De Northern Flicker is de meest voorkomende Noord-Amerikaanse specht en een van de meest onderscheidende leden van de Picidae-vogelfamilie met zijn gedurfde, kleurrijke markeringen. De twee belangrijkste ondersoorten, de roodstaart en de geelsteel, waren voorheen afzonderlijke soorten totdat ze in de jaren tachtig werden samengevoegd, hoewel sommige ornithologische organisaties deze vogels nog steeds afzonderlijk vermelden. Deze spechten zijn ook bekend als de staatsvogel van Alabama. Deze factsheet biedt vogelaars nog meer informatie over flikkerende spechten en alles wat deze vogels speciaal maakt.
Snelle feiten
- Wetenschappelijke naam: Colaptes auratus
- Algemene naam: Noordelijke flikkering, flikkering met gele as, flikkering met rode as, flikkering in het westen, oostelijke flikkering, Goudvleugelspecht, geelgors, flikkering
- Levensduur: 5-6 jaar
- Grootte: 13-14 inch
- Gewicht: 4 ons
- Spanwijdte: 20 inch
- Staat van instandhouding: minst bezorgd
Noordelijke flikkering
Noordelijke flikkeringen zijn gemakkelijk te herkennen aan hun veldmarkeringen en kleur, hoewel de oostelijke flikkering (met gele as) en westelijke flikkering (rood-schacht) hebben enkele duidelijke verschillen. Zodra vogelaars echter de belangrijkste veldmarkeringen leren, kunnen ze deze spechten met een oogopslag vol vertrouwen identificeren. Beide flikkerende ondersoorten hebben lange, donkere, zeer lichtjes uitgebogen snavels en hun vleugels zijn breed met afgeronde punten.
Mannetjes hebben een geelbruine en grijze kop met een dikke malaire streep. De rug en vleugels zijn geelbruin met zwarte strepen of sint-jakobsschelpen, en de witte stuit is gemakkelijk zichtbaar tijdens de vlucht. De bovenstaartdekveren zijn wit met zwarte vlekken en de stijve, tweeledige staart is zwart van boven met rood of geel van onderen. De buik is bleekgeel met zwarte vlekken en een prominente wigvormige zwarte vlek op de borst.
Vrouwtjes hebben dezelfde aftekeningen als mannetjes, maar missen de malarstrepen. Jonge vogels lijken op volwassenen.
Dit zijn vocale vogels met een verscheidenheid aan oproepen. De doordringende “kyeeer” -oproep doet denken aan haviken, maar heeft een kortere duur. Een luide, sterke, zelfs “wik-wik-wik-wik” -oproep is ook gebruikelijk. Tijdens het drummen hebben deze spechten een gelijkmatig, snel tempo dat 1-2 seconden duurt.
Regionale verschillen
Bereik is een goede aanwijzing om de twee te vertellen ondersoorten van het noorden flikkeren uit elkaar, aangezien de oostelijke vogels geel onder de vleugels vertonen, terwijl de westelijke vogels zalmroze onder de vleugels vertonen. De gele en zalmkleurige kleuringen zijn ook opmerkelijk onder de staart van de vogels. Westerse vogels met rode steel hebben een rode malarstreep (alleen mannetjes), terwijl alleen de oostelijke vogels met gele steel een rode nek hebben (zowel mannetjes als vrouwtjes). De kleur onder de staarten van de vogels komt ook overeen met hun regionale kleur. Tussen de ondersoorten zijn de oostelijke vogels met de gele steel over het algemeen meer geelbruin of bruinachtig op het gezicht, terwijl de vogels met de rode steel meer grijsachtig zijn.
Northern Flicker Habitat en Verspreiding
De noordelijke flikkering wordt aangetroffen in open loofbossen, bosranden, moerassen en parken, tuinen en achtertuinen in de voorsteden. Deze vogels worden het hele jaar door aangetroffen in het grootste deel van de continentale Verenigde Staten, centraal Mexico en aan de kust van British Columbia, maar ze ontbreken in het zuidwesten van Texas en Arizona, het noordelijke Midwesten en het uiterste noordoosten.
De ondersoort met gele steel komt vaker voor in de oostelijke en centrale delen van de reeks, evenals in de hele Canadese reeks. De flikkering met rode as komt het meest voor in het westelijke deel van het bereik en in het noorden door British Columbia. In zeer zeldzame gevallen zijn noordelijke flikkeringen geregistreerd als zwervende vogels in Noord-Europa.
Migratiepatroon
Terwijl een groot centraal deel van deze vogel Het verspreidingsgebied is het hele jaar door bezet, in de zomer strekt het broedgebied van de Northern Flicker zich verder naar het noorden uit en omvat het grootste deel van Canada en Alaska behalve de hoogste toendragebieden. In de winter worden ze dieper in het zuidwesten van de Verenigde Staten en in het noorden van Mexico aangetroffen.
Gedrag
Deze spechten geven er, in tegenstelling tot de meeste spechten, de voorkeur aan de grond voor mieren en kevers, en hun antacidespeeksel helpt de zuurverdediging van mieren te verslaan. Noordelijke flikkeringen springen op de grond of klampen zich vast aan lage stronken of aan de voet van bomen, en wanneer ze zitten, worden ze vaak gezien in een houding die meer vertrouwd is zangvogels dan spechten, hoewel ze zich ook verticaal kunnen vastklampen. Tijdens verkering zijn ze actief en behendig, en hun golvende vlucht met snelle vleugelkleppen en korte glijders is onderscheidend omdat het hun gedurfde underwing-kleuren benadrukt.
Dieet en voeding
Zoals alle spechten variëren noordelijke flikkers hun dieet per seizoen, afhankelijk van het voedsel dat beschikbaar is in hun assortiment.Ze zijn voornamelijk insecteneters, maar eten ook verschillende soorten fruit, zaden en noten, afhankelijk van het seizoen en de beschikbaarheid.
Nesten
Dit zijn monogame vogels en beide ouders graaf een geschikte nestholte uit of plaats het nest met zo min mogelijk materiaal. Noordelijke flikkeringen gebruiken soms nestkastjes of nemen verlaten holen over van ijsvogels of oeverzwaluwen.
In gebieden waar de gebieden van de twee ondersoorten elkaar overlappen, wordt regelmatig hybridisatie geregistreerd en de jongen vogels hebben onduidelijke kleuren met meer oranjeachtige tinten. Noordelijke flikkeringen zullen ook hybridiseren met vergulde flikkeringen in het zuidwesten van de Verenigde Staten.
Eieren en jong
Elk broedsel bevat 3-12 ovaalvormige, effen witte eieren, en een paar noordelijke flikkeringen zullen 1-2 broedjes per jaar leggen. Het tweede broed komt het meest voor in zuidelijke populaties waar het broedseizoen van nature langer is.
Beide ouders broeden de eieren 12-15 dagen uit, en beiden zullen na het uitkomen nog 25-28 dagen voor de kuikens zorgen.
Behoud van noordelijke flikkering
Hoewel de noordelijke flikkering niet als bedreigd of bedreigd wordt beschouwd, zijn de populaties de afgelopen decennia gestaag afgenomen. De belangrijkste oorzaak van deze afname wordt verondersteld de concurrentie van Europese spreeuwen te zijn voor de beste broedplaatsen, en de spechten verliezen vaak van de agressievere invasieve vogels. Ondanks deze afname zorgt het wijdverspreide bereik van de noordelijke flikkering ervoor dat deze blijft voortbestaan.
Tips voor achtertuinvogelaars
In de juiste habitat, noordelijke flikkering zullen graag werven bezoeken die het gebruik van pesticiden en insecticiden vermijden, zodat er meer mieren en kevers beschikbaar zijn voor voedsel. Deze spechten zullen ook af en toe grote vogelhuisjes gebruiken, en ze zullen vogelbaden bezoeken om te drinken en te baden. Het intact laten van dode bomen en stronken zorgt voor beide foerageer- en nestplaatsen. Deze vogels zullen gemakkelijk voederbakken bezoeken waar niervet, noten en zonnebloempitten met zwarte olie verkrijgbaar zijn.
Hoe deze vogel te vinden
Noordelijke flikkeringen zijn niet al te moeilijk om binnen hun bereik te vinden, vooral als vogelaars gebieden bezoeken met een overvloed aan voedselbronnen. Natuurcentra en natuurreservaten onderhouden voedergebieden trekken vaak noordelijke flikkeringen aan en bieden visiti ng vogelaars zeer goede kijkmogelijkheden. Kijk of deze vogels op de grond landen terwijl ze foerageren, en let op hun duidelijke veldsporen en verenkleedpatronen voor een betrouwbare identificatie van spechten.
Ontdek meer soorten in deze familie
Noordelijke flikkeringen zijn kenmerkend voor spechten, maar vogelaars die genieten van de bezienswaardigheden, geluiden en capriolen van noordelijke flikkeringen, moeten deze galerij met spechtsoorten bekijken en ook andere fascinerende spechten bestuderen, waaronder:
- Bonte specht
- Grote bonte specht
- Sapsucker met rode borst
Don “vergeet niet om andere gedetailleerde informatiebladen over vogels te bekijken om meer te weten te komen over al je favoriete soorten.