Miljardair reality-tv-ster Mark Cuban werd afgelopen zondag gevraagd of hij zich kandidaat wilde stellen als Libertariër. En net als een meerderheid van de Amerikanen gaf hij toe dat hij “niet echt wist waar de partij staat over kwesties.

Dankzij hoe impopulair de waarschijnlijke Democratische en Republikeinse genomineerden zijn, hopen de libertariërs dat de grotere focus op hun partij als alternatief zal helpen om licht te werpen op de libertaire boodschap.

Maar veel Amerikanen blijven in het duister – een Pew Research-enquête uit 2014 toonde ook aan dat 44 procent van de Amerikanen de juiste definitie van de partij niet kende. . Dus de uitdaging waar de partij voor staat terwijl ze dit weekend haar nationale conventie houdt, is de Amerikanen vertrouwd te maken met haar platform.

Hier zijn vijf belangrijke onderdelen van het platform van de Libertarische Partij, evenals enkele kwesties die de platformcommissie op zaterdag voor dit jaar wil veranderen:

Individuele vrijheid

Het idee van individuele vrijheid definieert de libertaire beweging – het is de partij met een beperkte regering, in alle vormen.

“Wij zijn de enige politieke partij die staat voor jouw recht om op wat voor manier dan ook geluk na te streven je kiest zolang je niemand anders pijn doet en zolang je hun spullen niet afpakt, zei partijvoorzitter Nicholas Sarwark tegen The Hill.

Dit jaar is de platformcommissie van de partij om te benadrukken hoe dat verschilt met de twee belangrijkste partijen met een nieuwe toevoeging aan de preambule van het platform: “Ons doel is om de Republikeinen uit uw slaapkamer te houden en de Democraten uit uw zakken, zodat u uw eigen keuzes kunt maken en kunt leven uw leven zoals u kiest. ”

Dat streven naar individuele vrijheid kleurt de opvattingen van de partij over zowat elk onderwerp, inclusief drugslegalisatie, vrijhandel en vrije marktgezondheidszorg, evenals de afschaffing van campagnefinanciering en wapenbeheersingswetten .

Sociale liberalen

De drang naar individuele vrijheid plaatst libertariërs aan de linkerkant van het politieke spectrum voor veel van de belangrijkste sociale kwesties.

Het platform uit 2014 stelt dat “de overheid niet de bevoegdheid heeft om persoonlijke relaties te definiëren, licentiëren of beperken”, eraan toevoegend dat “instemmende volwassenen” de vrijheid moeten hebben om te kiezen wat hen gelukkig maakt.

Hetzelfde geldt voor de legalisering van drugs: de partij beschouwt drugsgebruik en -bezit als misdrijven zonder slachtoffers die een eerlijk spel zouden moeten zijn, tenzij de gebruiker iemand anders pijn doet in het proces.

Het platform pakt momenteel de doodstraf niet aan, maar de platformcommissie heeft een schorsing van de praktijk voor onbepaalde tijd voorgesteld, waarbij zij het aantal vrijstellingen sinds 1973 en het onevenredige gebruik van de doodstraf op basis van ras opmerkt.

Economische conservatieven

Libertariërs hebben vertrouwen in de vrije markt en geloven dat de overheid weinig kan doen om bedrijven of individuen onder druk te zetten die beter zouden zijn dan de macht van de ‘Invisible Hand. “

Dat betekent onbeperkte concurrentie tussen financiële instellingen, evenals de afschaffing van de Internal Revenue Service, Social Security en inkomstenbelastingen.

Het belangrijkste argument is dat sociale druk en de vrije markt zal individuen en bedrijven overtuigen om te doneren aan een goed doel om de minder bedeelden te helpen – ter vervanging van de behoefte aan een door de overheid beheerd sociaal vangnet – of om zakelijke beslissingen te nemen om het milieu te beschermen in de hoop beloond te worden door de markt voor die inspanningen.

En op de vrije markt leven en sterven bedrijven zonder de hulp van de overheid, dus geen reddingsoperaties.

Maar dat betekent niet dat de overheid volledig uit de vergelijking-de platform commissie heeft voorgesteld te verduidelijken dat slachtoffers van een com pany’s minachting voor het milieu moet worden vergoed wanneer “schade kan worden bewezen en gekwantificeerd in een rechtbank.”

Abortus

Ondanks de sociaal liberale neiging is dit een kwestie waar libertariërs het niet mee eens zijn.

Het platform van 2014 echode een effectief pro-abortusrechten standpunt, met het argument “de regering moet buiten de zaak worden gehouden, de vraag aan elke persoon overlaten voor hun gewetensvolle overweging.”

Maar dit jaar omvat een mogelijk omstreden wijziging die wordt aanbevolen door de platformcommissie van de partij een volledige herinrichting van dat platform, waarbij de retoriek terug naar het centrum wordt verschoven.

Indien aangenomen, zal de plank zal verklaren dat libertariërs geloven dat belastingbetalers niet moeten “gedwongen worden om te betalen voor andermans” abortussen. ” Dat “is een dramatische verschuiving ten opzichte van de vorige bewering dat de kwestie alleen aan het individu moet worden overgelaten.

Een voorstel zou aan die nieuwe formulering toevoegen dat libertariërs” het respectvol oneens zijn “over abortus en waar het leven begint, terwijl een andere voorstel zou eenvoudigweg opmerken dat “libertariërs langs het spectrum logische argumenten presenteren ter ondersteuning van hun principiële standpunten over abortus.”

Een vierde voorstel van de platformcommissie roept op tot afschaffing van de regelgeving inzake” vrij verkrijgbare “anticonceptiva om ongewenste zwangerschappen te helpen voorkomen.

Niet-interventionistisch buitenlands beleid

Libertariërs willen dat Amerika “zijn pogingen om als politieagent voor een wereld op te treden, verlaat”, en zijn platform voor defensie leest als een kritiek op de richting van het buitenlandse beleid van Amerika. Het doel van de partij is om een leger in stand te houden dat alleen is toegewijd aan nationale defensie, terwijl buitenlandse militaire en economische hulp wordt stopgezet.

Samen met die minder nadruk op het offensief, verwerpt het platform de afweging tussen vrijheid en veiligheid door te verklaren dat nationale defensie “geen prioriteit mag hebben boven het handhaven van de burgerlijke vrijheden van onze burgers.”

Dat betekent waakzaam toezicht op nationale veiligheidsprogramma’s om ervoor te zorgen dat er geen rechten worden geschonden, en veiligheidsclassificatie die informatie uit handen van het publiek zou kunnen houden.