Fasciculaire blokken werden eerder genoemd als hemiblokken, maar de laatste term is verouderd. De linkerbundeltak is onderverdeeld in de volgende twee bundels: (1) de anterieure (anterosuperior) fascicle, die de elektrische impuls afgeeft aan de anterieure wand van de linker hartkamer; (2) de posterieure (posteroinferieure) fascicle, die de elektrische impuls afgeeft aan de posterieure en inferieure wanden van de linker hartkamer. Anatomisch of functioneel blok in de voorste fascicula leidt tot linker voorste fasciculaire blok. Evenzo is het linker posterieure fasciculaire blok te wijten aan een blokkering in de posterieure fascicula. Ongeveer 5–10% van alle individuen heeft een derde fascikel – de mediane of centroseptale fascicle – die Purkinje-vezels afgeeft aan het interventriculaire septum.

Fasciculaire blokkades treden op als gevolg van een anatomische of functionele blokkering in een fascicle. Dit verandert de ECG-curve op een karakteristieke manier die vrij gemakkelijk te herkennen is. Het kenmerk van fasciculaire blokken is de afwijking van de elektrische as. De QRS-duur is slechts licht verlengd, maar bereikt geen 0,12 s.

Blokkering in de voorste fascicula veroorzaakt een linker anterieure fasciculaire blokkering (LAFB). Blok in de achterste fascicula veroorzaakt linker posterieure fasciculaire blok (LPFB). In het geval van een fasciculair blok, zijn de muur / wanden zonder fasciculaire toevoer afhankelijk van impulsen die zich verspreiden vanuit het andere deel van het ventrikel (waar de fascicula intact is).

Linker anterieure fasciculaire block (LAFB)

Linker anterieur fasciculair blok is te wijten aan een anatomisch of functioneel blok in de anterieure fascicula. Depolarisatie van de linker hartkamer hangt volledig af van de achterste fascicula. De initiële vector wordt inferieur gericht (Figuur 1, paneel A), wat een kleine r-golf oplevert in inferieure leads (II, III en aVF) en een kleine q-golf in laterale leads (aVL, I en -aVR). De tweede vector, die aanzienlijk sterker is, wordt naar links, naar achteren en naar boven gericht; dit resulteert in een diepe S-golf in inferieure leads en een grote R-golf in linker laterale leads. Daarom laten inferieure leads rS-complex zien en laterale leads tonen qR-complex. Af en toe wordt de T-golf in lead aVL omgekeerd en in sommige gevallen zal lead I een monofasische R-golf weergeven in plaats van een qR-complex. De elektrische as wordt naar links verschoven (afwijking van de linkeras), variërend tussen -45 ° en -90 °. De QRS-duur zal enigszins worden verlengd (de verlenging varieert van 0,01 tot 0,04 seconden).

ECG-criteria voor linker anterieur fasciculair blok (LAFB)

• Elektrische as tussen -45 ° tot -90 °. Als de elektrische as -30 ° tot -45 is, kan de waarschijnlijke LAFB worden gediagnosticeerd.
• QRS-duur < 0,12 seconden maar enigszins verlengd.
• aVL toont qR-complex. V5 – V6 toont meestal ook qR-complexen.
• Leads II, III en aVF geven rS-complexen weer.

Oorzaken van linker anterieure fasciculaire blok (LAFB)

LAFB kan voorkomen bij personen die verder gezond zijn. De meerderheid van degenen met LAFB hebben echter een significante hartaandoening. Myocardinfarct, coronaire hartziekte, linkerventrikelhypertrofie, gedilateerde cardiomyopathie, hypertrofische cardiomyopathie, degeneratieve ziekte, hypertensie, hyperkaliëmie, myocarditis, amyloïdose kunnen allemaal LAFB veroorzaken.

Prognose van linker anterieur fasciculair blok (LAFB)

Geïsoleerde LAFB wordt beschouwd als een goedaardig geleidingsdefect. Ongeveer 7% van de gevallen ontwikkelt zich tot een bifasciculair blok (wat betekent dat de LAFB gepaard gaat met een rechterbundeltakblok), terwijl 3% zich ontwikkelt tot een derdegraads AV-blok (volledig hartblok).

Opmerkelijk over linker anterieur fasciculair blok (LAFB)

• LAFB kan een anteroseptaal infarct imiteren.
• rS-complexen in afleidingen II, III en aVF kunnen Q-golven van een eerder inferieur infarct maskeren.

Linker posterieur fasciculair blok (LPFB)

Linker posterieur fasciculair blok is veel minder gemeenschappelijk dan LAFB. Dit komt door het feit dat de achterste fascicula groter is en een grotere arteriële toevoer heeft. Depolarisatie van de linker hartkamer zal volledig afhangen van impulsen van de voorste fascicula als de achterste defect is. De vector is aanvankelijk naar boven en naar links gericht, wat resulteert in q-golf in lead aVF en R-golf in lead I.De tweede vector is naar beneden en naar rechts gericht, wat resulteert in een prominente R-golf in lead aVF en een even prominente S-golf in lead I. De elektrische as zal positiever zijn dan 90 ° (rechterasafwijking). Net als bij LAFB zal de QRS-duur worden verlengd met ongeveer 0,01 tot 0,04 s, maar de totale QRS-duur zal 0,12 seconde niet bereiken. Zie figuur 1.

ECG-criteria voor linker posterieur fasciculair blok (LPFB)

• Elektrische as + 90 ° tot + 180 ° .
• rS-complexen in leads I en aVL.
• qR-complexen in inferieure leads (II, III en aVF).
• Q-wave is verplicht in leads III en aVF.
• QRS-duur < 0,12 seconden.

Oorzaken van linker posterieur fasciculair blok (LPFB)

Degeneratieve processen, ischemische hartziekte, hyperkaliëmie, myocarditis, amyloïdose en acute cor pulmonale kunnen allemaal LPFB veroorzaken. Belangrijk is dat LPFB hoogst ongebruikelijk is bij verder gezonde individuen.

Opmerkelijk

• Om een diagnose van LPFB te kunnen stellen, moeten er geen klinische of ECG-criteria voor rechterventrikelhypertrofie aanwezig zijn. Rechterventrikelhypertrofie komt eigenlijk vaker voor dan LPFB en kan ECG-bevindingen veroorzaken die vergelijkbaar zijn met LPFB.
• LPFB kan een inferieur infarct imiteren.
• LPFB kan een lateraal infarct maskeren.
• T-golfinversie kan optreden in inferieure afleidingen en post-ischemische T-golven simuleren.

Volgend hoofdstuk

Niet-specifieke intraventriculaire geleidingsvertraging

Gerelateerde hoofdstukken

Overzicht van intraventriculaire geleidingsdefecten

Right Bundle Branch Block (RBBB)

Left Bundle Branch Block (LBBB)