Ongeveer 12.000 jaar geleden begonnen onze voorouders van jager-verzamelaars hun hand te proberen in de landbouw.

Ten eerste verbouwden ze wilde variëteiten van gewassen zoals erwten, linzen en gerst en hoedden ze wilde dieren zoals geiten en wilde ossen. Eeuwen later schakelden ze over op fulltime landbouw, waarbij ze zowel dieren als planten fokten en nieuwe variëteiten en rassen creëerden. Uiteindelijk migreerden ze naar buiten en verspreidden ze de landbouw naar delen van Europa en Azië.

De eerste boeren woonden in de Fertile Crescent, een regio in het Midden-Oosten met het huidige Irak, Jordanië, Syrië, Israël en Palestina. , Zuidoost-Turkije en West-Iran. En wetenschappers hadden lang aangenomen dat deze vroege boeren een homogene groep waren die handelde en zich vermengde, landbouwtools en -trucs ruilde – evenals hun genen. Met andere woorden, lang werd aangenomen dat de landbouw begonnen was door één groep voorouderlijke mensen.

Maar een nieuwe studie suggereert iets anders – dat meerdere groepen mensen in de Vruchtbare Halve Maan begonnen met landbouw, en deze groepen waren genetisch verschillend van elkaar. Dat wil zeggen, ze “vermengden zich toen niet, althans niet gedurende een paar duizend jaar.” Ze woonden min of meer in een vergelijkbaar gebied, maar ze blijven sterk geïsoleerd van elkaar “, zegt Joachim Burger, een antropoloog bij de Johannes Gutenberg Universiteit Mainz, in Duitsland, en co-auteur van de nieuwe studie.

Burger en een internationaal team van wetenschappers analyseerden oud DNA van de overblijfselen van vier individuen die ongeveer 10.000 jaar geleden leefden aan de oostelijke randen van de Vruchtbare Halve Maan – het Zagros-gebergte op de grens tussen Irak en Iran. Ze vergeleken het DNA van deze individuen met dat van skeletten die een paar duizend jaar jonger waren en die aan de andere kant van de Vruchtbare Halve Maan waren gevonden, een regio met het huidige Turkije.

Maar de twee groepen konden “niet genetisch meer verschillen, zegt Burger.

” We zouden niet per se grote genetische verschillen verwachten van een van einde van vruchtbare halve maan naar een andere, ”zegt evolutiebioloog M ark Thomas van University College, Londen, ook een auteur van de nieuwe studie. Maar in feite suggereren de genetische handtekeningen dat de Anatoliërs en de Zagros-populaties zo’n 46.000 tot 77.000 jaar geleden – lang voor de komst van de landbouw – van een gemeenschappelijke voorouder afweken. “Dat is een verrassing. Dat “is de echte grote verrassing van de studie”, zegt Thomas.

Misschien was niemand meer verrast dan Burger. Vorige maand publiceerde hij nog een studie waaruit bleek dat boeren uit de late steentijd uit de regio Turkije naar het noorden waren gemigreerd naar Europa en daar de landbouw hadden geïntroduceerd. Het was dus begrijpelijk dat hij had verwacht de Europese landbouw helemaal terug te kunnen voeren tot aan de oostelijke vruchtbare halve maan.

Maar dat zei het DNA niet. De nieuwe studie maakt duidelijk dat deze vroegste boeren van de oostelijke Fertile Crescent migreerde niet naar het westen – en dus waren ze niet verantwoordelijk voor de verspreiding van de landbouw naar West-Europa. Geen wonder dat het team ook geen genetische overeenkomst vond tussen deze oude boeren en hedendaagse Europeanen.

Aan de andere kant lijken de vroege boeren van Zagros een opvallende genetische gelijkenis te hebben met de huidige mensen in Zuid-Azië, vooral Pakistan en Afghanistan. Dat suggereert dat de afstammelingen van de vroege boeren uit Zagros waarschijnlijk naar het oosten migreerden. , die hun landbouwtechnieken meenemen naar dat deel van de wereld. Dat is logisch, zegt Thomas, omdat eerder werk van andere onderzoekers heeft aangetoond “duidelijk bewijs van verplaatsing van gewassen en dieren naar Iran en noordwestelijke delen van het subcontinent.”

Een niet-gepubliceerde studie door een team van de Harvard Medical School bevestigt de genetische verwantschap van de vroege Zagros-boeren met Zuid-Aziaten, en toont ook aan dat de vroege boeren van de zuidelijke Levant (het huidige Syrië en Palestina) verhuisden naar Afrika en namen hun landbouwtradities met zich mee naar het zuiden. Het is duidelijk dat de verschillende populaties in verschillende delen van het Midden-Oosten in verschillende richtingen migreerden.

Het idee dat de landbouw in een enkele populatie begon, kwam voort uit de eerste archeologische ontdekkingen in een deel van het Midden-Oosten – de zuidelijke Levant, zegt Melinda Zeder, een archeoloog bij het Smithsonian Museum of Natural History, die niet bij het onderzoek betrokken was. Maar recentere opgravingen hebben aangetoond dat er overal in de vruchtbare halve maan een “explosie van mensen” aan het sleutelen was aan de landbouw.

Deze bevindingen en de laatste studie schetsen een gecompliceerd beeld van de vroege dagen van de landbouw, zegt Zeder. “Er zijn nu duidelijke tekenen van handel in de hele Fertile Crescent”, zegt ze. Er zijn bijvoorbeeld aanwijzingen dat mensen in gereedschap handelden. We zien dat mensen met elkaar in communicatie zijn. … Maar het is niet één smeltkroes. “