De 39 boeken van het Oude Testament vormen de Bijbel van het judaïsme, terwijl de christelijke Bijbel die boeken bevat en ook de 27 boeken van het Nieuwe Testament. Deze lijst met boeken in de Bijbel staat bekend als de canon. Dat wil zeggen, de canon verwijst naar de boeken die worden beschouwd als door God geïnspireerd en gezaghebbend voor geloof en leven. Geen enkele kerk creëerde de canon, maar de kerken en concilies accepteerden geleidelijk de lijst van boeken die door gelovigen overal als geïnspireerd werden erkend.
Het was eigenlijk pas in 367 na Christus dat de kerkvader Athanasius voor het eerst de volledige lijst van de 66 boeken die tot de canon behoren.
- Hij onderscheidde die van andere boeken die op grote schaal werden verspreid en hij merkte op dat die 66 boeken de enige en de enige waren die algemeen werden aanvaard.
- Het punt is dat de vorming van de canon niet allemaal tegelijk kwam als een bliksemschicht, maar het product was van eeuwen van reflectie.
Laten we eerst naar het Oude Testament kijken. Het is duidelijk dat de eerste vijf boeken (soms de Torah of de Pentateuch genoemd) de eerste waren die als canoniek werden aanvaard. We weten niet zeker wanneer dit gebeurde, maar het was waarschijnlijk in de vijfde eeuw voor Christus. Natuurlijk hadden de Hebreeën de “Wet” al vele eeuwen, maar ze besteedden er zeker niet erg veel aandacht aan. Het was waarschijnlijk het werk van de profeten Ezra en Nehemia dat het voor algemeen gebruik herstelde en voor eens en voor altijd repareerde. allemaal als gezaghebbend.
Hoe zit het met de rest van het Oude Testament? De geschriften van de profeten werden ook niet samengebracht in een enkele vorm tot ongeveer 200 v.Chr. De resterende oudtestamentische boeken werden zelfs later als canoniek aangenomen. De oudtestamentische lijst was waarschijnlijk niet lang voor de geboorte van Christus definitief vastgesteld. Het Joodse volk was tegen die tijd wijd verspreid en ze moesten echt weten welke boeken het gezaghebbende Woord van God waren, omdat er zoveel andere geschriften rondzweven die aanspraak maakten op goddelijk gezag. Met de vaststelling van de canon werden ze een volk van één Boek, en dit Boek hield hen bij elkaar.
Er is ook geen enkele datum waarop we kunnen zeggen dat de canon van het Nieuwe Testament werd beslist. de eerste en tweede eeuw na Christus circuleerden vele, vele geschriften en brieven onder de christenen. Sommige kerken gebruikten boeken en brieven in hun diensten die beslist onecht waren. Geleidelijk aan werd de noodzaak duidelijk van een definitieve lijst van de geïnspireerde Schriftplaatsen. Er kwamen steeds meer ketterse bewegingen, waarbij elk zijn eigen geselecteerde Schriftgedeelten koos, inclusief documenten als het Evangelie van Thomas, de Herder van Hermas, de Apocalyps van Petrus en de Brief van Barnabas.
Geleidelijk werd duidelijk welke werken waren echt echt en vermengden waarheid met fantasie. Tegen het einde van de vierde eeuw was de canon definitief vastgesteld en aanvaard. In dit proces erkennen christenen de voorzienigheid van God door ons zijn schriftelijke openbaring van zichzelf en zijn doel met het universum te geven.
Er rijzen nog steeds af en toe vragen over de canon. Sommigen vragen zich af waarom er slechts voor deze 66 boekjes is gekozen. Waarom niet 65 of 67? Waarom werd het soms raadselachtige boekje Judas erbij gevoegd met uitsluiting van andere opbouwende schriftplaatsen? Op deze vragen antwoorden we dat het deze boeken zijn die God zelf heeft uitgekozen om voor ons te bewaren, en hij heeft ons niet precies verteld waarom. Samen vormen ze een onmetelijke schat, en daarin vinden we Gods weergaloze geschenk aan zijn volk. Hier worden we bewogen eenvoudigweg op zijn voorzienigheid te vertrouwen terwijl hij zijn volk door de jaren heen leidde en ons het meest geëerde en krachtige en troostrijke boek in de geschiedenis van de mensheid gaf, het boek dat bekend staat als de Bijbel.
En in zijn voorzienigheid heeft hij ook jou deze schat gegeven. Neem de oude woorden en mandaten over en leef ernaar! Terwijl u zich in de pagina’s verdiept, zal uw hart eindelijk vrede vinden.