Auteur: Joshua Wiegert

Er is misschien geen controversiëler vis dan de papegaaivis. Sommigen noemen deze hybride cichliden misvormde mutanten, terwijl anderen er dol op zijn vanwege hun komische uiterlijk en gemakkelijke gewoonten.

Papegaaien onder de zee

Een van de meest in het oog springende zoetwatervissen in de meeste aquaria winkels is de papegaaivis. Deze heldere vis lijkt te gloeien met een ongelooflijk dieprode kleur, hoewel er individuen verschijnen die variëren van oranje tot bijna paars. Het heeft een groot lichaam en een in wezen ronde vorm, waardoor het onmiskenbaar is. Sommigen hebben het zelfs beschreven als een Valentijnshart met vinnen. De ietwat misvormde bek geeft de vis een bijna komisch karakter.

Er zijn echter maar weinig vissen die zo’n golf van controverse veroorzaken als de papegaaivis, vooral onder cichlidenliefhebbers. Aangenomen wordt dat de papegaai een hybride is van twee cichliden, zogenaamd gemaakt onder kunstmatige omstandigheden. Toen ze in de jaren tachtig voor het eerst op de markt kwamen, werd beweerd dat het ouderschap dat van een severus cichlide (Heros severus) en een rode duivelscichlide (vermoedelijk Amphilophus labiatus) was. Destijds werden beide vissen ingedeeld in het geslacht Cichlasoma, en hoewel het idee de wenkbrauwen deed fronsen, denk ik niet dat we ons realiseerden hoe onwaarschijnlijk een paring tussen hen zou zijn. Het was net zo onwaarschijnlijk dat Steve Urkel en Madonna bij elkaar kwamen. .

Wat is een papegaaivis?

Er zijn andere mogelijke ouders voorgesteld, waaronder de andere rode duivel (A. citrinellus), de roodharige cichlide (Paratheraps synspilum) en zelfs de veroordeelde cichlide (Amatitlania nigrofasciata) Op een of ander moment lijkt het alsof vrijwel elke cichlide is voorgesteld als een mogelijke ouder voor de papegaai, en ik heb zelfs gezien dat de papegaai een kruising is tussen een cichlide en een goudvis! Het kan ook zijn dat de papegaai zijn eigen ouder is, dat papegaaien zijn teruggekruist naar een of meer andere ouders om hybriden te produceren (bijv. Een rode duivel x severus gepaard met een rode duivel). Het is natuurlijk ook mogelijk dat er meer dan twee soorten hebben bijgedragen aan de samenstelling van de papegaai, en a s Ik zal het bespreken, ik geloof niet dat de samenstelling statisch is.

Mijn theorie

Persoonlijk heb ik een geheel eigen theorie. Vooral met de uitbarsting van andere vissen met een ballonlichaam die op de markt verschijnen (dwz rammen met een ballonlichaam, goerami’s, regenboogvissen, enz.), Denk ik dat het hele hybride vooruitzicht gewoon slimme marketing is om de ware oorsprong van de vissen te verhullen, en dat ze niets anders zijn dan ernstig gemuteerde vormen met een ballonlichaam van een enkele soort, hoogstwaarschijnlijk Amphilophus citrinellus.

Onlangs hebben individuen die bekend staan als ‘jelly bean’-papegaaien die blauw, groen, paars of anders gekleurd zijn felle kleuren beginnen te verschijnen. Deze vissen zijn gedrenkt in een kleurstof en zijn kunstmatig gekleurd. Gelukkig lijkt dit, in tegenstelling tot tatoeëren (hierover later meer), geen langdurige schade toe te brengen aan de vissen, en de kleurstof vervaagt uiteindelijk. Wat de aquariaan overhoudt is een bleke vis met donkere strepen.

A. citrinellus heeft meerdere kleurvormen, waaronder een felrode vorm die qua kleur lijkt op de paarse papegaaien, en een bleke, gestreepte vis die lijkt op de ongeverfde jelly beans, evenals de algehele vorm van de vis, doet me geloven dat de papegaai niets anders is dan een rode duivel met een ballonlichaam. Dit is echter slechts speculatie. Er is ook gesuggereerd dat deze individuen het resultaat zijn van het kruisen van de gewone papegaai met een veroordeelde cichlide. Tenzij iemand het DNA op deze vissen wil testen, denk ik niet dat we ooit definitief hun afkomst zullen weten.

Over de papegaaien

Wat het daadwerkelijke geval ook is, de vis is beslist niet van nature gevormd. Het grote, ronde lichaam is een onnatuurlijke mutatie, al dan niet veroorzaakt door kruising. Ze hebben grote ogen zoals een stripfiguur. Bovendien kan de mond van de papegaai niet volledig sluiten en wordt deze vaak naar boven gekanteld, waardoor de vis een permanente glimlach krijgt. Toen de papegaai voor het eerst op de markt verscheen, was de mondmutatie veel ernstiger dan nu, en veel vissen hadden afgeknotte kieuwdeksels. Dit zorgde voor een vis die bijna niet functioneel was – hij was vatbaar voor infecties rond de kieuwen en had veel moeite met eten. Er deden zich ook zwemproblemen voor.

Betere zwemmers

Papegaaien die tegenwoordig op de markt zijn, hebben een functioneler mond, hebben een completer operculum, en kan min of meer normaal zwemmen (in feite beter dan veel mooie goudvissen). Of dit nu het resultaat is van een kruising met minder gemuteerde individuen of het opnemen van andere soorten in de hybride genetische mix, de vis is veel functioneler, hoewel het een schattige ballon blijft.

The Tattooing Fad

Vaak lijkt de vis in de aquariumwinkel helder, dieprood te gloeien. Deze vissen worden vaak bestempeld als “paarse papegaaien”.”Ik heb er nog nooit een in een aquarium gezien; ze lijken zich te vestigen in een andere tint oranjerood. Ik vermoed sterk dat deze vissen ofwel zijn gedrenkt in kleurstof of behandeld zijn met hormonen om de kleur te versterken, die beide zijn vaak gedaan bij andere vissoorten die uit het Verre Oosten komen. Hoewel de kleur niet zo levendig zal zijn, is de vis nog steeds erg in het oog springend. Het tatoeëren van papegaaien en andere vissen is een andere rage die erg populair is geworden. Vormen, balken, patronen, stippen en zelfs lippenstift worden op de vis getatoeëerd. Het is helemaal niet beperkt tot de papegaai, en getatoeëerde goerami’s, goudvissen, oscars en vele andere vissen worden vaak gezien. Dit is een soortgelijk proces als de injectie die wordt gebruikt om neon glasvissen en neon glazen katten te maken. Net als dat proces is het verre van humaan, verre van onvruchtbaar, en ongetwijfeld resulteert het in veel dode vissen. De argumenten tegen injectie (en verven) kun je het beste bewaren voor een ander artikel.

Zorgen voor papegaaivissen

Ondanks de controverse rond de papegaai, blijft het een ongelooflijk populaire aquariumvis. De papegaai is opmerkelijk ongevoelig voor waterchemie. Ik heb de vissen net zo gemakkelijk in hard, alkalisch water gehouden als in zacht, zuur water, en het lijkt erop dat hij op de een of andere manier weinig voorkeur heeft. Hoewel ze het zeker veel beter zullen doen in schoon water, lijken ze zonder veel klachten een hoog nitraatgehalte aan te kunnen.

Papegaaien zijn ook erg winterhard. Ze lijken zelden infecties of zelfs ich op te lopen. Het meeste waarvoor ik er ooit een heb moeten behandelen, was een schimmelinfectie op de plaats van een wond, en heel eenvoudig: ik sneed de schimmel af en liet hem vanzelf genezen.

Gedrag

Zoals de meeste cichliden zijn ze ook erg intelligente en nieuwsgierige vissen. Ze komen naar de zijkant van het aquarium en leren al snel hun eigenaars te herkennen (of tenminste degene die ze voedt). Ze zullen ook interageren met andere vissen in het aquarium en met elkaar, en kunnen interessant gedrag vertonen.

Hoewel de rode duivel in hun genetische geschiedenis wordt gesuggereerd, vertonen ze niet de agressie die typisch is voor deze soort. . Papegaaien zijn eigenlijk vrij vredig, hoewel individuen een beetje met elkaar kunnen sparren. Ze mengen zich redelijk goed met grote goerami’s, sommige weerhaken, tetras en dergelijke. Veel soorten minder agressieve cichliden, zoals vuurmonden (Thorichthys meeki en familieleden), veel acara’s en aardverwarmers, gaan er ook heel goed mee om. Wees voorzichtig bij het plaatsen van kleinere vissen. Grote vissen eten kleine vissen, einde verhaal. Hoewel de papegaai niet bepaald de meest bedreven jager is, kan hij behoorlijk hardnekkig zijn, en in de beslotenheid van het aquarium kunnen kleinere vissen verdwijnen. Ik heb ze schijnbaar met elkaar zien samenwerken om prooien bijeen te drijven.

Tankgenoten

Bij het kiezen van tankmaten is een van de grotere risico’s dat de papegaaien niet genoeg te eten krijgen. . Het zijn langzamere vissen en hun bek is misvormd. Als gevolg hiervan kunnen ze niet concurreren met snel bewegende vissen voor voedsel, en kunnen ze geen vlokken dieet aan. Vlokken mogen nooit een hoofdbestanddeel zijn van vissen die langer zijn dan 7,5 tot 10 centimeter. Hoe dan ook. Er moet een kwalitatief, zinkend pelletvoer aan hen worden aangeboden en de aquariaan moet ervoor zorgen dat de papegaaien echt eten. Als ze worden gehouden met gigantische danios, regenboogvissen, zilverpapier weerhaken of soortgelijke snelle vissen, moet de ploeterende papegaai zich daar realiseren ’s eten in de tank, het is allemaal op. De aangeboden pellets moeten zacht genoeg zijn om de papegaai te laten verpletteren; ze hebben geen volledig functionele mond zoals andere cichliden, en standaard cichlidenpellets zijn vaak onhandelbaar. Er zijn een aantal pellets die alleen voor papegaaien op de markt worden gebracht, of kies er gewoon een die niet zo knapperig is.

Graafgewoonten

Een van de ongelukkige aspecten van het houden van papegaaien is dat ze graag graven, zoals de meeste cichliden. Verwacht je grind te vinden in heuvels en plastic planten die ontworteld zijn – het maakt deel uit van het plezier van het houden van cichliden. Rotsen en andere soortgelijke decoraties moeten veilig in het aquarium worden geplaatst; de vis kan ze ondermijnen en je wilt niet dat ze in het glas vallen. Kies bij het kiezen van plastic planten planten met een stevige basis om te voorkomen dat ze gaan drijven. Drijfhout, rotsen en meer kunstmatige versieringen (scheepswrakken, kastelen) passen beter bij de papegaai. Ze zullen profiteren van plekken om zich te verstoppen en zich veilig te voelen.

Grootte

Het belangrijkste is dat wanneer u een aquarium voor de papegaai overweegt, u rekening houdt met de maximale grootte van deze vissen. Ze worden groot, serieus groot. Ik heb een goede vriend met een trio papegaaien van ongeveer 15 jaar oud. Ze zijn bijna dertig centimeter lang. De meeste papegaaien die ik zie bereiken dit punt niet helemaal, maar duwen 20 tot 25 centimeter. Plan dienovereenkomstig en bewaar ze in een grote bak.

Fokpapegaaien

Gedurende het grootste deel van de geschiedenis van de papegaaiencichlide werden ze gerapporteerd als volledig onvruchtbaar. Af en toe meldde iemand dat hun papegaaien eieren hadden gelegd, wat vooral nieuwsgierig is naar mij. Meestal zijn cichliden met lange, puntige vinnen mannetjes, terwijl vrouwtjes hebben kortere, ronde vinnen.Mannetjes vertonen ook meer levendige kleuren. Vrijwel alle papegaaien die ik zie hebben de lange, puntige vinnen en heldere kleuren, waardoor ik denk dat ze allemaal mannelijk zijn. Ik vermoedde dat dit deel uitmaakte van het marketingaspect: het knoeien met de geslachtsverhoudingen van cichliden om meer mannetjes te produceren is vrij eenvoudig en gebruikelijk. Toch komen steriele spawns met eieren vrij vaak voor, en – ongeacht welke mutaties en hybridisatie je in een vissen – mannetjes leggen geen eieren.

Onlangs is het probleem van onvruchtbaarheid veranderd. Hoewel ik nog geen gedocumenteerd geval heb gezien of er persoonlijk een heb bekeken, bevatten verschillende internetsites rapporten van succesvolle spawns van papegaaien die jongen produceren. Hoewel het slechts speculatie is, vraag ik me af of de onvruchtbaarheid van de vis begint af te breken, aangezien sommige van de ernstige mutaties (dwz de niet-functionele mond- en kieuwdeksels) zijn verminderd. Hoe het ook zij, er zijn genoeg meldingen van succesvolle paaien van papegaaien dat ik niet langer geloof dat ze volledig onvruchtbaar zijn.

Hun paaigedrag is vergelijkbaar met dat van de meeste cichliden, of je paar nu vruchtbaar is of niet. Het paar zal een schone rots of soortgelijke structuur vinden en deze schoonmaken, vaak terwijl ze eromheen graven. Ze zullen ook graven naar het onderste glas en spawnen Er zullen eieren worden gelegd en het gebied rond het nest wordt streng bewaakt. Papegaaien zullen iedereen wegjagen die te dichtbij komt. Na een paar dagen zullen de eieren waarschijnlijk bedekt worden met schimmel en zullen de ouders ze opeten of laat ze in de steek ze komen uit, de ouders zullen de jongen bewaken tot ze ongeveer 2,5 cm lang zijn, waarna ze ‘alleen zullen staan.

Vorm je eigen mening

Vele jaren geleden , toen ik voor het eerst papegaaien zag en hoorde over hun onnatuurlijke oorsprong, was ik geschokt. Ik was een uitgesproken criticus van de papegaaiencichlide en haatte ze zonder ze ooit te kennen. Sindsdien heb ik veel papegaaiencichliden in tanks geplaatst in ziekenhuizen, kinderdagverblijven, scholen, verpleeghuizen en dergelijke. Er is geen andere vis die zoveel positieve aandacht krijgt als deze vissen – iedereen wordt aangetrokken door hun felle kleuren. , hun persoonlijkheid en hun ronduit schattige vorm. Ze zijn groot, ongelooflijk winterhard, prachtig gekleurd en niet bijzonder agressief, en vullen een niche onder zoetwatervissen die ongeëvenaard is.

Terwijl mensen verliefd worden op de papegaai , vragen ze vaak “Hoe kan ik er een houden?” en sluit zich al snel aan bij de aquarianen. Velen verhuizen uiteindelijk naar allerlei soorten aquariumbehoud. Aan het eind van de dag is dat het belangrijkste: ze krijgen mensen geïnteresseerd in het aquarium. Geef de papegaai een kans; je zult er geen spijt van krijgen.