EndodermEdit
Het endoderm produceert weefsel in de longen, schildklier en pancreas.
Het endoderm is een van de kiemlagen die gevormd worden tijdens de embryonale ontwikkeling van dieren. Cellen die langs het archenteron naar binnen migreren, vormen de binnenste laag van de gastrula, die zich ontwikkelt tot het endoderm.
Het endoderm bestaat in eerste instantie uit afgeplatte cellen, die vervolgens kolomvormig worden. Het vormt de epitheliale bekleding van het hele spijsverteringskanaal behalve een deel van de mond en keelholte en het terminale deel van het rectum (die zijn bekleed met involuties van het ectoderm). Het vormt ook de voeringcellen van alle klieren die uitkomen in het spijsverteringskanaal, inclusief die van de lever en alvleesklier; het epitheel van de gehoorbuis en de trommelholte; de luchtpijp, bronchiën en longblaasjes van de longen; de blaas en een deel van de urethra; en de follikelbekleding van de schildklier en thymus.
Het endoderm vormt: de keelholte, de slokdarm, de maag, de dunne darm, de dikke darm, de lever, de alvleesklier, de blaas, de epitheeldelen van de luchtpijp en bronchiën, de longen, de schildklier en de bijschildklier.
MesodermEdit
Het mesoderm helpt bij de productie van hartspier, skeletspier, gladde spier, weefsels in de nieren en rode bloedcellen.
De mesoderm-kiemlaag vormt zich in de embryo’s van triploblastische dieren. Tijdens gastrulatie dragen sommige van de cellen die naar binnen migreren bij aan het mesoderm, een extra laag tussen het endoderm en het ectoderm. De vorming van een mesoderm leidt tot de ontwikkeling van een coeloom. Organen die in een coeloom worden gevormd, kunnen vrij bewegen, groeien en zich onafhankelijk van de lichaamswand ontwikkelen, terwijl vloeibare kussens hen beschermen tegen schokken.
Het mesoderm heeft verschillende componenten die zich tot weefsels ontwikkelen: intermediair mesoderm, paraxiaal mesoderm, lateraal plaat mesoderm en chorda-mesoderm. Het chorda-mesoderm ontwikkelt zich tot het notochord. Het tussenliggende mesoderm ontwikkelt zich tot nieren en geslachtsklieren. Het paraxiale mesoderm ontwikkelt zich tot kraakbeen, skeletspier en dermis. Het laterale plaatmesoderm ontwikkelt zich tot de bloedsomloop (inclusief het hart en de milt), de darmwand en de wand van het menselijk lichaam.
Door celsignaleringscascades en interacties met de ectodermale en endodermale cellen, de mesodermale cellen beginnen het differentiatieproces.
Het mesoderm vormt: spier (glad en gegroefd), bot, kraakbeen, bindweefsel, vetweefsel, bloedsomloop, lymfestelsel, dermis, dentine van tanden, urogenitaal systeem, sereuze membranen, milt en notochord.
EctodermEdit
Het ectoderm produceert weefsels in de epidermis, helpt bij de vorming van neuronen in de hersenen en construeert melanocyten.
Het ectoderm genereert de buitenste laag van het embryo, en het vormt zich uit de epiblast van het embryo. Het ectoderm ontwikkelt zich tot het oppervlakte-ectoderm, de neurale kam en de neurale buis.
De surfa ce ectoderm ontwikkelt zich tot: epidermis, haar, nagels, ooglens, talgklieren, hoornvlies, tandglazuur, het epitheel van de mond en neus.
De neurale top van het ectoderm ontwikkelt zich tot: perifeer zenuwstelsel systeem, bijniermerg, melanocyten, gezichtskraakbeen.
De neurale buis van het ectoderm ontwikkelt zich tot: hersenen, ruggenmerg, posterieure hypofyse, motorische neuronen, netvlies.
Opmerking: de anterieure hypofyse ontwikkelt zich uit het ectodermale weefsel van Rathkes buidel.
Neurale crestEdit
Vanwege zijn grote belang wordt de neurale top soms beschouwd als een vierde kiemlaag. Het is echter afgeleid van het ectoderm.
