Sept. 19, 2000 – Voor degenen die zich zorgen maken over hun hart, hier is goed nieuws: het risico van een persoon op een levensbedreigende aanval van hartaandoeningen kan gemakkelijk en nauwkeurig worden bepaald met behulp van twee eenvoudige, niet-invasieve tests. U heeft waarschijnlijk wel eens gehoord van de ene – inspanningstest, ook wel loopbandtesten genoemd. De andere waar u waarschijnlijk niet bekend mee bent: hartslagherstel. Onderzoekers van de Cleveland Clinic rapporteren hun resultaten met deze twee tests in het nummer van 20 september van de Journal of the American Medical Association.
Hartslagherstel is een meting van hoeveel de hartslag daalt tijdens de eerste minuut na de maximale training. Het wordt routinematig gemeten tijdens miljoenen inspanningstests per jaar. Artsen bestellen deze tests meestal als ze vermoeden dat een patiënt een hart in moeilijkheden heeft.
Patiënten worden op een loopband gezet en oefenen tot het punt dat ze niet verder kunnen. Het is dan dat het hart snelheidherstel wordt genomen. Daarna wordt het toegevoegd aan de afbeelding die is gecreëerd door hoe lang de persoon kan trainen en wat de hartslag deed tijdens de inspanningstest. Dit grote plaatje kan doktoren een vrij nauwkeurig beeld geven van hoe goed het hart werkt.
Hoe gezonder iemands hart is, hoe sneller het terugkeert naar zijn normale hartslag; hoe minder gezond het hart is, hoe langer het duurt om te herstellen van zoiets als een inspanningstest.
“Je trekt eenvoudigweg de hartslag twee minuten na de training af van de hartslag aan het einde van de training”, zegt Michael S. Lauer, MD, directeur van het Cleveland Clinic Exercise Laboratory in Ohio en de hoofdonderzoeker van de studie.
Lauer en collega’s ontdekten dat mensen met een abnormaal hartslagherstel, dat bestaat uit een score – of afname – van 12 of minder slagen per minuut, liepen een groter risico op overlijden door een hartaandoening dan degenen met een normaal herstel van de hartslag, wat een afname is van 15 tot 25 slagen per minuut.
Beide tests zijn heel eenvoudig en zal volgens deze auteurs een goed beeld geven van wie agressief behandeld moet worden voor hartziekten en wie zou moeten worden gerustgesteld dat ze weinig risico lopen.