Portret met hoofd en schouders van Anne Sullivan, circa 1894. Hierin beeld, Anne kijkt de camera met een lichte glimlach aan. Haar hoofd is een beetje naar rechts gekanteld. Een lange dikke vlecht haar lijkt gekruld boven op haar hoofd en krullende plukken haar omlijsten haar gezicht. Haar lichtgekleurde jurk heeft een wijde hals met kanten rand. Een roos is aan haar japon vastgemaakt.

Anne Sullivan Macy (1866-1936) was een vrouw wiens schittering, hartstocht en vasthoudendheid haar in staat stelden een traumatisch verleden te overwinnen. Ze werd een model voor anderen die door hun fysieke lichaam, maar ook door hun geslacht of klasse werden benadeeld.

Anne was een pionier op het gebied van onderwijs. Haar werk met Helen Keller werd de blauwdruk voor het onderwijs aan kinderen die blind, doofblind of visueel gehandicapt waren, dat nog steeds voortduurt. Samuel L. Clemens (Mark Twain) noemde haar een ‘wonderdoener’. Het persoonlijke verhaal van Anne blijft echter relatief onbekend. Hoewel sommige van haar brieven nog steeds bestaan, kennen we haar voornamelijk door de ogen van anderen. Enige tijd nadat ze in 1905 met John Albert Macy trouwde, verbrandde de jonge vrouw haar privédagboeken voor vrees voor wat haar man van haar zou denken als hij ze zou lezen. Evenzo wilde ze niet dat haar correspondentie na haar dood werd bewaard. Maar voor historische doeleinden werden materialen bewaard, en de Helen Keller van de American Foundation for the Blind Archief bevat enkele van haar brieven, proza en verzen. Andere materialen over Anne zijn te vinden op de Perkins School for the Blind in Watertown, Massachusetts, en de American Antiquarian Society in Worcester, Massachusetts.

Deze website wil Anne Sullivan Macy zowel met haar eigen woorden als met door de ogen van anderen als de opmerkelijke vrouw wier leven en onderwijsfilosofie een inspiratie blijven voor degenen die kinderen met een visuele handicap opvoeden. In 2003 werd Anne Sullivan Macy opgenomen in de National Women ’s Hall of Fame en de American Foundation for the Blind had het voorrecht ter ere van haar een medaille te ontvangen.

Van nature was ze een bedenker, een pionier, een pelgrim van de heelheid van het leven. Dus dag na dag, maand na maand, jaar in jaar uit, werkte ze om me een dictie en een stem te geven die voldoende waren voor mijn dienst aan blinden.
—Helen Keller, schrijft over Anne Sullivan