel zweeft en naar de sterren kijkt.

Andere factoren kunnen samenzweren om je ook slechte dromen te bezorgen.

Serotonine, de chemische stof in de hersenen die wordt geassocieerd met geluk, zakt naar het laagste niveau tussen middernacht en vroege ochtend – wat toevallig ook het geval is wanneer de meeste REM-slaap plaatsvindt.

“Dus dit is misschien waarom meer typische dromen de neiging hebben om niet zo aardig te zijn, ‘zei professor Schoenhammer.