Wat is het verschil tussen een duif en een duif?

De generaal mening is dat duiven mooie, zacht ogende vogels zijn, een symbool van liefde en vrede, terwijl duiven enigszins worden beschimpt, een wilde vogel die vaak wordt gedacht aan een ongedierte dat voornamelijk in grijze, bruine en blauwe kleuren voorkomt.

Feit is echter dat duiven en duiven tot dezelfde taxonomische familie behoren. Alle duiven en duiven stammen af van de wilde rotsduif en er zijn 344 bekende soorten, waarvan er nu 13 zijn uitgestorven.

Het onderscheid wordt moeilijker gemaakt door de taal, aangezien de uitdrukkingen niet consistent zijn.

In het Engels worden de grotere soorten meestal duiven genoemd en de kleinere duiven. Dit komt niet voor in andere talen.

Het Germaanse woord is duif, wat verwijst naar de duikvlucht van de vogel, terwijl de Fransen duif gebruiken, dat is afgeleid van het Latijnse woord pipio, wat ‘gluren’ betekent. chick.

Individuen over de hele wereld hebben ook hun eigen taalkundige opvattingen zonder wetenschappelijke of taxonomische kennis, dus wat de ene persoon een duif noemt, zal de ander een duif noemen.

Kenmerken van De Columbidae-familie

De taxonomische orde waartoe duiven en duiven behoren, staat bekend als Columbiformes.

Binnen deze orde is er slechts één familie en dat zijn Columbidae die alle bekende soorten van duiven en duiven.

Duiven en duiven delen bepaalde kenmerken en daarom is er geen strikte scheiding tussen hen. Deze kenmerken zijn:

• Korte, stevige / ronde lichamen met dichte zachte veren
• Korte, geschubde benen
• Kleine, ronde hoofden
• Kleine, slanke snavels met een kleine vlezige vlek aan de basis
• Taps toelopende vleugels
• Zachte, dichte veren
• Kronkelende of koerende oproepen

Er zijn natuurlijk variaties op deze regels.

Sommige hebben verschillende oproepen ontwikkeld en andere hebben extravagante veren ontwikkeld op sommige gebieden, zoals de franje en de pauwstaarten.

In wezen voldoen ze echter allemaal aan de basiskenmerken.

Ze zijn ook vergelijkbaar in bepaalde gedragingen:

• Ze eten hetzelfde dieet – zaden en fruit (zie opmerking hieronder)
• Alle rassen bouwen relatief dunne nesten
• Eierkoppelingen zijn een of twee en beide ouders nemen zorgtaken op zich
• Beide geslachten produceren ook kropmelk om te voeden de jongen

In termen van voeding is er enig onderscheid doordat de verschillende rassen kunnen worden geclassificeerd als granivoor of frugivoor.

• Granivoor zijn zaad- eten en voeden zich meestal op de grond
• Frugivoor zijn fruit en mast e aten en voeden zich meestal in bomen.

Nu we de overeenkomsten kennen, laten we enkele van de belangrijkste manieren onderzoeken waarop sommige verschillen.

Verschillen tussen duiven en duiven

De verschillen tussen duiven en duiven vallen in wezen in vier belangrijke gebieden, waarvan sommige hierboven zijn gegeneraliseerd:

• Grootte en uiterlijk
• Voeding en roofdieren
• Habitat
• Oproepen

Grootte en uiterlijk

Het grootste deel van de biologische diversiteit tussen duiven en duiven zit in hun grootte en staart.

Er is een aanzienlijke variatie in grootte over het volledige scala van soorten, met lengtes variërend van 6 tot 30 inch (15 tot 75 centimeter).

Het kleinste ras is de Nieuwe Wereld Grondduif, die slechts 5 inch (13 cm) en weegt minder dan één ounce (22 g). De grootste soort is de gekroonde duif van Nieuw-Guinea. Dit is zo groot als een kalkoen en weegt tussen de 4 en 9 pond (2 tot 4 kg).

De meeste rassen hebben 11 veren in hun vleugels die groot zijn in vergelijking met hun totale grootte.

Ze hebben een zogenaamde lage vleugelbelasting, wat ze zo uitstekend maakt en bij sommige soorten acrobatische vliegers. Als het echter om staarten gaat, zijn het meestal duiven die winnen.

Hoewel er rassen van sierduiven zijn, zoals de pauwstaart, hebben duiven over het algemeen de meer expressieve en grotere staarten.

Nu we het toch over veren hebben, zijn er ook duidelijke verschillen te zien tussen de granivore soorten en de frugivore soorten.

De eerste hebben de neiging om een doffer verenkleed te hebben, terwijl de frugivoren helderder gekleurd zijn. Verschillende soorten fruitduiven uit Fiji en de Indische Oceaan zijn het meest felgekleurd.

Dieet en roofdieren

Zoals eerder vermeld, maakt voeding de indeling in granivoren of frugivoren mogelijk. Deze diëten geven aanleiding tot enkele anatomische verschillen. Bij granivoren hebben de spiermaag dikkere wanden in hun spiermaag, slokdarm en darmen.

Hun darmen zijn ook langer dan die van de frugivoren. Een andere morfologische aanpassing om voeding mogelijk te maken, is dat frugivoren zich aan takken kunnen vastklampen en ondersteboven kunnen hangen om bij fruit te komen.

Hoewel het aantal veel kleiner is, eten sommige soorten andere voedingsmiddelen dan zaden en fruit. Kwartelduiven en grondduiven eten bijvoorbeeld wormen en insecten.

De Atoll Fruit Dove eet graag kleine reptielen en ook insecten. Andere soorten eten insecten, motten en slakken, waaronder Ruddy Ground Doves. Witkroonduiven en oranjevruchtduiven.

Met betrekking tot roofdieren zijn duiven overgeleverd aan grote vogels met een betere duiksnelheid, met name de slechtvalk en andere haviken. Dit geldt ook voor duiven, maar de “grond” -soorten lopen het risico dat hun eieren worden opgegeten door ratten en slangen.

Mensen kunnen ook als een van hun roofdieren worden beschouwd – vooral voor gewone duiven.

Habitat

Duiven en duiven hebben zich aangepast aan bijna alle soorten omgevingen en daarom worden soorten over de hele wereld aangetroffen, inclusief de meest afgelegen plaatsen van Oost-Polynesië, het eiland Réunion in de Indische Oceaan en de Azoren.

Plaatsen waar ze ‘ Ik heb kunnen vaststellen dat dit het hoge noordpoolgebied, de Sahara-woestijn en Antarctica zijn.

Er is geen echt onderscheid in habitats. Alle soorten duiven en duiven kunnen land-, halfland- of boombewonend zijn.

Ze kunnen leven in gematigde bossen, tropische wouden, op zandatollen en rotsachtige bergen, in graslanden, savanne en woestijnen, en natuurlijk in dorpen en steden.

Hoewel ze worden gevonden in elke habitat, reeksen variëren tussen de soorten. Sommige hebben een zeer groot bereik. De Euraziatische Turkse Tortel is bijvoorbeeld te vinden van China tot India en het Midden-Oosten, tot Europa en Groot-Brittannië. De Oorduif komt in heel Zuid-Amerika voor.

Andere soorten hebben een beperkter verspreidingsgebied, sommige worden op slechts één plaats aangetroffen. De Whistling Dove is bijvoorbeeld alleen te vinden op Kadavu Island in Fiji en de Grenada Dove is alleen te vinden in het land met dezelfde naam.

Andere zijn zelfs nog restrictiever. De Somalische Duif leeft alleen in een klein gebied van Noord-Somalië, de Zwartband Fruitduif leeft alleen in Arnhem Land in Australië, en Moreno’s Grondduif komt alleen voor in een klein deel van Noord-Argentinië.

De Rotsduif – waarvan u zich herinnert alle duiven en duiven afstammen – heeft de grootste verspreiding. Het bereik strekt zich uit van Ierland tot China.

Oproepen

Duiven worden al lang geassocieerd met een melodieus gekoer, maar duiven maken ook dit geluid. De coo kan variëren naargelang de verschillende situaties. De coo make wordt bijvoorbeeld zoiets als “oorh” wanneer de vogel gealarmeerd is.

Sommige rassen hebben unieke vocalisaties ontwikkeld die significant verschillen van de coo. Trommelduiven worden zo genoemd omdat hun roep meer een zachte lach is dan een zachte coo. Verschillende gedomesticeerde rassen sierduiven worden trompetters genoemd.

Net als mensen zijn duiven / duiven wetenschappelijk hetzelfde (van binnen) maar kunnen er van buiten anders uitzien.

Dus de volgende keer is iemand als we het over een duif hebben, kun je ze laten weten dat de duif hetzelfde is.