LOT’s WIFE

Genesis 19: 15-26; Lucas 17: 29-33

Toen Abraham hoorde dat zijn neef, Lot, gevangen was genomen door de koningen van Sodom en Gomorra, achtervolgde hij de vijanden en bevrijdde hij Lot, en “de vrouwen en het volk. . ” Wie de vrouwen waren, zegt de Schrift niet. Ze kunnen Lots vrouw en dochters zijn geweest, of Sodomitische dienstknechten. De eerste directe verwijzing die we hebben van Lots naamloze vrouw is toen de engelen kwamen om het gezin uit het gedoemde Sodom te haasten (Genesis 19). : 15) Wie ze was, van welk ras en familie, van welk leven en karakter, met welke naam ze bekend stond, de Bijbel zwijgt. Alle informatie die we over haar hebben, is verpakt in één kort vers: ‘Zijn vrouw keek achter hem vandaan, en ze werd een zoutpilaar. ” Toch moeten we aandacht aan haar schenken, want het is in brandende woorden geschreven door de vinger van God –

“Denk aan Lots vrouw.”

Enkele tientallen woorden in het Oude Testament, en drie woorden in het Nieuwe Testament zijn dus alles wat we hebben van dit vrouwelijke karakter.

Toen Abraham en zijn neef Lot, wegens strijd, uit elkaar gingen, gaf Abraham Lot de keuze van het land voordat Lot koos zelfzuchtig het beste deel van het land, “overal goed bewaterd … zelfs als de tuin des Heren” (13:10). Maar zo’n hebzuchtige keuze had verschrikkelijke gevolgen. Lot sloeg zijn tent op in de richting van Sodom, en al snel was hij in Sodom waar de inwoners “goddeloos en zondaars waren voor de Heer buitengewoon” (13:13). Lot werd een burger van Sodom, zat aan de poort als burgemeester van de stad en was met eer en eerbied behandeld als een familielid van de machtige Abraham die Sodom had verlost van de Elamitische invasie.Terwijl Petrus zegt dat Lot rechtvaardig is en een rechtvaardige ziel heeft die gekweld wordt door het smerige leven van de Sodomieten (2 Petrus 2: 7- 9), sloot hij toch op de een of andere manier zijn ogen voor de slechtheid van de mensen, trouwde met een vrouw uit Sodom en stemde ermee in dat zijn twee dochters die in Sodom waren geboren, met Sodomieten zouden trouwen.

Sodom was zo’n beerput van ongerechtigheid dat God zei dat Hij het zou vernietigen. Maar vanwege de aanwezigheid van Lot in de stad kwam Abraham tussenbeide voor het behoud ervan. Als er maar tien rechtvaardige mensen in de stad waren geweest, zei God dat de stad zou worden gespaard. De enige schijnbare rechtvaardige erin – wiens gerechtigheid was geweest ondoeltreffend gemaakt door een compromis – was Lot. Dus de twee engelen kwamen om Lot en zijn gezin te verlossen van het vreselijke oordeel dat op het punt stond over Sodom te vallen. Ze werden ’s nachts vermaakt en de vrouw van Lot deelde ongetwijfeld in de getoonde gastvrijheid. De volgende ochtend probeerden de engelen Lot en zijn gezin de stad uit te haasten, maar ze bleven hangen. Ze hadden een hekel aan het verlaten van de luxe, het plezier en de zonde van Sodom, dus moesten de engelachtige bevrijders hen met geweld uit de stad verwijderen en hen dwingen te ontsnappen voor hun leven.

Het verslag van de tragedie is in het kort verwant. Toen vuur en zwavel uit de hemel op Sodom vielen, keek de vrouw van Lot achter haar man aan. In oosterse landen was het de regel dat de vrouw een eind achter haar man liep, maar terwijl Lots vrouw bleef hangen en achterom keek, werd ze overvallen door zwavelhoudende dampen en, bedekt met zout, kwam ze om waar ze stond. Begraven als een pilaar, werd ze “als een monument van een ongelovige ziel” in een verlaten gebied, “van wiens goddeloosheid, zelfs tot op de dag van vandaag, het woeste land dat rookt een getuigenis is” (Wijsheid 10: 7). De vrouw van Lot keek met spijt terug op haar eigen stad omdat ze afstand had moeten doen van haar zondige genoegens. Ze was gedwongen Sodom als stad te verlaten, maar alles wat Sodom vertegenwoordigde, was heel erg in haar hart.

Al die tijd dat Lots vrouw in Sodom was, drong de ‘smerige communicatie’ in haar ziel door. zozeer zelfs dat toen de engel van barmhartigheid haar probeerde te redden van de engel des oordeels, ze niet gered kon worden. Bij de terugblik op Sodom was er spijt van alles wat ze vertrok voor een onbekend leven voor haar, en terwijl ze zuchtte lucht maakte haar lichaam wit tot marmer, en ‘de natuur maakte voor haar tegelijk een graf en een monument’. ‘Ze werd een zoutpilaar’, en in dat woord hebben we zowel een symbool van karakter als een monument van het lot. Een zoutpilaar is het beeld van menig vrouw uit de samenleving. Al het zoete bloed van het hart van een echt vrouwenhart brak geworden door het leven dat ze leidt. In plaats van een vrouw heb je alleen een zoutpilaar. In Sodom leefde de vrouw van Lot met plezier, maar was ze dood zoals ze leefde. Als vrouw van een rechtschapen man had ze een naam voor leven, maar het homoleven van Sodom verstikte haar ziel. Dus toen de waarschuwende stem van God in haar oor klonk, had ze het misschien wel gehoord, maar er geen acht op geslagen. Sodom met zijn samenleving en zonde was haar hele leven geweest.

Bij het behandelen van de waarheid van Zijn wederkomst, gebruikte onze Heer de omverwerping van Sodom en Gomorra en de bevrijding van Lot van hun vernietiging als een illustratie van Zijn bevrijding van de Zijnen van de catastrofe om een goddeloze wereld in te halen, en waarschuwt gelovigen om aan de vrouw van Lot te denken en niet te blijven hangen, kijken en verdwaald te raken. Als degenen die op Zijn komst wachten, moeten wij niet terugkijken of terugdeinzen, maar opkijken, want onze verlossing nadert. Hoe arresterend is de aansporing van Christus! “Denk aan de vrouw van Lot.” Maria’s enige daad van vroomheid bij het breken van haar albasten kist met kostbare nardus bracht haar een eeuwige herdenking, en op dezelfde manier bracht de enige tragische daad van Lots vrouw haar een ander soort herinnering. er staat in de dringende oproep van de engelen aan Lot en zijn familie: “Ontsnap voor je leven, kijk niet achter je … anders word je verteerd.” Die opwindende evangelische hymne heeft menig zondaar ertoe gebracht om naar de armen van de Heiland te vluchten –

De evangelieklokken waarschuwen,

Zoals ze van dag tot dag klinken,

Van het lot dat hen te wachten staat

Wie voor altijd zal uitstellen –

Ontsnap voor uw leven;

Wacht niet in de open lucht.

Kijk ook niet achter je, o, nooit,

opdat je niet verteerd wordt door pijn.