Er zijn twee termen die naar mijn mening alle kwalitatieve evaluatoren moeten kennen en ter harte moeten nemen: de etiek en de emic. Dit zijn termen die gewoonlijk door antropologen worden gebruikt. Het etische perspectief is het perspectief van de buitenstaander, het perspectief dat we hebben van de parameters van een project – bijvoorbeeld de perceptie van een buitenstaander van gender in Afghanistan. Het emic-perspectief is het perspectief van de insider, het perspectief dat afkomstig is uit de cultuur waarin het project zich afspeelt – bijvoorbeeld de genderperspectieven van vrouwen die betrokken zijn bij een project in Afghanistan.

Waarom zijn deze verschillende perspectieven belangrijk? In werkelijkheid is het echt geen of / of-situatie. We hebben zowel een etisch als een emisch perspectief nodig. We gebruiken de emic en de etic meestal in combinatie met elkaar. De emic helpt ons de lokale realiteit te begrijpen, en de etic helpt ons om ze te analyseren.

In het geval van een project gericht op vrouwen in Afghanistan is het nuttig voor projectmanagers om de emische percepties van gender op lokaal niveau te begrijpen. , zodat ze weten hoe ze het project op cultureel aanvaardbare manieren moeten maken en beheren. Het is ook nuttig om een stapje terug te doen en naar het project, zijn activiteiten en zijn LogFrame te kijken vanuit het etische perspectief, zodat we onze voortgang en resultaten kunnen analyseren.

Het Emic-perspectief verkrijgen

Hoe krijgen we het emic-perspectief? Een antropoloog kan een etnografische studie of etnografie uitvoeren. Toen ik etnografieën heb gehouden in verschillende landen in Afrika, verbleef ik in dorpen, gebruikte ik lokale talen en at ik lokaal voedsel. Als evaluator gebruik ik kwalitatieve gegevensverzamelingstechnieken zoals participerende observatie, interviews, focusgroepen en participatieve tools om emic-gegevens te verzamelen.

Murchison (2010) legt uit dat ik als kwalitatieve evaluator het onderzoek instrument, en als zodanig moeten we rekening houden met de impact van de onderzoeker op de feitelijk verzamelde gegevens. Etnografen en kwalitatieve evaluatoren houden tijdens hun onderzoek vaak dagboeken bij om hen te helpen begrijpen hoe hun eigen gemoedstoestand van invloed kan zijn op het verzamelen van gegevens. Als kwalitatief onderzoeker en evaluator omarmen we dat de gegevens die we verzamelen door onszelf worden gefilterd, en we vinden manieren om onze eigen vooroordelen en interpretaties te verminderen door de emic te begrijpen.

Schensul en LeCompte (2013) bespreek enkele van de vaardigheden die we nodig hebben om goede etnografen te zijn. Deze zijn ook belangrijk voor ons als beoordelaars, aangezien we kwalitatieve gegevensverzamelingstechnieken gebruiken om emic-gegevens te verzamelen. Je zult nooit een volwaardig lid van een andere cultuur worden, maar je kunt vaardigheden opdoen om je te helpen erbij te horen en de emic te begrijpen. De auteurs geven ons wat belangrijk advies:

• Je moet de cultuur ervaren zonder opdringerig te zijn;
• Je moet zoveel mogelijk luisteren;
• Lokale talen leren is een goede manier om in te passen, te communiceren en te leren kennen hoe mensen denken;
• Je moet een goede verstandhouding opbouwen, die afhangt van je connecties, hoe comfortabel je bent in het veld, hoe u handhaaft de vertrouwelijkheid en hoe snel leert u de lokale gebruiken en normen kennen; en
• Je moet de lokale cultuur respecteren, toestemming krijgen van poortwachters en anderen, en de geschiedenis en lokale omstandigheden begrijpen.

Het vergt oefening en tijd om de vaardigheden te ontwikkelen een goede luisteraar en emic-onderzoeker zijn. Het begrip dat we krijgen over een project en zijn cultuur is de moeite waard om te leren hoe we emic-gegevens kunnen verzamelen.

Julian Murchison, Ethnography Essentials: Designing, Conducting, and Presenting your Research, San Francisco: Wiley, 2010.

Jean Schensul en Margaret LeCompte, Essential Ethnographic Methods: A Mixed Methods Approach, 2e ed., Lanham: AltaMira, 2013.

Over de auteur:

Dr. Beverly Peters heeft meer dan twintig jaar ervaring met lesgeven, kwalitatief onderzoek doen en projecten voor gemeenschapsontwikkeling, microkrediet, infrastructuur en democratisering leiden in verschillende landen in Afrika. Als consultant werkte Dr. Peters aan door de EU en USAID gefinancierde infrastructuur-, onderwijs- en microkredietprojecten in Zuid-Afrika en Mozambique. Ze bedacht en ontwikkelde ook het voorstel voor het vrouwencrisiscentrum van de Darfur Peace and Development Organization, een centrum dat fysieke en economische hulp biedt aan vrouwelijke slachtoffers van geweld in de ontheemdenkampen in Darfur. Dr. Peters heeft een Ph.D. van de Universiteit van Pittsburgh. Meer informatie over Dr. Peters.

Voor meer informatie over de online MS in Measurement van de American University & Evaluatie of afgestudeerd certificaat in projectbewaking & Evaluatie, vraag meer informatie aan of bel ons gratis op 855-725-7614.