Er zijn verschillende plaatsen die aanspraak kunnen maken op de titel van de meest winderige plek op aarde. Het hangt er precies vanaf naar welke mate van winderigheid je kijkt.

Dit zijn de kanshebbers.

Barrow Island

Dit kleine eiland, gelegen voor de noordwestkust van Australië, heeft een sterke bries gezien.

Op 10 april 1996 registreerde een onbemand weerstation daar een windstoot die 253 mijl per uur (408 km / u) bereikte. Volgens de Wereld Meteorologische Organisatie (WMO) is het de sterkste windstoot ooit gemeten. / p>

Cycloon Olivia heeft misschien de sterkste enkele windstoot veroorzaakt, maar dat maakt het niet de sterkste bekende cycloon

De drijvende kracht achter dit extreme record was een tropische cycloon genaamd Olivia.

Tropische cyclonen zijn roterende stormen die ontstaan wanneer warme, vochtige lucht opstijgt van het zeeoppervlak naar maak een regio met lage druk zeker. Deze depressie versterkt de passaatwinden die naar de evenaar waaien. De kolom met opstijgende lucht draait door het Coriolis-effect, waarbij de rotatie van de aarde de wind wegbuigt van de evenaar.

Deze systemen kunnen stormwinden produceren. Bijzonder intense worden ‘cyclonen’ genoemd als ze zich vormen boven de zuidelijke Stille Oceaan, ‘tyfonen’ als ze zich vormen boven het noorden, of ‘orkanen’ als ze zich vormen boven de Atlantische Oceaan.

Cycloon Olivia heeft mogelijk gecreëerd de sterkste enkele windvlaag, maar dat maakt het niet de sterkste bekende cycloon. Een betere maat is de aanhoudende windsnelheid.

Een van de meest winderige plekken op aarde ligt pal in het midden van de VS.

Volgens de WMO kan de kampioen op deze maatregel de tyfoon Nancy uit 1961 zijn, die zich boven de Stille Oceaan heeft gevormd en verantwoordelijk was voor meer dan 170 doden toen deze Japan trof.

Nancy produceerde naar verluidt aanhoudende oppervlaktewindsnelheden van 215 mph (346 km / u) – hoewel meteorologen nu vermoeden dat dit een overschatting was.

Hoe dan ook, er kunnen nog sterkere windstoten optreden in tornado’s. van de meest winderige plekken op aarde ligt pal in het midden van de VS.

Oklahoma

Een tornado is een roterende luchtkolom die zich uitstrekt van de basis van een onweersbui tot aan de grond. Wanneer deze kolom in contact komt met water, staat het bekend als een waterhoos.

Hoewel deze stormen behoorlijk sterke wind kunnen veroorzaken, duren ze niet lang

Tornado’s zijn e “de meest gewelddadige van alle atmosferische stormen”, aldus het National Severe Storms Laboratory in Norman, Oklahoma, VS. Hoewel ze over de hele wereld kunnen gebeuren, krijgen de VS veel meer dan waar dan ook, vooral in de zuidoostelijke staten die bekend staan als “Tornado Alley”. Op 27 april 2011 werden 207 tornado’s gevormd binnen 24 uur.

Oklahoma is de thuisbasis van het WMO-record voor de hoogste tornadische windsnelheid: 302 mph werd geregistreerd nabij Bridge Creek op 3 mei 1999.

Hoewel deze stormen behoorlijk sterke winden kunnen veroorzaken, duren ze niet lang. Maar er is een plek die het hele jaar door extreem winderig is.

Zuidelijke Oceaan

Er zijn enorme windgordels veroorzaakt door de ongelijke manier waarop de zon het aardoppervlak verwarmt. 30 ° ten noorden en ten zuiden van de evenaar waaien de passaatwinden gestaag. Op 40 ° liggen de overheersende westenwinden en de poolwinden beginnen bij ongeveer 60 °.

De westelijke winden in de Zuidelijke Oceaan worden in feite niet onderbroken door continenten

Vraag het aan een rond-de-wereldzeiler en ze zullen je snel vertellen dat de meest stormachtige zeeën, bewogen door de sterkste wind, zich in de Zuidelijke Oceaan bevinden.

Deze beruchte ruige breedtegraden worden de “roaring 40s”, “furious 50s” en “screaming 60s” genoemd. Anders dan op het noordelijk halfrond, worden de westenwinden in de Zuidelijke Oceaan in feite ononderbroken door continenten. Dit betekent dat ze een snelheid van meer dan 160 km / u kunnen halen.

Dat is behoorlijk winderig, maar iets naar het zuiden ligt een continent dat een eeuw geleden voor het eerst werd erkend als de meest winderige plek op aarde.

Antarctica

Antarctica herbergt ongebruikelijke winden: katabatische of neerwaartse winden. Ze zijn ontstaan door een combinatie van het koude klimaat en de vorm van het continent.

“Aanhoudende afkoeling van het oppervlak – vooral tijdens de Antarctische winter, wanneer de zon altijd onder of net boven de horizon staat – leidt tot de vorming van een ondiepe laag koude, dichte lucht boven het oppervlak “, zegt John King van de British Antarctic Survey in Cambridge, VK.

” Omdat Antarctica in wezen koepelvormig is, heeft dit de neiging om stromen uit het hoge binnenland richting de kust ”, zegt King. “De rotatie van de aarde betekent dat ze niet direct bergafwaarts stroomt, maar naar links wordt afgebogen terwijl ze stroomt.”

Van februari 1912 tot december 1913 hebben wetenschappers de windsnelheid gemeten bij Cape Denison, een rotsachtig punt aan de kop van Commonwealth Bay in het oosten van Antarctica. Tot op de dag van vandaag wordt het erkend als het meest winderige zeespiegelstation op De aarde.

Het meest winderige uur werd geregistreerd op 6 juli 1913 bij 153 km / u (95 mph). Op de veelgebruikte schaal van Beaufort voor windsnelheden is de gemiddelde windsnelheid van Kaap Denison op jaarbasis stormkracht. / p>

Volgens Sir Douglas Mawson, die de expeditie naar Cape Denison leidde, “bleek het klimaat het hele jaar door weinig meer dan één aanhoudende sneeuwstorm; een orkaan van wind die wekenlang samen brulde en alleen op vreemde uren pauzeerde om adem te halen . “

Al met al is Antarctica een uitdagende plaats om wind te meten

De combinatie van ultrasterke wind en temperaturen onder het vriespunt betekent dat het eigenlijk nogal moeilijk is om de kracht van katabatische winden te meten.

Ten eerste kunnen ze vernietigen de meetinstrumenten en de masten waaraan ze zijn bevestigd. Maar zelfs als de windstoten zachter zijn, kunnen propeller- of beker-anemometers ijsvorming veroorzaken in de kou.

“Het is mogelijk om ultrasone anemometers te gebruiken, die geen bewegende delen hebben en kunnen worden verwarmd om problemen met ijsvorming te voorkomen, “zegt King.” Maar deze werken niet goed bij hoge windsnelheden als er veel stuifsneeuw in de lucht hangt. “

” Al met al is Antarctica een uitdaging plaats om wind te meten. “