Stevens reorganiseerde de olieraffinaderij van het land, het Cape Sierra Hotel dat eigendom is van de overheid en een cementfabriek. Hij annuleerde de bouw van Juxon-Smith een kerk en moskee op het terrein van Victoria Park (sinds medio 2017 Freetown Amusement Park). Stevens begon met inspanningen die later de afstand tussen de provincies en de stad zouden overbruggen. Wegen en ziekenhuizen werden aangelegd in de provincies, en Paramount Chiefs en provinciale volkeren werden een prominente kracht in Freetown.

Onder druk van verschillende couppogingen, reëel of vermeend, werd de heerschappij van Stevens steeds autoritairder en zijn relatie met enkele van zijn fervente aanhangers verslechterde. Hij verwijderde de SLPP-partij uit de competitieve politiek bij algemene verkiezingen, sommigen geloofden, door het gebruik van geweld en intimidatie. Om de steun van het leger te behouden, behield Stevens de populaire John Amadu Bangura als hoofd van de strijdkrachten van Sierra Leone.

Na de terugkeer naar het burgerbestuur werden tussentijdse verkiezingen gehouden (te beginnen in het najaar van 1968) en werd een kabinet aangesteld dat volledig uit APC bestond. De rust was niet volledig hersteld. In november 1968 , onrust in de provincies leidde Stevens ertoe de noodtoestand in het hele land af te kondigen. Veel hoge officieren in het leger van Sierra Leone waren enorm teleurgesteld over het beleid van Stevens en zijn omgang met het leger van Sierra Leone, maar niemand kon Stevens confronteren. Brigadegeneraal Bangura, die Stevens had hersteld als premier, werd algemeen beschouwd als de enige persoon die Stevens kon controleren. Het leger was toegewijd aan Bangura, en dit maakte hem potentieel gevaarlijk voor Stevens. In januari 1970 werd Bangura gearresteerd en beschuldigd van samenzwering en het beramen van een staatsgreep tegen de regering-Stevens. Na een proces dat enkele maanden duurde, werd Bangura veroordeeld en ter dood veroordeeld. Op 29 maart 1970 werd brigadegeneraal Bangura geëxecuteerd door ophanging in Freetown.

Na de executie van Bangura hield een groep soldaten die loyaal waren aan de geëxecuteerde generaal een muiterij in Freetown en andere delen van het land in verzet tegen Stevens ‘regering. Tientallen soldaten werden door een krijgsraad in Freetown gearresteerd en veroordeeld wegens hun deelname aan de muiterij tegen de president. Onder de gearresteerde soldaten bevond zich een weinig bekende legerkorporaal, Foday Sankoh, een sterke aanhanger van Bangura. Korporaal Sankoh was Veroordeeld tot zeven jaar gevangenisstraf in de Pademba Road Prison in Freetown.

In april 1971 werd een nieuwe republikeinse grondwet aangenomen op grond waarvan Stevens president werd. Bij de tussentijdse verkiezingen van 1972 klaagde de oppositie SLPP over intimidatie en procedurele obstructie door de APC en militie. Deze problemen werden zo ernstig dat de SLPP de algemene verkiezingen van 1973 boycotte; als resultaat won de APC 84 van de 85 gekozen zetels.

Een vermeend complot om de president omver te werpen ent Stevens faalde in 1974 en de leiders werden geëxecuteerd. Medio 1974 werden op verzoek van Stevens Guinese soldaten in het land gestationeerd om te helpen zijn macht te behouden, aangezien Stevens een goede bondgenoot was van de toenmalige Guinese president Ahmed Sekou Toure. In maart 1976 werd Stevens zonder tegenstand gekozen voor een tweede termijn van vijf jaar als president. Op 19 juli 1975 werden 14 hoge leger- en regeringsfunctionarissen, waaronder David Lansana, voormalig kabinetsminister Mohamed Sorie Forna (vader van schrijver Aminatta Forna), brigadegeneraal Ibrahim Bash Taqi en luitenant Habib Lansana Kamara geëxecuteerd nadat ze waren veroordeeld voor een poging tot een staatsgreep tegen de regering van president Stevens omverwerpen.

In 1977 verstoorde een landelijke studentendemonstratie tegen de regering de politiek van Sierra Leone. De demonstratie werd snel neergeslagen door het leger en de eigen persoonlijke Special Security Division (SSD) van Stevens, een zwaarbewapende paramilitaire macht die hij had gecreëerd om hem te beschermen en zijn macht te behouden. SSD-officieren waren zeer loyaal aan Stevens en werden overal in Sierra Leone ingezet om elke opstand of protest tegen de regering van Stevens neer te slaan. Later dat jaar werd een algemene verkiezing gehouden waarin corruptie weer een groot deel van de bevolking was; de APC won 74 zetels en de SLPP 15. In 1978 keurde het APC-dominante parlement een nieuwe grondwet goed waardoor het land een eenpartijstaat werd. Door de grondwet van 1978 werd de APC de enige legale politieke partij in Sierra Leone. Deze stap leidde tot een nieuwe grote demonstratie tegen de regering in vele delen van het land, maar het werd ook neergeslagen door het leger en de ‘SSD-strijdmacht van Stevens.

Stevens wordt over het algemeen bekritiseerd vanwege dictatoriale methoden en corruptie bij de overheid, maar positief is dat hij het land stabiel hield en niet instortte. in een burgeroorlog. Hij creëerde verschillende overheidsinstellingen die nog steeds in gebruik zijn. Stevens verminderde ook de etnische polarisatie in de regering door leden van verschillende etnische groepen op te nemen in zijn alles overheersende APC-regering.

Siaka Stevens trok zich in november 1985 terug uit de politiek nadat hij achttien jaar aan de macht was geweest.De APC benoemde een nieuwe presidentskandidaat om Stevens op te volgen tijdens de laatste afgevaardigdenconferentie, gehouden in Freetown in november 1985. De kandidaat was generaal-majoor Joseph Saidu Momoh, hoofd van de strijdkrachten van Sierra Leone en Stevens ‘eigen keuze om hem op te volgen. van de strijdkrachten was generaal Momoh zeer loyaal geweest aan Stevens, die hem in de functie had benoemd. Evenals Stevens was Momoh ook lid van de Limba-minderheidsgroep.

Als enige kandidaat, Momoh werd zonder tegenstand tot president gekozen en op 28 november 1985 in Freetown beëdigd als de tweede president van Sierra Leone. In mei 1986 vond een parlementsverkiezing tussen APC-leden plaats. President Momoh benoemde zijn voormalige militaire collega en belangrijke bondgenoot, generaal-majoor Mohamed Tarawalie, om hem op te volgen als hoofd van het leger van Sierra Leone. Generaal Tarawalie was ook een sterke loyalist en een belangrijke supporter van Momoh. President Momoh noemde James Bambay Kamara als hoofd van de politie van Sierra Leone. Bambay Kamara was ook een sterke Momoh-loyalist en supporter. Momoh brak met de voormalige president Siaka Stevens door de krachtige SSD als een speciale paramilitaire troepenmacht in de politie van Sierra Leone te integreren. Onder president Stevens was de SSD een krachtige persoonlijke kracht geweest die werd gebruikt om zijn macht te behouden, onafhankelijk van het leger van Sierra Leone en de politie van Sierra Leone. De politie van Sierra Leone onder leiding van Bambay Kamara werd beschuldigd van fysiek geweld, arrestatie en intimidatie van critici van de regering van president Momoh.

De sterke banden van president Momoh met het leger en zijn verbale aanvallen op corruptie leverde hem de broodnodige aanvankelijke steun op onder de inwoners van Sierra Leone. Met het gebrek aan nieuwe gezichten in het nieuwe APC-kabinet onder president Momoh en de terugkeer van veel van de oude gezichten van de Stevens-regering, kwam er al snel kritiek dat Momoh gewoon de heerschappij in stand hield van Stevens.

De volgende jaren onder de regering van Momoh werden gekenmerkt door corruptie, die Momoh onschadelijk maakte door verschillende hoge ministers van het kabinet te ontslaan. Om zijn oorlog tegen corruptie te formaliseren, kondigde president Momoh een “Gedragscode voor politieke leiders en ambtenaren” aan. Na een vermeende poging om president Momoh omver te werpen in maart 1987, werden meer dan 60 hoge regeringsfunctionarissen gearresteerd, onder wie vicepresident Francis Minah, die uit zijn ambt werd gezet, veroordeeld werd voor het beramen van de staatsgreep en in 1989 werd geëxecuteerd door ophanging. anderen.

Sierra Leone Civil War (1991-2002) Edit

In oktober 1990, als gevolg van toenemende druk van zowel binnen als buiten het land voor politieke en economische hervormingen, richtte president Momoh een constitutionele herzieningscommissie op om de een- partij grondwet. Op basis van de aanbevelingen van de commissie werd een grondwet tot herstel van een meerpartijenstelsel goedgekeurd door het exclusieve APC-parlement met een meerderheid van 60%, die van kracht werd op 1 oktober 1991. Er bestond een groot vermoeden dat president Momoh zijn belofte van politieke hervormingen, aangezien de APC-heerschappij steeds meer gekenmerkt werd door machtsmisbruik.

De brute burgeroorlog die gaande was in het naburige Liberia speelde een belangrijke rol bij het uitbreken van gevechten in Sierra Leone. Charles Taylor – toen leider van het National Patriotic Front of Liberia – naar verluidt hielp bij het vormen van het Revolutionary United Front (RUF) onder het bevel van de voormalige Sierra Leone legerkorporaal Foday Saybana Sankoh, een etnische Temne uit het Tonkolili-district in Noord-Sierra Leone. Sankoh was een Brits opgeleide voormalig legerkorporaal die ook een guerrillaopleiding had gevolgd in Libië. Taylors doel was dat de RUF de bases van door Nigeria gedomineerde vredestroepen in Sierra Leone aanviel. ho waren tegen zijn rebellenbeweging in Liberia.

Op 29 april 1992, een groep jonge soldaten in het leger van Sierra Leone, geleid door zeven legerofficieren – luitenant Sahr Sandy, kapitein Valentine Strasser, sergeant Solomon Musa , Kapitein Komba Mondeh, luitenant Tom Nyuma, kapitein Julius Maada Bio en kapitein Komba Kambo – lanceerden een militaire staatsgreep waardoor president Momoh in ballingschap ging in Guinee, en de jonge soldaten richtten de National Provisional Ruling Council (NPRC) op, met 25 jaar de oude kapitein Valentine Strasser als voorzitter en staatshoofd van het land.

Sergeant Solomon Musa, een jeugdvriend van Strasser, werd plaatsvervangend voorzitter en plaatsvervangend leider van de NPRC-junta-regering. Strasser werd ’s werelds jongste staatshoofd toen hij slechts drie dagen na zijn 25ste verjaardag de macht greep.De NPRC-junta stelde de Nationale Hoge Raad van State in als het militaire hoogste commando en de uiteindelijke autoriteit in alle zaken, en bestond uitsluitend uit de hoogste NPRC-soldaten, waaronder Strasser zelf en de oorspronkelijke soldaten die president Momoh omver wierpen.

Een van de hoogste soldaten van de NPRC Junta, luitenant Sahr Sandy, een vertrouwde bondgenoot van Strasser, werd vermoord, naar verluidt door majoor SIM Turay, een belangrijke loyalist van de afgezette president Momoh. Een zwaarbewapende militaire klopjacht vond plaats door het hele land om de moordenaar van luitenant Sandy te vinden. De hoofdverdachte, majoor SIM Turay, dook echter onder en vluchtte het land uit naar Guinee, uit angst voor zijn leven. Tientallen soldaten trouw aan de afgezette president Momoh werd gearresteerd, onder wie kolonel Kahota M. Dumbuya en majoor Yayah Turay. Luitenant Sandy kreeg een staatsbegrafenis en zijn begrafenisgebed in de kathedraalkerk in Freetown werd bijgewoond door vele hooggeplaatste soldaten van de NPRC-junta, waaronder Strasser zelf en NPRC plaatsvervangend leider Sergeant Solomon Musa.

De NPRC Junta schortte onmiddellijk de grondwet op, verbood alle politieke partijen, beperkte de vrijheid van meningsuiting en de persvrijheid en voerde een regel-bij-decreetbeleid uit, waarin soldaten kregen onbeperkte bevoegdheden voor administratieve detentie zonder aanklacht of proces, en betwisting van dergelijke aanhoudingen voor de rechtbank werd uitgesloten.

De NPRC Junta onderhield relaties met de Economische Commissie eenheid van West-Afrikaanse Staten (ECOWAS) en versterkte steun voor in Sierra Leone gestationeerde ECOMOG-troepen die in Liberia vechten. Op 28 december 1992 vond een vermeende couppoging tegen de NPRC-regering van Strasser, gericht op de vrijlating van de gevangengenomen kolonel Yahya Kanu, kolonel Kahota M.S. Dumbuya en voormalig inspecteur-generaal van politie Bambay Kamara, werd verijdeld. Verschillende Junior legerofficieren onder leiding van sergeant Mohamed Lamin Bangura werden geïdentificeerd als zijnde achter het complot. Het complot leidde tot de executie van zeventien soldaten in het leger van Sierra Leone, waaronder kolonel Kahota M Dumbuya, majoor Yayah Kanu en sergeant Mohamed Lamin Bangura. Verschillende prominente leden van de Momoh-regering die in de Pa Demba Road-gevangenis hadden gezeten, waaronder voormalig inspecteur-generaal van politie Bambay Kamara, werden ook geëxecuteerd.

Op 5 juli 1994 werd plaatsvervangend NPRC-leider Sergeant Solomon Musa , die erg populair was bij de algemene bevolking, vooral in Freetown, werd gearresteerd en in ballingschap gestuurd nadat hij werd beschuldigd van het plannen van een staatsgreep om Strasser omver te werpen, een beschuldiging die Sergeant Musa ontkende. Strasser verving Musa als plaatsvervangend NPRC-voorzitter door kapitein Julius Maada Bio, die onmiddellijk door Strasser werd gepromoveerd tot brigadegeneraal.

De NPRC bleek bijna net zo ondoeltreffend te zijn als de door Momoh geleide APC-regering bij het afweren van het RUF. Meer en meer van het land viel in handen van RUF-strijders en tegen 1994 bezetten ze een groot deel van de diamantrijke oostelijke provincie en bevonden zich aan de rand van Freetown. Als reactie daarop huurde de NPRC enkele honderden huurlingen in van het particuliere bedrijf Executive Outcomes. Binnen een maand hadden ze RUF-strijders teruggedreven naar enclaves langs de grenzen van Sierra Leone, en hadden ze de RUF uit de Kono-diamantproducerende gebieden van Sierra Leone gehaald.

Met Strassers twee oudste NPRC-bondgenoten en commandanten luitenant Sahr Sandy en luitenant Solomon Musa niet langer in de buurt om hem te verdedigen, werd de leiding van Strasser binnen de NPRC Hoge Raad van State niet veel sterker geacht. Op 16 januari 1996, na ongeveer vier jaar aan de macht te zijn geweest, werd Strasser gearresteerd in een paleis staatsgreep op het hoofdkwartier van Defensie in Freetown door zijn mede-NPRC-soldaten. Strasser werd onmiddellijk in ballingschap gevlogen in een militaire helikopter naar Conakry, Guinee.

In zijn eerste publieke uitzending aan de natie na de staatsgreep van 1996, werd Brigadier Bio verklaarde dat zijn steun voor de terugkeer van Sierra Leone naar een democratisch gekozen burgerregering en zijn inzet om de burgeroorlog te beëindigen zijn motivatie waren voor de staatsgreep. De beloften van een terugkeer naar een burgerregering werden vervuld door Bio, die werd overgebracht naar Ahmad Tejan Kabbah, van de Sierra Leone Volkspartij (SLPP), na afloop van de verkiezingen begin 1996. President Kabbah nam de macht over met de grote belofte de burgeroorlog te beëindigen. President Kabbah opende de dialoog met de RUF en nodigde RUF-leider Foday Sankoh uit voor vredesonderhandelingen.

Op 25 mei 1997 werden zeventien soldaten in het leger van Sierra Leone geleid door korporaal Tamba Gborie, loyaal aan de gevangengenomen generaal-majoor Johnny Paul Koroma, lanceerde een militaire staatsgreep die president Kabbah in ballingschap stuurde naar Guinee en zij richtten de Revolutionaire Raad van de strijdkrachten (AFRC) op. Korporaal Gborie ging snel naar het hoofdkwartier van de Sierra Leone Broadcasting Services in New England, Freetown, om de staatsgreep aan een geschokt land aan te kondigen en om alle soldaten in het hele land te waarschuwen zich te melden voor wachtdienst.De soldaten lieten Koroma onmiddellijk vrij uit de gevangenis en installeerden hem als hun voorzitter en staatshoofd.

Koroma schortte de grondwet op, verbood demonstraties, sloot alle privéradiostations in het land en nodigde de RUF uit om zich bij de nieuwe junta-regering, met als leider Foday Sankoh de vice-voorzitter van de nieuwe AFRC-RUF coalitie junta-regering. Binnen enkele dagen werd Freetown overweldigd door de aanwezigheid van de RUF-strijders die met duizenden naar de stad kwamen. De Kamajors, een groep traditionele strijders, voornamelijk van de etnische groep Mende onder het bevel van plaatsvervangend minister van Defensie Samuel Hinga Norman, bleven loyaal aan president Kabbah en verdedigden het zuidelijke deel van Sierra Leone tegen de soldaten.

Kabbah ’s regering en het einde van de burgeroorlog (2002–2014) Bewerken

Na negen maanden in functie werd de junta omvergeworpen door de door Nigeria geleide ECOMOG-troepen, en de democratisch gekozen regering van president Kabbah werd in februari 1998 hersteld. Op 19 oktober 1998 werden 24 soldaten in de Sierra Het leger van Leone werd geëxecuteerd door een vuurpeloton nadat ze waren veroordeeld in een krijgsraad in Freetown, sommigen voor het orkestreren van de staatsgreep in 1997 die president Kabbah omver wierp en anderen omdat ze de muiterij niet hadden teruggedraaid.

In oktober 1999, de Verenigde Staten. Naties kwamen overeen vredeshandhavers naar hem te sturen lp de orde herstellen en de rebellen ontwapenen. De eerste van de 6000 leden tellende troepenmacht begon in december aan te komen, en de VN-Veiligheidsraad stemde in februari 2000 om de troepenmacht te verhogen tot 11.000 en later tot 13.000. Maar in mei, toen bijna alle Nigeriaanse troepen waren vertrokken en de VN-troepen probeerden de RUF in het oosten van Sierra Leone te ontwapenen, kwamen de troepen van Sankoh in botsing met de VN-troepen en werden ongeveer 500 vredestroepen gegijzeld toen het vredesakkoord feitelijk instortte. gijzelaarscrisis resulteerde in meer gevechten tussen de RUF en de regering toen VN-troepen Operatie Khukri lanceerden om de belegering te beëindigen. De operatie was succesvol met Indiase en Britse Special Forces als de belangrijkste contingenten.

De situatie in het land zo verslechterd dat Britse troepen werden ingezet bij Operatie Palliser, oorspronkelijk eenvoudigweg om buitenlanders te evacueren. De Britten overschreden echter hun oorspronkelijke mandaat en namen volledige militaire actie om de rebellen uiteindelijk te verslaan en de orde te herstellen. De Britten waren de katalysator voor het staakt-het-vuren dat een einde maakte aan de burgeroorlog. Elementen van het Britse leger, samen met bestuurders en politici, bleven na terugtrekking achter om te helpen bij het trainen van de strijdkrachten, verbetering van de infrastructuur van het land en beheer van financiële en materiële hulp. Tony Blair, de premier van Groot-Brittannië ten tijde van de Britse interventie, wordt door de bevolking van Sierra Leone als een held beschouwd, van wie velen graag meer Britse betrokkenheid willen.

Tussen 1991 en 2001, Ongeveer 50.000 mensen kwamen om in de burgeroorlog in Sierra Leone. Honderdduizenden mensen werden uit hun huizen verdreven en velen werden vluchtelingen in Guinee en Liberia. In 2001 trokken de VN-troepen naar door rebellen bezette gebieden en begonnen rebellerende soldaten te ontwapenen. In januari 2002 werd de oorlog beëindigd. In mei 2002 werd Kabbah herkozen tot president door een aardverschuiving. In 2004 was het ontwapeningsproces voltooid. Ook in 2004 begon een door de VN gesteunde rechtbank voor oorlogsmisdaden processen te houden tegen senior leiders aan beide kanten van de oorlog. In december 2005 trokken VN-vredesmacht zich terug uit Sierra Leone.

In augustus 2007 werden in Sierra Leone presidents- en parlementsverkiezingen gehouden. Geen enkele presidentskandidaat won echter de 50% plus één meerderheid van stemmen bepaald in de grondwet op de eerste r stemronde. In september 2007 werden tweede verkiezingen gehouden en Ernest Bai Koroma, de kandidaat van de belangrijkste oppositiepartij APC, werd tot president gekozen. Koroma werd in november 2012 herkozen tot president voor een tweede (en laatste) termijn.

Strijd met de ebola-epidemie (2014-2016) Bewerken

In 2014 een ebolavirusepidemie in Sierra Leone begon, wat een grote impact had op het land, onder meer door Sierra Leone te dwingen de noodtoestand uit te roepen. Eind 2014 waren er bijna 3000 doden en ongeveer 10 duizend gevallen van de ziekte in Sierra Leone. De epidemie leidde ook tot de Ouse to Ouse Tock in september 2014, een landelijke driedaagse quarantaine. De epidemie vond plaats als onderdeel van de bredere ebolavirusepidemie in West-Afrika. Begin augustus 2014 annuleerde Sierra Leone de competitie (voetbal) wedstrijden vanwege de ebola-epidemie. Op 16 maart 2016 verklaarde de Wereldgezondheidsorganisatie Sierra Leone vrij van ebola.

14 augustus 2017 modderstromen Bewerken

Verschillende modderstromen vonden plaats rond 06.30 uur op 14 augustus 2017 in en nabij de hoofdstad Freetown.

Algemene verkiezingen 2018 Bewerken

In 2018 werden in Sierra Leone algemene verkiezingen gehouden. De presidentsverkiezingen, waarbij geen van de kandidaten de vereiste drempel van 55% bereikte, gingen naar een tweede stemronde, waarin Julius Maada Bio werd gekozen met 51% van de stemmen.