Griekse godin van de haard en het huiselijke leven
Hestia was de godin van de haard, huis, architectuur, huiselijkheid, familie , en de staat. Ze was een van de slechts drie maagdelijke godinnen, naast Athena en Artemis. Hoewel zowel Poseidon als Apollo met haar wilden trouwen, legde Hestia een eed af aan Zeus dat ze voor altijd zuiver en onbesmet zou blijven en nooit een verbintenis zou aangaan met een man.
Ze is een godin van de Olympische generatie, dochter van Cronus en Rhea en zus van Zeus, Poseidon, Hades, Demeter en Hera. Toen Cronus zijn kinderen inslikte uit angst dat iemand hem zou onttronen, was Hestia de oudste en slikte dus het eerst.
Nadat Zeus zijn vader had gedwongen zijn kinderen te ontkurken, was Hestia de laatste die werd opgegeven, waardoor ze allebei de oudste en de jongste dochter.
Als godin van de haard verpersoonlijkte ze het vuur dat brandde in de haard van elk huis in Griekenland. Hestia ontving het eerste offer bij elk offer in het huishouden, waarbij gezinnen zoete wijn in haar naam inschonken en de rijkste portie voedsel aan haar opdroegen.
Het haardvuur in het huishouden mocht door niemand uitgaan. familie tenzij het ritueel werd onderscheiden. Hoewel Hestia geen openbare sekte had, werd ze in elke tempel aanbeden, ongeacht de god waaraan de tempel was opgedragen. Hestia wordt beschreven als een vriendelijke, vergevingsgezinde en discrete godin met een passieve, niet-confronterende aard.
Hestia was de oudste dochter van Cronos en Rhea.
Net als de rest van zijn kinderen at Cronos haar, maar brak haar uiteindelijk uit.
Ze was een broer of zus van Demeter, Hades, Poseidon, Hera en Zeus.
Ze was vooral bekend als de Godin van de Haard.
Van alle goden en godinnen was ze beschouwd als de zachtste en mildste. Anderen hebben haar kritisch gezien kleurloos genoemd omdat er weinig informatie wordt verstrekt over haar karakter.
Hoewel Hestia in een paar verhalen voorkwam, was ze niet al te belangrijk in de Griekse mythologie.
Hestia is volledig weggelaten uit de werken van Homerus, auteur van de Ilias en de Odyssee.
Dichters als Apollodorous, Hesiodus en Ovidius zinspelen op haar in hun werken.
Elke stad had een openbare haard die heilig was voor Hestia; het vuur dat daar ontstak, mocht nooit uitgaan.
Nieuwe kolonies namen vuur uit de haard in het prytaneion (ook bekend als het stadhuis) en hielden het vuur gaande op die nieuwe locaties.
Elke maaltijd begon en eindigde met een offer aan Hestia.
Net als Athena en Artemis werd Hestia een maagdelijke godin genoemd.
Hoewel Apollo en Poseidon voorstelden met Hestia te trouwen, verzocht ze Zeus om voor altijd een meisje te blijven.
Huiselijk leven was haar heerschappij ondanks haar verlangen om maagd te blijven.
Ze was een van de slechts twaalf Olympische goden.
Haar naam betekent letterlijk ‘haard’; haar prioriteiten waren terecht familie en gemeenschap.
Kinderen waren geaccepteerd in de familie door gepresenteerd te worden in de haard van Hestia. Deze waargenomen eerste stap zorgde ervoor dat de godin de nieuwe toevoeging zegende.
Vesta was het Romeinse equivalent van Hestia.
Openbare en privé-aanbidding van Hestia was wijdverbreid.
Ze vertegenwoordigde gemeenschappelijke veiligheid en persoonlijk geluk.
Omdat Hestia een maagd, daaruit volgt dat ze geen kinderen had.
