Overdrive is een belangrijk onderdeel van je gitaarklank en kan in zowat elk genre op de planeet worden gebruikt. Er zijn echter veel spelers die met gitaar spelen, dus ze kunnen één ding doen: metal spelen. Daarom hebben we liefde voor distortion gecombineerd met liefde voor het genre.

In deze belangrijke gids zal ik je door de 10 beste distortion-pedalen op de markt vertellen, die je zullen helpen bij het creëren van die zware, metaalachtige toon.

Als je op zoek bent naar die perfecte metaalvervormende toon, zoek dan niet verder.

First Things First

Voordat we beginnen in detail te kijken naar alle manieren waarop een distortion-pedaal kan worden gebruikt om een klank die klaar is voor metaal te perfectioneren, moeten we kijken naar wat distortion eigenlijk is.

Wat is distortion?

In eenvoudige bewoordingen is vervorming wat er gebeurt wanneer de toppen van een geluidsgolf worden afgekapt. Als we het zelf opsplitsen in geluidsgolven, dan is de sinusgolf het minst vervormd omdat hij heel soepel stroomt. Je krijgt een knapperiger, zoemend geluid van een golf zoals een zaagtandgolf, omdat deze scherpe randen heeft.

Vervorming treedt op wanneer een signaal clipt, en deze scherpe randen worden afgedwongen, waardoor het vage, vervormde geluid dat je gewend bent te horen in muziek. Vele jaren geleden was vervorming iets dat opnamekunstenaars koste wat kost probeerden te vermijden, voordat mensen beseften dat het voordelen had in zowel volume als toon. Daarna wordt het een van de meest populaire effecten in de muziek, vooral wanneer het op gitaar wordt gebruikt.

Hoe gebruik je het in je opstelling?

Twee klassieke distortion-pedalen – Big Muff, Russische Sovtek-versie (rechts) en NYC-heruitgave (links) door Tom S. NIRVANA2764 is gelicentieerd onder CC BY-SA 3.0

Hoewel er veel keuze is op basis van hoe je eigenlijk wilt dat je gitaar klinkt, zijn er bepaalde verwachtingen over waar je je overdrive-pedaal in een signaalketen moet plaatsen voor de beste resultaten.

Uiteraard wil je dingen zoals compressoren aan het begin, zodat je signaal naar je toe komt met het meest consistente volume dat mogelijk is, maar je zult waarschijnlijk dingen willen plaatsen die de toonhoogte veranderen. Dit komt omdat vervorming veel meer harmonischen in je geluid creëert, dus als je probeert de toonhoogte van al deze te veranderen, kan dit tot vreemde resultaten leiden.

Dingen zoals flanger en phaser zouden echter later moeten komen, want als ze niet doen, je zult het geluid van het overstuurde signaal niet ‘faseren’, alleen het zuivere – als je dit zou doen, zou het waarschijnlijk worden overstemd.

Het spreekt voor zich dat dingen die klinken nadat je gespeeld hebt (ambient effecten) zoals delay en reverb zouden na de overdrive moeten komen. Als je een vertraging had als onderdeel van je signaalketen maar deze had geplaatst voordat het signaal vervormd was, zou je alleen het zwakke, zuivere signaal horen terugkoppelen.

Wat is metaal?

Dit is een brede vraag met een verscheidenheid aan antwoorden, maar de meest voor de hand liggende is heel eenvoudig: het is een muziekstijl.

Meestal staat het bekend om zijn zwaarte, knapperige gitaren, krachtige zang, riffs en standaard songstructuur. Binnen metal bestaat echter een bijna onmogelijke reeks subgenres. Dit varieert van de verpletterende zwaarte van death en black metal tot de complexiteit van prog metal, de pop-kruising van metalcore en de klassieke heavy metal van bands als Iron Maiden en Metallica.

What To Be On The Lookout For

Distortion is een van de geluiden die het meest synoniem zijn met metal. Het zou moeilijk zijn om een metalband te vinden die geen gitarist heeft, en het zou nog moeilijker zijn om een gitarist in een metalband te vinden die geen vervorming gebruikt.

In algemeen geldt: hoe zwaarder het subgenre, des te meer overdrive het signaal. Een death metal band zal bijvoorbeeld vrij waarschijnlijk een hogere gain gebruiken dan een pop metal band, maar dit is niet altijd het geval. De gain-instelling op je pedaal vertelt je zo ongeveer de hoeveelheid waarmee de geluidsgolven zullen worden afgekapt; Kortom, hoe vervormd uw geluid zal zijn.

Een van de belangrijkste elementen bij het maken van het perfecte vervormingsgeluid komt van de toon. De meeste pedalen geven je de mogelijkheid om de toon van de vervorming te veranderen, wat erg lijkt op het rechtstreeks veranderen van de toon op je gitaar. Als u naar rechts gaat, wordt uw geluid ‘helderder’ door de hogere frequenties hoger te zetten, terwijl naar links bewegen meer ‘warmte’ geeft door te focussen op lagere frequenties.

Andere pedalen kunnen opties voor mix of niveau bieden. , wat in wezen de balans is tussen hoeveel droog en nat signaal je hoort, terwijl liefhebberpedalen naast vervorming nog andere effecten kunnen hebben, en je kunt dat regelen met een knop / knop op het pedaal.

Boss DS-1X

Voor velen is de Boss DS-1X het definitieve distortion-pedaal. Niet alleen wordt Boss als merk vrijwel overal in de wereld van gitaarpedalen vertrouwd, maar hun output is altijd stevig, ziet er indrukwekkend uit en wordt voor een eerlijke prijs verkocht.Ze zijn zeker niet de goedkoopste op deze lijst, maar voor wat je krijgt, is het gerechtvaardigd.

Hun DS-1X-model is een kleine upgrade op de DS-1 en vervangt de algemene ‘tone’-knop door het vermogen om zelfstandig met de lage en hoge tonen te spelen. Dit betekent dat je, technisch gezien, de lage en hoge tonen enorm kunt verlagen, of ze allebei enorm kunt verhogen, op basis van de toon die je wilt. Voorheen moest je eigenlijk kiezen tussen ‘warm’ of ‘helder’.

Verder krijg je het ‘level’-commando om de balans tussen natte en droge signalen te bepalen, en de’ dist’-knop, wat er alleen is om te beslissen hoe overdrive u uw signaal wilt.

Het mooie van dit pedaal is zijn veelzijdigheid. Als je het wilt, kun je een van de meest herkenbare metaaltonen krijgen, aangezien dit pedaal door waarschijnlijk miljoenen gitaristen wordt gebruikt. Draai de ‘dist’ helemaal naar boven en je zult een donker, knapperig, heavy metal-geluid horen dat met gemak death metal kan spelen. Evenzo kan een lichtere vervorming je dat klassieke geluid geven dat je hoort in bands als Saxon en Judas Priest, of zelfs bluesmannen als Eric Clapton.

Het heeft geen gimmicks en is niet ingesteld- specifiek om één genre perfect te spelen, maar als je een alleskunner wilt, is het moeilijk om de Boss DS-1X te verslaan.

KHDK Dark Blood

Je weet misschien niet waarom dit pedaal is direct bijzonder, maar zodra je het hoort, wordt het heel duidelijk. De KHDK is het kenmerkende distortion-pedaal van Metallica-leadgitarist Kirk Hammett. In feite is het merk zelf het geesteskind van Hammett zelf en David Karon.

De twee hebben een verscheidenheid aan pedalen gemaakt onder het merk KHDK, maar de Dark Blood wordt zelf beschreven als hun ‘meest kwaadaardige pedaal tot nu toe. ”Hieruit kun je een geluid afleiden dat perfect is voor de zwaarste Metallica-tracks.

Je hebt alle standaardregelaars op het pedaal zelf: volume, drive, bas en hoge tonen. Deze geven je de mogelijkheid om binnen redelijke grenzen je eigen geluid te creëren. Onder deze aanpassing heb je een pedaal dat goed is doordacht en dat een aantal specifieke geluiden in gedachten heeft.

Het pedaal is ontworpen om geeft het tonale gevoel van een buizenversterker, en wordt geprezen om zijn indrukwekkende versterkergeluid. Je zou niet eens weten dat je geluid van een pedaal kwam. Verder is hij uitgerust met een treble-booster die is ontworpen om de intensiteit van het geluid, terwijl een constant hoge gain het perfect maakt voor metal.

In feite betekent de intensiteit van het pedaal dat metal eigenlijk het enige genre waarin het zou werken. Zoals Hammett en Karon uitleggen, heeft dit pedaal geshredde, palm-gedempte solo’s en torenhoge hoge leadnoten in gedachten.

The Dark Blood heeft ook de toegevoegde bonus van een ingebouwde poort die kan worden in- en uitgeschakeld. . Het is niet de meest indrukwekkende poort ter wereld, en met een vervorming die zo intens is als deze, zou je kunnen overwegen om het in evenwicht te brengen met een tweede poort. Het feit dat het er is, stelt je echter in staat om het gedoe van het pedaal echt te kalmeren als je niet speelt.

Bogner Ecstasy Red

Net als de Dark Bloody hierboven, bevindt de Bogner Ecstasy zich aan de bovenkant van de vervormingspedaal-betalingsschaal. Dat komt echter omdat het boordevol indrukwekkende functies en een glorieus geluid zit.

Standaard is dit pedaal perfect voor moderne metal, dankzij die natuurlijke hoge gain en een geschepte mid-EQ-opstelling. . U kunt de intensiteit en het gevoel hiervan creëren met behulp van alle verwachte bedieningselementen. Het is echter de mogelijkheid voor dit pedaal om in zowat elk subgenre te duiken dankzij de vier unieke bedieningselementen die bovenaan het pedaal zitten.

De ‘Variac’-instelling geeft je een geluid dat zou kunnen zijn vergeleken met een buizenversterker. Extra compressie en minder attack betekent dat dit meer invloed heeft op hoe het spel aanvoelt, en het is de minst metaalachtige van de vier instellingen.

‘Mode’ is een eenvoudige toonschakelaar die je helpt om te schakelen tussen laag en midden. en hoge boosts.

‘Pre-EQ’ is een secundaire EQ. De ‘N’ optie doet niets, maar ‘B1’ zal een nog grotere boost aan het signaal geven, terwijl ‘B2’ nog meer mid zal geven. Het is jammer dat er geen optie is voor extra lage tonen in plaats van die neutrale instelling.

Ten slotte kan de ‘structuur’-instelling worden gebruikt om nog meer impact te hebben op je EQ en toon. De instelling ‘101’ intensiveert het midden-dip-geluid dat bands als Metallica non-stop gebruiken, terwijl ‘100’ precies het tegenovergestelde doet, om een gevoel van afstandelijkheid te creëren. De ’20’ is de vierde manier om een hoge tonen aan je geluid te geven.

Met vier verschillende manieren om de hoge tonen van je geluid te versterken, lijkt het erop dat dit pedaal het beste is voor wie op zoek is naar een modern metal geluid, of een manier om zichzelf een enorme hoeveelheid aanwezigheid in de mix te geven. Voor degenen die nog steeds niet genoeg presence hebben, is er zelfs een boost-pedaal om het volume voor een solo te verhogen.

Fender Pugilist Distortion Pedal

Ondanks dat de naam Fender erop staat (die meestal worden geassocieerd met gitaren en versterkers), is dit pedaal een van onze meer low-end opties. Het past ook op metaal over de hele linie, dankzij een duidelijke veelzijdigheid. Dat betekent echter niet dat het niet zonder zijn eigen gimmick is.

In tegenstelling tot de andere pedalen op deze lijst, lopen er twee vervormingen tegelijk op dit pedaal, elk met hun eigen bedieningselementen. Dit betekent dat je een meer middelzware, lagere gain-instelling kunt maken voor het spelen van akkoorden, voordat je in een piepend, hoog versterkt, gain-zwaar geluid voor solo’s en melodie stapt. De Bogner hierboven geeft je misschien de optie voor een boost, maar het staat je niet toe om je vervormingstoon zo specifiek en gemakkelijk te veranderen.

Hoewel dit betekent dat het kan worden gebruikt voor een breed scala aan metal stijlen, helpt de basversterker je naar een dieper, donkerder terrein te brengen. Door dat lage gedeelte op te krikken, kun je de geluiden van eerdere extreme metal gaan emuleren, zoals Cannibal Corpse en Napalm Death. Als je de modernere tonen van extreme metal wilt, dan is iets met een treble-boost waarschijnlijk meer iets voor jou.

Diezel Herbert Preamp Pedal

Dit is het enige pedaal op dit lijst die geen rechttoe rechtaan distortion-pedaal is, maar een volledige voorversterker. Dit is de reden achter het extreme prijskaartje; dit is een pedaal dat alleen geschikt is voor gitaarliefhebbers, die een specifiek geluid van hoge kwaliteit op het podium of op de plaat willen horen.

Dankzij de complexiteit voel je je misschien een beetje overweldigd door alle opties beschikbaar op het pedaal. De eerste die erop wijst, is de linker voetschakelaar, die de middentonen uitschakelt. Dit geeft je de moderne klank die een verscheidenheid aan moderne heavy metalbands gebruiken, van Metallica tot Between The Buried And Me.

Deze midcut-instelling heeft zijn eigen specifieke instellingen linksboven, waardoor je bepalen hoeveel van het midden wordt verminderd, en het hoofdvolume wanneer de instelling is ingeschakeld. Hoe meer intensiteit je toevoegt, hoe meer van die scherpe, heldere, volle moderne klank je zult horen.

Je hebt ook controle over het volledige bereik van EQ-instellingen op je overdrive, evenals ‘aanwezigheid’ en ‘diepe’ bedieningselementen onderaan. De instelling ‘presence’ zal de punchiness van je moderne metalgeluid versterken, terwijl de ‘deep’ een setting is die je in staat stelt om in de zwaarte van oudere extreme metal te duiken door de laagste frequenties op te voeren.

Hoewel er hier een niveau van veelzijdigheid is, is dit pedaal perfect om naar beide uiteinden van het spectrum van extremiteit te gaan; je kunt zowel de hoogste hoge als de laagste dieptepunt prachtig regelen, meestal door de middentonen te manipuleren.

Lone Wolf Audio Left Hand Wrath

Dit pedaal is een van de meest interessante op deze lijst om een aantal redenen. Een daarvan is het feit dat het vrij moeilijk is om er aan te komen, en als je dat doet, is het erg duur. De tweede is dat het in feite een kijk is op een klassiek Boss-pedaal. Het Boss pedaal in kwestie, de HM-2, werd gebruikt door veel death metal spelers uit het klassieke tijdperk, waardoor dit een pedaal is met death metal als primaire focus.

De belangrijkste trekpleister voor veel gitaarfans is de simpele onthulling dat dit pedaal veel lijkt op het klassieke pedaal uit het verleden van death metal, maar dan beter. Het kan de ongelooflijk hoge gain temmen die problemen veroorzaakte met de Boss-versie en een enorme hoeveelheid non-stop ruis wegnemen.

Maar verder gaat het vooruit. Om gelijke tred te houden met een generatie gitaristen die niet bestond toen de Boss HM-2 uitkwam, bevat dit een ‘modern’ geluid, dat de middentonen laat vallen en de lage en hoge geluiden doorlaat. Het heeft ook een schakelaar waarmee je specifiek genoeg kunt gaan om de diodes te kiezen die worden gebruikt om het geluid te vormen …

Het woord “kettingzaag” komt veel voor in zowel de beschrijving van de fabrikant van het product als in veel recensies ; Ik denk dat dit de verpletterend zware toon is die een death metal liefhebber uit dit prachtige pedaal kan halen.

Digitech Death Metal Distortion

We blijven in de wereld van death metal even, met de Digitech Death Metal Distortion. Op het eerste gezicht lijkt het een beetje op een Boss-pedaal dat zwart is geverfd; we krijgen dezelfde instellingen en hetzelfde voetschakelaarontwerp. Dit maakt het in ieder geval gemakkelijk te gebruiken, terwijl een lager prijskaartje dan je zou verwachten, trekt je binnen.

Dit betekent natuurlijk dat het niet de hoogste geluidskwaliteit in het universum heeft, maar voor beginners die snel het gevoel willen hebben dat ze aan het versnipperen zijn midden op een metalfestival, je zou niet veel meer kunnen vragen.

Het is gebouwd rond een ongelooflijk hoge gain en een dikke, warme, snijdende t een die je gitaar ongelooflijk zwaar laat klinken, ongeacht de context. In feite kunnen de verschuivingen in toon je toegang geven tot veel metalstijlen. Als je het lage gedeelte omhoog draait, kun je het lo-fi-territorium van enkele klassieke black metalbands binnenwandelen.

Amptweaker Tightmetal Jr

Als je op zoek bent naar iets ruigs, dan is de Amptweaker Tightmetal iets voor jou; het heeft letterlijk een handvat. Het heeft geen handvat nodig, maar toch.

Een van de beste dingen aan dit pedaal is hoe gebruiksvriendelijk het is. Elke knop en knop op het pedaal is begrijpelijk, van de toon-, volume- en versterkingsregelaars tot de meer aanpasbare instellingen daaronder.

In het midden heb je de mogelijkheid om een noise gate te starten die wegvalt die vervelende brommen die bij de meeste high-gain pedalen horen. Het komt vrij zelden voor dat een overdrive-pedaal een gate bevat, maar we gaan hier nog een stap verder, met de mogelijkheid om de functie van de gate zelf te veranderen.

Aan de rechterkant kun je veranderen hoe de gitaar voelt echt controle, waarbij de attack van het geluid wordt beïnvloed door de vette / normale / strakke controle. Aan de linkerkant krijg je een EQ-schakelaar met de specifieke ‘thrash’ -optie. Dit, zoals je zou verwachten, stelt je in staat om een toon te creëren die aanvoelt alsof je terug bent in de jaren 80 als frontman van Slayer. Het eindresultaat hiervan betekent in feite dat dit het perfecte pedaal is voor iedereen die een thrash-klank probeert te creëren.

Amptweaker heeft het formaat in gedachten. Het heeft dingen als boost-functies en oplichtende schakelaars afgeschaft om het pedaal compact te houden. Dit lijkt misschien overbodig, maar als u probeert ruimte te besparen, is dit een echt positief punt.

Ten slotte is dit het enige pedaal op deze lijst met twee verschillende batterijopties. Blijkbaar levert het gebruik van een 9V-batterij een meer gecomprimeerd, zwaar geluid op, terwijl een 18V lichter en minder vervormd zal zijn. Interessant.

TC Electronic Eyemaster

De eerste van twee TC Electronic pedalen die onze lijst compleet maken, is de Eyemaster. Dit is een van de eenvoudigste distortion-pedalen op de markt en is ontworpen om je een metalige klank te geven met zo min mogelijk gedoe.

Ze omschrijven het als een “bloedstollende metal distortion” met een “krankzinnige winst”. ”, Wat vrij goed samenvat waar ze voor gaan: dit pedaal is perfect gesitueerd om een aantal ongelooflijk zware dingen te spelen. Met een gain die ontworpen is om helemaal naar boven te worden gedraaid, is de Eyemaster er trots op de subtiliteiten van vervorming te vermijden. Het zou zich een weg banen door de mix om het verpletterende middelpunt van elk nummer te worden. Als zodanig heeft het uiteindelijk de bijnaam ‘The Swedish Buzzsaw’ gekregen.

Iets dat degenen die op zoek zijn naar een distortion-pedaal zal verdelen, is de benadering van EQ die op dit pedaal te vinden is. U zult merken dat er geen tooninstelling is, wat betekent dat u alleen het volume en de versterking kunt verhogen. Natuurlijk scheppen TC Electronic op dat ze “de perfecte death metal EQ” hebben gevonden. Dat is natuurlijk gewoon niet waar. Er is geen “death metal EQ”. Wat ze echter hebben gedaan, is de toon vullen met duisternis en diepte, die botst met een helder, zaagachtig geluid dat door vrijwel alles heen kan snijden.

Het zal niet werken voor degenen die willen om hun eigen metalgeluid te maken, maar voor iedereen die met minimale inspanning en een geweldig geluid de extreme metal scene wil betreden, is dit een uitstekende keuze.

TC Electronic Dark Matter

De reden dat we hebben besloten om twee relatief vergelijkbare pedalen van hetzelfde bedrijf te gebruiken, is vanwege de heel verschillende benadering die ze volgen. The Dark Matter is nog steeds gericht op intense gain, maar duikt niet met dezelfde kracht in de extremen van death metal en stelt je in staat om je eigen EQ-instellingen te regelen.

In plaats van de brutaliteit van death metal, Dark Matter draait om een klassiek, vintage geluid. De lage compressie betekent dat precies wat je speelt uit het pedaal komt, terwijl het analoge circuit binnenin een realistische warmte levert die je kan helpen om je stempel te drukken op zowat elk metal-subgenre.

Je hebt een gain-instelling waarmee je de vervorming kunt verhogen zonder je te verplaatsen naar de rijken van onverstaanbare, papperige geluiden, terwijl de bas- en treble-instellingen je veel meer controle over je geluid geven dan de Eyemaster. Het is niet zo eenvoudig om in te stappen en als frontman te spelen van een death metalband als het pedaal hierboven, maar als je iets specifiekers en veelomvattends in gedachten hebt, dan zal de Dark Matter je goed behandelen.

Tot slot…

Het proces van het kopen van een distortion-pedaal is vrij eenvoudig, vooral als je de exacte klank kent waarnaar je op zoek bent. Als je er specifiek naar streeft een klank te creëren die past in een verscheidenheid aan metalstijlen of in een heel specifiek subgenre, worden de dingen een beetje ingewikkelder.

Het beste advies dat ik kan geven, is om Bekijk deze lijst met pedalen en, op basis van hoe extreem, en hoe licht / donker de geleverde klank is, beslis je of deze wel of niet past bij de stijl of klank waarnaar je streeft.