Kansas staat op de tweede plaats aller tijden in NCAA Division I wint met 2.302 overwinningen (vanaf het laatste volledige seizoen), tegen 862 verliespartijen (.728% winst aller tijden, 3e aller tijden). Dit record omvat een 765-110 (.874) -cijfer bij het historische Allen Fieldhouse. De Jayhawks zijn de eerste in de geschiedenis van de NCAA met 98 winnende seizoenen en staan op de eerste plaats in de geschiedenis van de NCAA met 101 niet-verliezende (.500 of beter) seizoenen met Kentucky. Kansas heeft de minste hoofdcoaches (8) van elk programma dat ongeveer 100 jaar bestaat, maar heeft de Final Four bereikt met meer hoofdcoaches (6) dan enig ander programma in het land. in Kansas sinds het begin van het NCAA-toernooi heeft het programma naar de Final Four geleid. Kansas heeft vier hoofdcoaches laten opnemen in de Naismith Hall of Fame, meer dan enig ander programma in de natie. Kansas is een eeuwige conferentiekrachtcentrale en leidt Division I all-time in het reguliere seizoen, conferentietitels met 62 in 113 jaar conferentiespel (de M VIAA Conference werd opgericht in 1907) tijdens het reguliere seizoen 2019-2020. De Jayhawks hebben een recordaantal van 20 conferentietitels en een recordaantal van 11 conferentietoernooien gewonnen in de 24 jaar van het bestaan van de Big 12. Het programma bezit ook de beste Big 12-records in beide gebieden met een record van 412–102 in conferentiespel. en een record van 46–12 in toernooispel. De Jayhawks wonnen hun 2.000ste wedstrijd in de schoolgeschiedenis toen ze Texas Tech versloegen in het seizoen 2009–2010. Ze sloten zich aan bij de University of Kentucky en de University of North Carolina als de enige scholen die zo bogen op een prestatie op dat moment.

James Naismith-tijdperk (1898–1907) Bewerken

Het basketbalprogramma voor mannen begon officieel in 1898, na de komst van Dr. James Naismith kwam naar de school, slechts zes jaar nadat Naismith de eerste officiële regels van de sport had geschreven. Naismith werd aanvankelijk ingehuurd als kapelbestuurder en fysiek onderwijsinstructeur, maar werd de hoofdbasketbalcoach.

In die vroege jaren werden de meeste basketbalwedstrijden van de universiteit gespeeld tegen nabijgelegen YMCA-teams, waarbij YMCA’s in het hele land een integrale rol speelden in de geboorte van basketbal. Andere veel voorkomende tegenstanders waren Haskell Institute en William Jewell College. Onder Naismith speelde het team slechts één wedstrijd tegen een huidige Big 12-school, een wedstrijd met rivaliserende Kansas State University. Naismith was, ironisch genoeg, de enige coach in de geschiedenis van het programma met een verlieslatend record (55-60).

Met inbegrip van zijn jaren als coach, diende Naismith als Athletic Director en als lid van de faculteit in Kansas voor in totaal bijna 40 jaar voordat hij met pensioen ging in 1937. Naismith stierf in 1939 en zijn stoffelijk overschot werd begraven in Lawrence, Kansas. Het basketbalveld in Allen Fieldhouse heet James Naismith Court. Naast het uitvinden van het spel, kan zijn volgende grootste basketbal-erfenis zijn coachingsboom, waarvan de twee stammen de bekende Phog Allen en Kansas geboren John McLendon zijn. (McLendon ging naar de KU in de jaren dertig toen Allen hoofdcoach was. Hoewel McLendon probeerde voor het team, speelde hij nooit voor Allen. Naismith begeleidde McLendon vanaf zijn aankomst in Kansas tot het behalen van zijn diploma en daarna.)

Op 10 december 2010 kocht de familie David Booth de 13 originele spelregels van Dr. James Naismith op een Sotheby’s-veiling in New York City voor een bedrag van 4,3 miljoen dollar Ze brachten de f een fundamenteel document van basketbal terug naar de Lawrence-campus van KU, waar het momenteel is gehuisvest in het DeBruce Center.

Phog Allen / William O. Hamilton-tijdperk (1907-1956) Bewerken

In 1907 huurde Kansas een van de spelers van Naismith in, Dr. Forrest C. “Phog” Allen als hoofdtrainer. Naismith voorzag Allen van een nu berucht stuk wijsheid: “Je kunt geen basketbal coachen; je speelt het gewoon. “Allen zou proberen te bewijzen dat het adagium verkeerd is en door succes en een ongeëvenaarde coachingboom is bekend geworden als de” vader van basketbalcoaching “, nadat hij zijn kennis van het spel had doorgegeven aan enkele van de besten. gerespecteerde namen in de geschiedenis van het universiteitsbasketbal, waaronder de coaches van de National Basketball Hall of Fame Adolph Rupp, Dean Smith, Dutch Lonborg en Ralph Miller (behalve Lonborg zijn allemaal geboren en getogen in Kansas). Allen coachte het team van 1907 tot 1909, maar William O. Hamilton coachte van 1909 tot 1919, en Allen nam het weer over in 1919. Het team ging 125-59 en won vijf conferentiekampioenschappen onder leiding van Hamilton.

Allen coachte KU 39 seizoenen en vergaarde een record van 590–219, met twee met terugwerkende kracht toegekende nationale titels van de Helms Foundation en één NCAA-toernooikampioenschap in 1952.Talrijke basketbalgrootheden speelden in Kansas in de tijd van Allen, waaronder Dean Smith, Adolph Rupp, Dutch Lonborg en Ralph Miller (alle toekomstige coaches van de Hall of Fame), Paul Endacott, Bill Johnson en Clyde Lovellette (spelers van de Hall of Fame) , tweevoudig Olympisch gouden medaillewinnaar Bill Hougland en zelfs voormalig meerderheidsleider in de Senaat van de Verenigde Staten Bob Dole.

In 1952 wonnen de Jayhawks de nationale titel met een overwinning van 80-63 in de laatste wedstrijd op St. John’s, gecoacht door Frank McGuire. Clyde Lovellette uit Kansas werd uitgeroepen tot Meest Uitmuntende Speler van het toernooi en is nog steeds de enige speler die het land leidde in het scoren en zijn team naar een nationale titel leidde in hetzelfde jaar. Dit toernooi was het eerste toernooi met een echte ‘Finale Vier “-formaat. Zeven leden van het kampioensteam vertegenwoordigden de Verenigde Staten op de Olympische Zomerspelen van 1952 en namen een gouden medaille mee naar huis voor het nationale basketbalteam. Dit was vooral aangrijpend voor Allen, aangezien hij de drijvende kracht was geweest achter de toevoeging van basketbal. de Olympische Spelen in 1936.Allen werd gedwongen met pensioen te gaan toen hij in 1956 70 werd, omdat hij te “oud” werd. Allen had de legendarische Wilt Chamberlain naar Kansas gerekruteerd, maar wilde hem niet coachen omdat eerstejaars niet in aanmerking kwamen voor varsity basketbal in 1956.

Dick Harp-tijdperk (1956-1964) Bewerken

Alles volgen Na zijn pensionering huurden de Jayhawks de voormalige KU-speler en assistent Dick Harp in. Onder Harp gingen de Jayhawks 121–82 met twee conferentietitels en twee NCAA-toernooiplaatsen.

Wilt Chamberlain speelde zijn varsity-jaren onder Harp, waardoor zijn werk de eerste twee seizoenen vrij gemakkelijk was. In zijn eerste varsity-wedstrijd scoorde Chamberlain 52 punten en pakte 31 rebounds, waarmee hij beide universiteitsrecords verbrak in een 87-69 overwinning tegen Northwestern. In 1957 leidde hij de Jayhawks naar de kampioenswedstrijd tegen North Carolina, gecoacht door Frank McGuire, die ze hadden verslagen in de titelwedstrijd van 1952 toen McGuire in St. John’s. McGuire triple-teamed Chamberlain was en, als resultaat, KU werd met 54-53 verslagen in drievoudige verlengingen. De wedstrijd wordt beschouwd als een van de beste in de geschiedenis van de NCAA. Chamberlain bleef gemiddeld 30+ punten per wedstrijd behalen tot hij KU vroeg verliet om professioneel te gaan spelen met de Harlem Globetrotters.

Ted Owens-tijdperk (1964–1983) Bewerken

Ted Owens nam het over van Harp in 1964, en zou tijdens zijn ambtsperiode 348–128 gaan en uiteindelijk zes Big Eight Conference-titels winnen.

Het team schoof zeven keer op naar NCAA postseason spelen onder Owens. Het team uit 1971 ging 27-3 en schoof op naar de Final Four voordat ze verloor van UCLA. In 1974 ging het team 23-7 en schoof opnieuw op naar de Final Four voordat ze verloor van Marquette.

Gedurende deze tijd bracht het programma All-Americans voort, zoals Jo Jo White, Walt Wesley, Bud Stallworth, Darn ell Valentine en Dave Robisch.

Na 19 jaar coaching aan de Universiteit van Kansas werd Owens na het seizoen 1982-1983 ontslagen nadat de Jayhawks opeenvolgende verliezende seizoenen hadden gepost.

Larry Brown-tijdperk (1983–1988) Bewerken

In 1983 vertrok Larry Brown naar de University of Kansas, na coaching in de NBA. Onder Brown eindigde Kansas als eerste in de Big Eight in 1986 en als tweede in 1984, 1985 en 1987. In 1988 kende Kansas een matige start van 12–8, waaronder 1–4 in de Big 8. The Jayhawks “55 -winning streak op het thuisveld in Allen Fieldhouse werd verbroken met een verlies tegen Kansas State, en ze zouden ook nog twee thuiswedstrijden verliezen van Duke en Oklahoma. Achter de hoge score van Danny Manning eindigde KU op 21-11 aan het einde van het seizoen en nam deel aan het NCAA-toernooi als een # 6-zaadje. Door twee vroege verstoringen konden ze lagere zaden onder ogen zien, momentum winnen en doorgroeien. De Jayhawks zouden uiteindelijk het opnemen tegen de drie teams die hen dat seizoen hun drie thuisverlies hadden bezorgd Ze versloegen rivaliserende Kansas State in de Elite 8, versloegen vervolgens Duke in de Final 4 en wonnen het nationale kampioenschap, waarbij ze de favoriete rivaal Oklahoma in de finale versloeg met 83-79. De 11 verliezen die Kansas in 1988 leed, zijn meer dan welke andere nationale dan ook. kampioen hebben ervoor of sinds. De overwinning leverde het team de nickna op ik “Danny en de wonderen”. Eerder, bij de start van het toernooi, was Dick Vitale gevraagd naar Kansas “kansen en zei” Als Kansas wint, zal ik de Jayhawk op de vloer van Allen Fieldhouse kussen. ” Uiteindelijk maakte hij zijn belofte waar.

Tijdens Browns ambtsperiode had Kansas vijf NCAA Tournament-optredens, waaronder twee tweede ronde-optredens, één Sweet 16-optreden, twee trips naar de Final Four en de nationaal kampioenschap en hij stelde ook een 135-44 (.754) algemeen record samen.Brown vertrok onder een wolk, aangezien NCAA-sancties en een proeftijd na het seizoen werden opgelegd tegen Kansas na het vertrek van Brown in het seizoen 1988-1989 als gevolg van schendingen van de rekrutering die plaatsvonden tijdens de ambtsperiode van Brown. De belangrijkste overtreding was een vliegticket naar huis voor mogelijke transfer Vincent Askew om zijn zieke grootmoeder te zien. Voorafgaand aan het onderzoek had Askew al besloten om niet naar Kansas te verhuizen.

Tijdperk Roy Williams (1988-2003) Bewerken

Kort na het vertrek van Brown, huurde Kansas vervolgens North Carolina in assistent Roy Williams als hoofdcoach.

Van 1988 tot 2003 hadden de Jayhawks onder leiding van Williams een record van 418-101, een winstpercentage van 0,805. Williams “Kansas-teams behaalden gemiddeld 27,8 overwinningen per seizoen . Met uitzondering van zijn eerste seizoen in Kansas (toen het team op proef was), haalden alle Williams-teams het NCAA-toernooi. Van 1990 tot 1999 stelde Kansas een record van 286-60 samen, waardoor ze zowel het meeste overwinningen als het beste winnende percentage van alle team in dat decennium. Van 1994 tot 1998 wonnen de Jayhawks 62 opeenvolgende thuiswedstrijden in Allen Fieldhouse, wat destijds de langste reeks was in de NCAA. De senioren van 1998 (Raef LaFrentz, Billy Thomas en CB McGrath) gingen 58–0 thuis tijdens hun KU-carrière.

Kansas won de afgelopen 13 jaar negen reguliere seizoensconferentiekampioenschappen boven Williams. In zeven jaar Big 12 Conference-spel gingen zijn teams 94-18, waarbij ze de reguliere seizoenstitel veroverden in 1997, 1998, 2002 en 2003 en de toernooikroon voor het naseizoen in 1997, 1998 en 1999. In 2001-2002 werd KU de eerste, en tot dusver enige, team dat ongeslagen (16-0) blijft in Big 12-spel. Van 1995 tot 1998 was Kansas een gecombineerde 123-17 – een gemiddelde van 30,8 overwinningen per seizoen. Williams “teams gingen 201-17 (.922) in Allen Fieldhouse en wonnen 62 opeenvolgende wedstrijden in Allen van februari 1994 tot december 1998. Kansas was een vaste waarde in de Associated Press Top 25 van 1991 tot 1999 en plaatste 145 opeenvolgende weken in de poll. Williams ‘teams stonden in de Top 10 in 194 AP-peilingen van 1990.

Kansas leidde de land in velddoelpuntpercentage en scoren in 2002 en in scoremarge in 2003, hield tegenstanders vast aan het laagste velddoelpuntpercentage van het land in 2001 (37,8 procent), en leidde het land in winnende percentage in 1997 en 2002. Het team schoot beter dan 50 procent van de vloer gedurende zeven verschillende seizoenen onder Williams, en leidde het land in velddoelpunten in 1990 (53,3) en 2002 (50,6). Williams ‘teams schoten een gecombineerd 49,4 procent van de vloer tijdens zijn ambtstermijn. Williams-gecoachte teams leidden het land in assists in 2001 en 2002 en waren zevende in het land in 2003; scoorden 100 of meer punten 71 keer (eens in de 13 wedstrijden) ; gemiddeld 82,7 punten per wedstrijd over zijn 15 seizoenen als coach; en gemiddeld 90 of meer punten per wedstrijd in twee seizoenen (92,1 in 1990 en 90,9 in 2002).

De Jayhawks stonden in de AP Top 25 in 242 van de 268 wekelijkse peilingen bereikten de nummer 1 positie in het land in zes verschillende seizoenen, en bereikten minstens nummer 2 in het land in 11 van William’s 15 seizoenen als hoofdtrainer in Kansas.

Onder Williams had het team verschillende diepe runs in het NCAA-toernooi, waardoor het tot vier Final Fours kwam en in de nationale kampioenswedstrijd in 1991 en 2003 optrad, waarbij beide verloren gingen van respectievelijk Duke en Syracuse. Temidden van de toernooisuccessen waren er genoeg ellende. Het team van 1996-1997 werd door velen beschouwd als een van de beste teams in de geschiedenis, met toekomstige NBA-spelers zoals Paul Pierce, Jacque Vaughn, Raef LaFrentz en Scot Pollard. Het team was in de Sweet Sixteen van streek door de uiteindelijke kampioen, Arizona Wildcats.

De Jayhawks schoven door naar de Final Four in 2002 & 2003. Na het nationale kampioenschap verlies in 2003, Williams verliet Kansas en keerde terug om te coachen in zijn alma mater, North Carolina.

Bill Self-tijdperk (2003-heden) Bewerken

Bill Self werd geïntroduceerd als het nieuwe hoofd coach voor het seizoen 2003-2004 en in zijn eerste seizoen bij Kansas erfde Self de spelers en rekruten van Williams, wat vaak voor onrust zorgde omdat de speelstijl tussen de twee coaches verschilde. Desalniettemin leidde Self zijn nieuwe Kansas-team naar de Elite Acht op het NCAA-toernooi zijn eerste jaar.

De volgende twee seizoenen eindigden niet zo goed. Er werden grote dingen verwacht van een ervaren KU in 2004-2005, geleid door senioren Wayne Simien, Keith Langford, Michael Lee en Aaron Miles. Ze begonnen het seizoen op nummer 1 en begonnen met 20-1, maar toen zakten ze in elkaar en verloren ze zes van hun laatste negen wedstrijden, waaronder ludeert een verlies voor Bucknell in de eerste ronde van het NCAA-toernooi. Het team eindigde als 23-7 en genoot van een Big 12 co-kampioenschap met Oklahoma.

In 2005-2006 werd er weinig verwacht van de eerstejaars / tweedejaars gedomineerde Jayhawks, en ze begonnen het seizoen 10–6, inclusief 1–2 in de Big 12.Hoewel ze een 73-46 overwinning op Kentucky boekten, zagen ze ook het einde van hun 31-game winning streak op rivaliserende Kansas State met een verlies van 59-55 bij Allen Fieldhouse, en twee nachten later bliezen ze een voorsprong van zeven punten in de laatste 45 seconden regulering op weg naar een verlies van 89-86 overuren in Missouri. Maar daarna werden de Jayhawks snel volwassen, wonnen ze 15 van hun laatste 17 wedstrijden en wraakten ze de verliezen voor zowel Kansas State als Missouri. KU speelde als het # 2 zaad in het Big 12 Tournament in Dallas, en wreekte een eerder verlies tegen Texas met een 80-68 overwinning op de Longhorns in de finale om het toernooikampioenschap en de hoogtepuntzege van het seizoen te behalen. KU kreeg een # 4-zaadje voor het NCAA-toernooi, maar struikelde opnieuw in de eerste ronde met een verlies voor de Bradley Braves.

In het seizoen 2006-2007 leidde Self Kansas naar de 2007 Big 12 regular- seizoenskampioenschap met een 14-2 record, met als hoogtepunt het verslaan van de door Kevin Durant geleide Texas Longhorns in ‘come-from-behind’ overwinningen in de laatste wedstrijd van het reguliere seizoen en in de Big 12 Championship-wedstrijd. Aan het einde van het reguliere seizoen stond Kansas op 27-4 en stond op nummer 2 in de natie in zowel de AP- als de coaches “-peilingen. Kansas ontving een nummer 1-zaadje in het NCAA-toernooi, maar hun toernooirun eindigde in de Elite Eight met een verlies voor UCLA met twee zaden.

In het seizoen 2007-2008 begon het team van Self’s Kansas aan het seizoen 20-0 totdat ze hun eerste nederlaag leden bij rivaliserende Kansas State, hun eerste nederlaag in Kansas. Staat sinds 1983. De Jayhawks 2008 wonnen de Big 12 reguliere seizoenstitel en het Big 12 conferentietoernooi. Ze ontvingen een nummer één plaatsing in het NCAA-toernooi in de regio Midwest. Op 30 maart 2008 leidde Self Kansas naar een overwinning in een Elite Eight-wedstrijd op het parvenu Davidson College. KU won met twee, 59-57. De Jayhawks speelden in de halve finale over het algemeen nummer 1 toernooi zaad North Carolina, een team gecoacht door voormalig KU-hoofdman Roy Williams. De Jayhawks openden het spel met een run van 40–12 in de eerste 12½ minuut voordat ze ze uiteindelijk met 84–66 versloegen. Op 7 april 2008 zegevierden de Jayhawks over een één-verlies-team uit Memphis om de landstitel te claimen. Met slechts enkele seconden op de klok reed Sherron Collins de bal over het hele veld en gaf een pass naar Mario Chalmers, die een diepe driepunter maakte om overuren te forceren. Dit schot zou later bekend worden als “Mario’s Miracle” in een knipoog naar de bijnaam “Danny and the Miracles” van 1988. Kansas versloeg Memphis vervolgens in de verlenging om de NCAA Championship-wedstrijd 75-68 te winnen. De Jayhawks finishten het seizoen met een record van 37-3, het beste seizoen in de geschiedenis van Kansas.

In het seizoen 2008-2009 verloren de spelers, ondanks het verlies van 7 van hun top 9 scorers en de volledige startopstelling, Jayhawks verdiende hun 20e opeenvolgende NCAA Tournament-bod nadat ze 25–7 (14–2) waren geworden, de reguliere seizoenstitel van de conferentie won en hun thuiswinstreeks uitbreidde naar 41 opeenvolgende keren in Allen Fieldhouse. Op 22 maart 2009 versloeg Kansas Dayton en ging op naar hun 3e opeenvolgende Sweet 16-optreden. Maar het Jayhawks-seizoen eindigde op 27 maart toen Michigan State in de laatste minuut van een achterstand kwam om te verslaan Kansas 67–62, eindigend hun jaar op 27–8. Het record van Coach Self, na 6 seizoenen bij de Jayhawks, was 169-40, een percentage van .809. Na het seizoen werd Self door de Associated Press uitgeroepen tot Nationale Coach van het Jaar, CBS Sports “Chevrolet Award, USBWA (Henry Iba Award) en Sporting News.

Op 13 april maakten Sherron Collins en Cole Aldrich hun intentie bekend om terug te keren voor het seizoen 2009-10. Op 23 april deed Xavier Henry, een rekruut op de middelbare school, zijn toezegging om in de herfst in Kansas te spelen, wat ESPN ertoe bracht de Jayhawks te noemen als “het te verslaan team in 2009-10.” Tegen de tijd dat de herfst van 2009 aanbrak, was Kansas het unanieme voorseizoen # 1 team in alle grote publicaties. De Jayhawks sloten het reguliere seizoen af met een record van 29-2 en blijven het record van Divisie I vasthouden voor de huidige opeenvolgende winning streak in 59 opeenvolgende wedstrijden in Allen Fieldhouse. Kansas behaalde 2.000 overwinningen aller tijden in het seizoen 2009-10, alleen de derde school die dat deed (het seizoen eindigde met een totaal van 2.003 overwinningen aller tijden). Ze wonnen het Big 12-toernooi op 13 maart en behaalden hun 21e opeenvolgende NCAA Tournament-optreden, een actief NCAA-record. Ondanks dat ze werden uitgeroepen tot overall # 1 seed in het toernooi, vielen de Jayhawks in de tweede ronde naar # 9-seeded Northern Iowa, waarmee ze het seizoen afsloten op 33-3.

De werving begon onmiddellijk voor de 2010 –11 seizoen, toen Kansas in april de beste rekruut van het land, Josh Selby, binnenhaalde.In september 2010 hadden zowel The Sporting News als Athlon Sports Kansas in hun vooruitzichten voor het seizoen gerangschikt als # 4 in het algemeen en, samen met Joe Lunardi van ESPN, zouden ze naar verwachting opnieuw een # 1-zaad worden in het NCAA-toernooi van 2011, dat ze zouden opnieuw doen. Blue Ribbon en de USA Today / ESPN coaches polls plaatsten Kansas beide op # 7 in de pre-season poll. Josh Selby, kwam in aanmerking en voegde zich op 18 december bij de Jayhawk line-up. Op 5 maart kwamen de Jayhawks versloeg Missouri met 70-66 om de Big 12 reguliere seizoenstitel voor de 7e opeenvolgende keer te veroveren en eindigde later op 29-2 tijdens het reguliere seizoen, gerangschikt # 2 in zowel de AP Poll als de USA Today / ESPN Coaches Poll. Bill Self werd uitgeroepen tot Big 12 Coach of the Year en Marcus Morris werd uitgeroepen tot Big 12 Player of the Year. De Jayhawks versloegen 16 zaad Boston University, 9 zaad Illinois en 12 zaad Richmond en bereikten hun 3e Elite Acht in de afgelopen 5 seizoenen voordat ze vielen tot 11 zaad Virginia Commonwealth University in de kwartfinale het seizoen schoof Kansas voorbij North Carolina als het op één na beste basketbalprogramma in de geschiedenis.

Nadat ze als het beste team werden beschouwd, maar in beide voorgaande twee seizoenen tekortschoten, verloor Kansas zes van hun top 8 scorers voor het seizoen 2011-2012. De Jayhawks moesten herbouwen na het winnen van zeven opeenvolgende Big 12-titels. Voorafgaand aan het seizoen verklaarde de NCAA dat drie van de Jayhawks-toprekruten niet in aanmerking kwamen voor het seizoen, waaronder wedstrijden tegen eeuwige krachtpatsers zoals Kentucky, Duke, Ohio State en Georgetown. Ondanks 7 wedstrijden tegen de 10 beste tegenstanders, eindigde Kansas het reguliere seizoen 26-5, verdiende hun 8e opeenvolgende Big 12-titel en ging door naar hun 14e Final Four in schoolgeschiedenis. De Jayhawks zouden het opnemen tegen nog eens 2 zaad, de Ohio State Buckeyes, in de nationale halve finales. Kansas zou terugkomen van een achterstand van 13 punten in de eerste helft om de wedstrijd te winnen, 64-62. Ze zouden dan het opnemen tegen de Kentucky Wildcats, die de Louisville Cardinals aan de andere kant van de beugel hadden verslagen, in de kampioenswedstrijd. Kansas zou vallen onder de Wildcats, 67-59.

Kansas begon het seizoen 2012-2013 met acht opeenvolgende Big 12-titels op sleeptouw. Ze bleven het grootste thuisvoordeel hebben in alle sporten en eindigden het seizoen met 107 van hun laatste 109 thuiswedstrijden. Na het scoren van hun negende opeenvolgende titel en het winnen van het Big 12-toernooikampioenschap door rivaliserende Kansas State voor de derde keer dat seizoen te verslaan, richtte KU zijn zinnen op een zesde nationale titel. Ze werden geplaatst als # 1 in de South-bracket en versloegen West-Kentucky en North Carolina voordat ze in verlenging verloren van Michigan 87-85 in de Sweet 16.

Met eerstejaarsstudenten Andrew Wiggins en Joel Embiid op de selectie, Kansas ging het seizoen 2013-14 in als het # 5-team van het land. Ze begonnen goed met vijf opeenvolgende overwinningen, waaronder een overwinning op Duke in de Champions “Classic. Het team ging echter met 4-4 over de volgende acht wedstrijden, inclusief back-to-back verliezen tegen Colorado en Florida en een lelijke thuisnederlaag. naar de staat San Diego. Het team herstelde van dit moeilijke traject en begon Big 12-spel met zeven opeenvolgende overwinningen, en eindigde uiteindelijk met 14-4 om de 10e opeenvolgende Big 12-titel te winnen. Een rugblessure van Joel Embiid maakte de Jayhawks echter kwetsbaar op hun binnenlandse verdediging, en ze sloegen uit aan het einde van het seizoen met vier nederlagen in hun laatste zeven wedstrijden, waaronder een verlies tegen Iowa State in de kwartfinales van het Big 12 Tournament in Kansas City en een NCAA Tournament Round van 32 verlies voor Stanford om een einde te maken aan de jaar. Kansas sloot het jaar 25–10 af, het eerste seizoen met tien verliespartijen voor Kansas sinds Roy Williams “1999–2000 Jayhawks ging 24–10.

Na de uittocht van Andrew Wiggins en Joel Embiid naar het NBA-ontwerp, de Jayhawks herladen met eerstejaars Kelly Oubre Jr. en Cliff Alexander, de Jayhawks leken klaar voor een nieuwe Big 12 seizoenstitel, wat hun 11e opeenvolgende zou zijn. Na een teleurstellend verlies in de Champions Classic tegen Kentucky, eindigden de Jayhawks met 11-2 in de niet-conferentie. In wat velen beschouwden als de zwaarste conferentie in het land (Big 12) wonnen de Jayhawks hun 11e opeenvolgende titel met een record van 13-5, nadat ze hun aantoonbaar sterkste post-aanwezigheid in Cliff Alexander hadden verloren als gevolg van een onderzoek door de NCAA van ongepaste voordelen die aan Alexander werden gegeven. Bewijs is nooit duidelijk uitgekomen, maar Alexander werd tegengehouden en speelde zijn laatste wedstrijd als Jayhawk in Kansas State, waar ze met 7 verloren. Ze verloren toen in de Big 12 Championship-wedstrijd tegen Iowa State 70-66, en had een laatste record voor het toernooi van 26–8. De Jayhawks kregen een two-seed in het NCAA-toernooi, waar ze de New Mexico State met 15 zaadjes met 19 punten verdrongen, maar het toernooi vroegtijdig verlieten door toedoen van Wichita State met 13 punten. Zowel Oubre Jr. als Alexander verklaarden zich kort na de afsluiting van het NCAA-toernooi voor het ontwerp.

De Jayhawks 2015-16, onder leiding van Perry Ellis en Frank Mason, wonnen een 12e opeenvolgende Big 12-titel en wonnen het Big 12-toernooi. De Jayhawks, geplaatst # 1 in de NCAA South Region, bereikten de Elite Eight, waar ze struikelden tegen # 2 zaad Villanova, de uiteindelijke nationale kampioenen.

In 2016–17, achter de leiding van de nationale speler van de jaar Frank Mason wonnen de Jayhawks een 13e opeenvolgende Big 12-titel, waarmee ze het record van UCLA voor de meeste opeenvolgende conferentietitels gelijkmaakten. Hoewel het team vroegtijdig het Big 12 Tournament verliet met een kwartfinale verlies voor TCU, kregen de Jayhawks de # 1 zaad in de NCAA Midwest Region. Ze domineerden UC-Davis, Michigan State en Purdue in hun eerste drie wedstrijden, maar liepen tegen Oregon in de Elite Acht een buzzsaw tegen.

De Jayhawks 2017-18 verloor een aantal spelers dat afstudeerde, de NBA Draft en de transfer, maar leek klaar te zijn voor weer een spectaculair seizoen. Eerstejaarsstudent Billy Preston werd buitenspel gezet door een NCAA-onderzoek naar het financiële plaatje rond zijn auto en verliet uiteindelijk het team om professioneel basketbal te spelen in Europa. Kansas won zijn eerste se ven wedstrijden voordat ze in Kansas City verloor tegen Washington en thuis tegen de staat Arizona. Kansas zou tijdens het seizoen in totaal drie thuiswedstrijden verliezen, het meeste voor elk Bill Self-coached Kansas-team en het meeste sinds het verlies van drie thuiswedstrijden in het seizoen 1998-1999. Het seizoen bereikte begin februari een dieptepunt met een lelijk thuisverlies tegen Oklahoma State en een verlies van 16 punten bij Baylor. Maar Kansas verzamelde zich om een 14e opeenvolgende Big 12-titel te winnen, waardoor het UCLA-record werd verbroken. Daarna versloegen ze West Virginia om het Big 12-toernooi te winnen. Als nummer 1 in de NCAA Midwest Region versloegen de Jayhawks Penn, Seton Hall, Clemson en Duke bereikt Bill Self’s derde Final Four-optreden en de 15e overall van het programma.

Kansas speelde in juli 2015 in de World University Games in Zuid-Korea als vertegenwoordigers van de Verenigde Staten in juli 2015. De Jayhawks bleven ongeslagen in de World University Games, waar ze het kampioenschap wonnen en de Verenigde Staten sinds 2005 de eerste gouden medaille in het World University Games herenbasketbal bezorgden. In augustus 2017 reisden Self en de Jayhawks naar Italië om vier oefenwedstrijden te spelen tegen lokale professionele Italiaanse teams. .

Kort voordat het seizoen 2019-20 begon, kondigde de NCAA aan dat ze grote NCAA-overtredingen hadden begaan als gevolg van hun betrokkenheid bij het corruptieschandaal voor mannen van NCAA Division I 2017-18, waardoor hun NCAA-record op opeenvolgende toernooien neerkwam. Het uiterlijk loopt gevaar.

De Jayhawks sloten het reguliere seizoen 2019-2020 28-3 af en werden unaniem gerangschikt als nummer één in de laatste AP-poll van het reguliere seizoen. De Jayhawks bleven ongeslagen tegen niet-gerangschikte teams en hun 3 nederlagen kwamen voor gerangschikte teams. De Jayhawks waren favoriet om het NCAA-toernooi te winnen, maar het NCAA-toernooi werd op 12 maart 2020 geannuleerd vanwege de COVID-19-pandemie.