Voorgestelde landcode: 3

In 1996 stelde de Europese Commissie de invoering voor van één telefoonnummerplan, waarin alle lidstaten van de Europese Unie gebruik de code “3”. Voor oproepen tussen lidstaten is niet langer het gebruik van de internationale toegangscode “00” vereist. In plaats daarvan werd het cijfer 1 voorgesteld voor deze oproepen, vervangen door +3 voor oproepen van buiten de EU. Elk land krijgt een tweecijferige landcode na de 1 of de +3. Oproepen binnen elk land worden niet beïnvloed.

Optie 3: naast het verstrekken van nummers voor speciale diensten, een duidelijke Europese nummeridentiteit (driecijferige nummercodes) creëren door het nummer ‘3’ te gebruiken om ga verder met de huidige nationale landcodes (bijv. “333” voor Frankrijk of “344” voor het VK). Dit zou tot 50 nieuwe landcodes binnen Europa vrijmaken en het mogelijk maken om de huidige codes die beginnen met nummer “4” te recyclen binnen het wereldwijde nummerplan.

Dit voorstel zou staten als Duitsland, het Verenigd Koninkrijk, Denemarken en anderen, waarvan de landcodes begonnen met het cijfer “4”, verplicht hebben deze terug te sturen naar de International Telecommunication Union.

Hierdoor ontstaan vier verschillende manieren om iemand te bellen. Om bijvoorbeeld een nummer in Berlijn, Duitsland te bellen:

Een dergelijke regeling zou ook gevolgen hebben gehad voor Spanje, dat +34 gebruikt. Om bijvoorbeeld iemand in Barcelona te bellen:

93x xxxxxx (within Spain)1 34 93x xxxxxx (within the EU)+3 34 93x xxxxxx (outside the EU)+34 93x xxxxxx (current system)

Staten als Ierland, Portugal, Cyprus en Finland, die codes gebruikten in het “35x” -bereik, zouden een ander formaat. Om bijvoorbeeld een nummer te bellen in Dublin, Ierland:

Er is een groenboek over het voorstel gepubliceerd, maar velen in de branche waren van mening dat de verstoring en het ongemak van een dergelijke regeling opwegen tegen de voordelen. .

Een nadeel zou zijn geweest dat elk lokaal nummer dat begint met “1” zou moeten worden gewijzigd (behalve het noodnummer dat zou worden behouden).

Een ander nadeel zou zijn dat mensen die Frankrijk willen bellen (bijvoorbeeld Zuidoost-Frankrijk met +33 4 …) met een oud nummer zouden een ander land zoals Spanje verbinden, of mensen die Spanje willen bellen (bijvoorbeeld +34 9 …) zouden eindigen in bijvoorbeeld Duitsland als ze een oud nummer gebruiken.

Het EU-voorstel moet niet worden verward met het European Telephony Numbering Space (ETNS) -schema, dat de landcode +388 gebruikt en bedoeld was als aanvulling op, in plaats van te vervangen , bestaande nationale nummerplannen.