Hoewel wij mensen weinig tot niets hebben om ons zorgen over te maken als het gaat om het opslokken van een handvol druiven of rozijnen, kan hetzelfde niet gezegd worden voor onze honden. Als eigenaren van gezelschapsdieren is het belangrijk voor ons om te weten welke soorten voedsel veilig zijn en welke gevaarlijk of mogelijk fataal kunnen zijn als onze dieren ze opeten. Een item dat u aan uw lijst met niet-vriendelijke etenswaren kunt toevoegen, zijn druiven en hun snoezige tegenhanger, de rozijn. Als je je ooit hebt afgevraagd “is het oké als mijn hond rozijnen at?”, Dan is deze blogpost iets voor jou.

Er is vastgesteld dat druiven, rozijnen en zelfs krenten (sommige krenten zijn eigenlijk klein zwarte druiven) zijn goed gedocumenteerd als giftig voor honden en moeten daarom zo goed mogelijk worden vermeden. Het is onduidelijk of dit een nieuw probleem is, of dat de giftige aard van druiven en rozijnen werd erkend na de oprichting van een geautomatiseerde database met diertoxiciteit ongeveer 25 jaar geleden. Hoe het ook zij, het aantal geïdentificeerde gevallen van ziekte of overlijden bij honden nadat ze rozijnen of druiven hebben gegeten, neemt toe.

De opname van zelfs een kleine hoeveelheid druiven, rozijnen of krenten kan leiden tot ernstig, acuut nierfalen bij honden. Alle soorten druiven- of rozijnenbevattende producten (inclusief druivensap, trailmix, bagels, enz.) kunnen tot deze aandoening leiden. Vergiftiging is opgetreden bij honden na het eten van een verscheidenheid aan druivengerelateerde producten, zoals pitloos of s Eeded druivensoorten, commercieel of in eigen land geteeld fruit, rode of groene druiven / rozijnen, biologisch of niet-biologisch fruit en druivenpersingen van wijnmakerijen. Zelfs de organische, pesticidenvrije druiven die in huistuinen worden gekweekt, kunnen toxiciteit veroorzaken. Hoewel het nog niet bekend is om precies vast te stellen wat er in rozijnen zit die de toxische reactie veroorzaken, is het toch een goed idee om je hond ze niet te laten eten voor het geval dat. Omdat zelfs de kleinste hoeveelheid van deze vrucht een ernstig probleem kan worden en dodelijk giftig voor uw hond. Pas al met al op voor de rozijn!

Symptomen van rozijntoxiciteit

Honden van elke leeftijd, ras of geslacht kunnen last krijgen van een reeks ongelukkige problemen als ze druiven of rozijnen consumeren. De giftige stof in druiven / rozijnen is nog niet geïdentificeerd, maar lijkt in verband te staan met het vruchtvlees. Met andere woorden, geschilde en / of pitloze druiven worden nog steeds als giftig beschouwd. De reden dat deze kleine vrucht zo slecht is voor honden, is dat het voor hen ernstige complicaties kan veroorzaken, zoals ernstige nierbeschadiging, wat kan leiden tot plotseling nierfalen en een gebrek aan urineproductie.

De meeste gevallen van druiven- en rozijnenvergiftiging worden gediagnosticeerd omdat een eigenaar weet of vermoedt dat zijn hond de vrucht heeft opgegeten. Soms zijn gedeeltelijk verteerde druiven en rozijnen te zien in het braaksel of de ontlasting van een hond. Routinematige laboratoriumtests, waaronder een volledig bloedbeeld, een biochemisch profiel en een urineonderzoek, kunnen helpen bij het diagnosticeren van de meeste gevallen van acuut nierfalen, ongeacht de oorzaak.

De toxiciteit is ook niet noodzakelijk dosisafhankelijk, en symptomen kunnen zelfs bij kleine inname optreden. Sommige onderzoekers vermoeden dat een mycotoxine (een giftige stof geproduceerd door een schimmel of schimmel) de oorzaak kan zijn. Sommigen vermoeden dat een salicylaat (aspirine-achtig) medicijn van nature in de druif kan worden aangetroffen, wat resulteert in een verminderde bloedtoevoer naar de nieren. Tot dusver is er echter geen giftig agens geïdentificeerd. En aangezien het momenteel niet bekend is waarom deze vruchten giftig zijn, zou elke blootstelling reden tot bezorgdheid moeten zijn. Hoewel er twee principes lijken te prevaleren als het om deze aandoening gaat:

1. Honden lopen meer kans om vergiftigd te raken als ze grote hoeveelheden fruit binnenkrijgen.
2. Er is een aanzienlijke individuele gevoeligheid bij honden.

Nierfalen wordt niet bij alle honden gezien na inname van druiven of rozijnen, aangezien het systeem van elke hond uniek is en door bepaalde dingen anders wordt beïnvloed. Het innemen van zelfs de kleinste hoeveelheid van een druif of rozijn kan voor sommige honden giftig zijn, terwijl andere honden relatief grote hoeveelheden kunnen binnenkrijgen zonder de voor de hand liggende symptomen te ontwikkelen. Er is geen manier om te voorspellen welke honden gevoeliger kunnen zijn en er wordt nog onderzocht waarom sommige honden overmatig worden aangetast en andere niet.

Helaas zijn de symptomen van druiven- of rozijnenvergiftiging niet-specifiek en lijken ze op nierfalen door vele andere oorzaken. Uw dierenarts zal een vermoedelijke diagnose van deze vergiftiging baseren op een geschiedenis van het eten van druiven, rozijnen, krenten of de aanwezigheid van stukjes druiven of rozijnen in het braaksel van de hond. Uw dierenarts zal ook diagnostische tests aanbevelen, zoals een volledig bloedbeeld (CBC), een serum biochemisch profiel en een urineonderzoek om de hoeveelheid schade aan de nieren te beoordelen. Deze testresultaten zullen helpen bij het bepalen van de kans op herstel van de hond.

In het algemeen zal druiven- en rozijnenvergiftiging ervoor zorgen dat honden een combinatie van de volgende symptomen ontwikkelen:

• Braken en / of diarree – vaak binnen een paar uur na inname. Braaksel en fecaal materiaal kunnen stukjes druiven of rozijnen bevatten.
• Verlies van eetlust
• Lethargie, zwakte, ongewone stilte
• Buikpijn
• Uitdroging
• Oligurie (passeert slechts een kleine hoeveelheid urine)
• Anurie (volledig stoppen van urine)
• Slechte adem
• Orale ulcera
• Tremoren
• Epileptische aanvallen
• Coma

Onmiddellijke behandeling

Als u vermoedt dat uw huisdier een van deze vruchten heeft gegeten, neem dan contact op met uw dierenarts of Pet Poison Helpline, een dienst voor de bestrijding van dierenvergiftiging, onmiddellijk. U wilt geen tijd verspillen! Aangezien er nog veel onbekende dingen zijn die verband houden met dit soort vergiftiging bij honden, is het beter om geen risico te nemen als het gaat om de gezondheid van uw huisdier. Het doel van de behandeling is om de opname van de gifstoffen te blokkeren en schade aan de nieren te voorkomen of te minimaliseren. De beste behandeling is om uw dier direct te ontsmetten via het opwekken van braken en toediening van actieve kool. Dit zal de opname van het toxine uit de maag of darmen helpen voorkomen. Zoals bij alle gifstoffen geldt: hoe eerder de vergiftiging wordt vastgesteld en behandeld, hoe minder schade er wordt verwacht voor uw huisdier en hoe minder u zich zorgen hoeft te maken en stress zult hebben.

Als u een hond behandelt die druiven of rozijnen heeft gegeten en u naar een dierenarts gaat, zal deze beginnen met het opwekken van braken (als de inname de afgelopen twee uur heeft plaatsgevonden en de hond nog niet heeft overgegeven), mogelijk gevolgd door maagspoeling (uitwassen van de maag) en toediening van actieve kool om eventuele resterende gifstoffen te absorberen. Hierna begint uw dierenarts met intraveneuze vloeistoftherapie om de gifstoffen uit de bloedbaan van de hond te spoelen en om de nieren aan te moedigen urine te blijven produceren. Indien nodig zal de dierenarts uw hond medicijnen geven om het braken te verminderen en de nierfunctie te behouden. Gedurende deze tijd zal de arts de nierfunctie van uw hond controleren door regelmatig het bloedonderzoek opnieuw te controleren.

Idealiter zouden honden gedurende 24 tot 48 uur na inname in het ziekenhuis moeten worden opgenomen met intraveneuze vloeistoffen. Aangetaste dieren moeten mogelijk 2-7 dagen in het ziekenhuis worden opgenomen. Tijdens de behandeling zal uw dierenarts de nierwaarden van de patiënt dagelijks controleren om de reactie van de hond op de behandeling te beoordelen en te bepalen of de behandeling agressiever moet worden. Bloedonderzoek moet ook 2-3 dagen na thuiskomst worden herhaald; dit is om ervoor te zorgen dat de bloedwaarden van de nieren niet zijn gestegen. Geneesmiddelen om misselijkheid of braken bij honden onder controle te houden, om de bloedtoevoer naar de nieren op peil te houden en om de bloeddruk onder controle te houden, worden toegediend zoals aangegeven.

Druiven- / rozijnenvergiftiging is een noodgeval dat onmiddellijke behandeling vereist. Dus als u er zeker van bent dat uw hond de afgelopen twee uur druiven of rozijnen heeft ingenomen en u heeft geen tijd om naar de dierenarts te rennen, dan moet u zo snel mogelijk braken opwekken, voordat alle gifstoffen uit de vrucht komen. kan worden opgenomen.

Probeer echter niet om braken op te wekken als uw hond:

• bewusteloos is
• Heeft moeite met ademhalen
• Vertoont tekenen van ernstige angst of shock
• Of als u niet zeker weet wat uw hond heeft gegeten.

Als uw hond al heeft overgegeven, probeer hem dan niet opnieuw te dwingen over te geven. Bel uw dierenarts voor advies. Als ze je aanraden thuis braken op te wekken, gebruik dan de volgende methode:

• Als de hond de afgelopen twee uur niet heeft gegeten, bied hem dan een kleine maaltijd. Hierdoor is de kans groter dat de hond zal overgeven.
• Meet 1 milliliter (ml) 3% waterstofperoxide per pond van het gewicht van de hond af met een injectiespuit (zonder naald) of een theelepel (een theelepel is ongeveer vijf ml). De maximale hoeveelheid waterstofperoxide die op een bepaald moment mag worden gegeven, is 45 ml, zelfs als een hond meer dan 45 pond weegt.
• Spuit de waterstofperoxide in de achterkant van de bek van de hond met behulp van de injectiespuit, of probeer een kalkoenbroodje als een injectiespuit niet handig is.
• Als braken niet binnen vijftien minuten na de eerste toediening plaatsvindt, kunt u het opnieuw proberen met dezelfde hoeveelheid. Deze methode mag niet vaker dan twee keer worden gebruikt en moet met intervallen van vijftien minuten uit elkaar worden geplaatst.

Als uw hond niet heeft overgegeven na de tweede dosis waterstofperoxide, gebruik het dan niet, of iets anders, om braken op te wekken. U gebruikt niets sterkers dan waterstofperoxide bij uw hond zonder eerst met uw dierenarts te overleggen. En of uw hond nu braakt of niet, nadat u de eerste zorg heeft verleend, moet u hem onmiddellijk naar een dierenarts brengen. Het kan zijn dat uw dierenarts een maagspoeling moet uitvoeren en / of actieve kool moet toedienen om eventuele gifstoffen die in de maag van uw hond achterblijven te verwijderen, evenals een behandeling moet instellen om de nieren van uw hond te beschermen.

Prognose

De prognose van toxiciteit hangt van veel factoren af, waaronder hoe ernstig de vergiftiging was, hoe snel uw huisdier werd ontsmet, of ze al nierfalen hebben ontwikkeld, hoe snel de behandeling werd gestart en of hun klinische symptomen en nierinsufficiëntie al dan niet waarden verbeterden zodra de behandeling was gestart.

Als een hond maar een paar druiven of rozijnen at (natuurlijk afhankelijk van hun grootte) en onmiddellijk werd behandeld, kan de prognose voor herstel behoorlijk uitstekend zijn. Naarmate de vergiftiging voortschrijdt, kunnen de nieren echter worden uitgeschakeld en als de nieren zo beschadigd zijn dat er geen urine meer wordt geproduceerd en de bloeddruk van uw hond dramatisch begint te stijgen, raakt uw hond gewoonlijk in coma. Als de nieren van een hond zover zijn mislukt dat ze geen urine meer kunnen produceren, wordt de prognose ernstig en is de kans op een ommekeer niet erg groot en is de kans op overlijden helaas groter.

De nieren hebben dat wel. zeer weinig capaciteit om zichzelf te regenereren of te repareren, dus als ze eenmaal beschadigd zijn, zullen ze niet zo goed functioneren als voordat het incident plaatsvond. Zoek bij twijfel onmiddellijk een behandeling door contact op te nemen met uw dierenarts of de hulplijn voor huisdierengif voor advies. Uw dierenarts kan de prognose voor uw hond schatten op basis van de beschreven symptomen, de individuele situatie en de respons op de behandeling. Hemodialyse kan nodig zijn om het leven te ondersteunen totdat (en of) de nieren kunnen herstellen. Niertransplantatie kan voor sommige eigenaren ook een optie zijn, maar in de meeste gevallen is euthanasie de enige praktische optie als de nieren van een hond volledig zijn gestopt.

Preventie

Er zijn een paar eenvoudige dingen die u kunt doen om te voorkomen dat uw hond toxiciteit ontwikkelt door het consumeren van deze voedingsmiddelen:

1. Houd rozijnen en druiven buiten het bereik van uw huisdier, aangezien honden bijna alles binnenkrijgen dat op hun pad komt.
2. Zorg ervoor dat alle gezinsleden op de hoogte zijn van de giftige capaciteit van dit voer, evenals ander voedsel waarvan is vastgesteld dat het ook giftig is voor huisdieren, zoals chocolade, uien, knoflook, enz.
3. Als u ontdekt dat uw hond druiven of rozijnen heeft ingenomen, geeft onmiddellijk handelen uw hond de beste overlevingskans.