Ernest “Ernie” Davis (14 december 1939 – 18 mei 1963) was een teruglopende American football-speler eerste Afro-Amerikaanse atleet die de Heisman Trophy won. Met nummer 44 streed Davis collegiaal voor Syracuse University voordat hij werd opgeroepen door de Washington Redskins, waarna hij bijna onmiddellijk werd verhandeld aan de Cleveland Browns in december 1961, toen hij nummer 45 kreeg. Hij zou echter nooit een profwedstrijd spelen, zoals hij was in 1962 gediagnosticeerd met leukemie Hij is het onderwerp van de filmbiografie The Express uit 2008 van Universal Pictures, gebaseerd op het non-fictieboek Ernie Davis: The Elmira Express, door Robert C. Gallagher.

Vroege leven

Davis werd geboren op 14 december 1939 in New Salem, PA. Vanaf de leeftijd van 14 maanden werd Ernie verzorgd door zijn grootouders van moederskant, Willie en Elizabeth Davis, in Uniontown, Pennsylvania. Zijn vader kwam om het leven bij een ongeluk kort na de geboorte van Ernie, en zijn moeder, Avis Marie Davis Fleming, kon hem niet alleen opvoeden. Op 12-jarige leeftijd ging hij bij zijn moeder en stiefvader in Elmira, New York wonen. In Elmira blonk Davis uit in honkbal, voetbal en basketbal op de lagere school. Hij ging naar de Elmira Free Academy, waar hij twee All-American onderscheidingen verdiende. Aan het einde van zijn hogere seizoen werd hij gerekruteerd door tal van hogescholen en koos ervoor om naar Syracuse University te gaan nadat hij was overgehaald door zijn jeugdheld, Jim Brown, een alumnus uit Syracuse.

College-carrière

Davis speelde voetbal voor Syracuse University tussen 1958 en 1961, en verwierf drie seizoenen lang nationale bekendheid (1959-1961), waarbij hij tweemaal de All-American-onderscheiding van het eerste elftal won. een tweedejaarsstudent in 1959, leidde Davis Syracuse naar het NCAA Division IA nationale voetbalkampioenschap, waarmee hij een ongeslagen seizoen afsloot met een overwinning van 23-14 op de Universiteit van Texas in de Cotton Bowl Classic van 1960, waar Davis werd uitgeroepen tot Meest Waardevolle Speler. Datzelfde seizoen , Elmira Star-Gazette, sportschrijver Al Mallette, bedacht de bijnaam voor Davis, de ‘Elmira Express’. In zijn junior jaar, 1960, zag hij t een record van 7,8 yards per carry en was de derde leidende rusher in het land met 877 yards, na 100 yards te hebben gehaast in 6 van 9 games. De Syracuse Orangemen uit 1960 eindigden met een record van zeven overwinningen en twee nederlagen en speelden niet in een komspel na het seizoen. In 1961, het laatste jaar van Ernie, eindigden de Oranjemannen met een record van 8 overwinningen en 3 verliespartijen, en sloten af met een 15-14 overwinning op de Miami Hurricanes in de Liberty Bowl, gespeeld op Franklin Field in Philadelphia. Het is belangrijk op te merken dat universiteitsvoetbal op dat moment beperkte vervangingsregels gebruikte en dat spelers zowel aanvallend als verdedigend speelden.

Davis ontdekte dat discriminatie veel voorkomt in het zuiden van Amerika tijdens zijn bezoek aan Cotton Bowl Classic aan gaststad Dallas, Texas. Auteur Jocelyn Selim schrijft dat Davis bij het banket na de wedstrijd van 1960 te horen kreeg dat hij alleen zijn onderscheiding kon accepteren en dat hij vervolgens de gescheiden faciliteit moest verlaten. Davis en zijn zwarte teamgenoten mochten hun maaltijden op het banket afmaken. Toen het dessert werd gebracht, benaderde een heer hen stilletjes en vertelde hen dat ze moesten vertrekken als de deuren voor het publiek werden geopend voor een dans. De drie stonden op om te vertrekken en toen de teamgenoten erachter kwamen, wilden ze ook vertrekken, maar kregen te horen dat het alleen maar een groter probleem zou veroorzaken, dus bleven ze.

Een ander verslag van het banket wordt gegeven door John Brown. Hij was Davis ‘teamgenoot bij Syracuse en bij de Cleveland Browns, zijn kamergenoot en een goede vriend. Volgens een artikel in de Houston Chronicle woonden alle spelers van het spel het banket bij. Brown herinnert zich dat de teams aan weerszijden van de Nadat iedereen had gegeten en de trofeeën waren uitgereikt, werden de drie zwarte Syracuse-spelers, waaronder Brown en Davis, gevraagd te vertrekken en werden ze door lokale NAACP-vertegenwoordigers naar een ander feest in Dallas gebracht. Een Syracuse-speler, Ger Schwedes, raadde de hele Het Syracuse-team verlaat het banket om solidariteit te tonen met hun zwarte teamgenoten, maar de suggestie werd overstemd door ambtenaren van Syracuse. Toen de Chronicle Brown vroeg of de film een waarheidsgetrouwe weergave van zijn vriend is, zei Brown “… in het kort, nee.”

Davis werd de eerste zwarte atleet die de Heisman Trophy (de hoogste individuele onderscheiding in het collegiale voetbal) ontving en hij won ook de Walter Camp Memorial Trophy na zijn eerstejaarszee in 1961 op aan de Syracuse University. President John F. Kennedy had Davis ‘carrière gevolgd en verzocht hem te ontmoeten terwijl hij in New York was om de trofee in ontvangst te nemen. Later in 1963, toen Elmira 3 februari koos om de prestaties van Davis te vieren’, stuurde Kennedy een telegram met de tekst:

Tijdens zijn tijd in Syracuse droeg Davis hetzelfde nummer, 44, als de legendarische Orangeman Jim Brown, waarmee hij hielp een traditie te vestigen op de school die werd erkend op 12 november 2005, toen de school het nummer in een veld stopzette. ceremonie. Davis speelde ook basketbal bij Syracuse voor één seizoen 1960-1961. Syracuse University, als een manier om alle atleten te eren die het nummer 44 hebben gedragen, kreeg toestemming van de United States Postal Service om de postcode te wijzigen in 13244.

Tijdens zijn bezoek aan Syracuse was Davis een lid van de Sigma Alpha Mu Broederschap, een nationaal erkende Joodse broederschap. Davis was de eerste Afro-Amerikaan die deel uitmaakte van de organisatie, niet alleen bij de Syracuse-afdeling, maar ook voor de nationale broederschap als geheel.

Davis werd in 1979 opgenomen in de College Football Hall of Fame.

Davis was lid van The Pigskin Club of Washington, DC National Intercollegiate All-American Football Players Honor.

Professionele voetbalcarrière

Davis was de nummer één kies in de NFL Draft van 1962. Geselecteerd door de Washington Redskins, werd hij verhandeld aan de Cleveland Browns. Hij werd ook opgesteld door de Buffalo Bills van de American Football League.

De beslissing van de Redskins om Davis op te stellen was een terughoudend besluit van Redskins ‘eigenaar George Preston Marshall. Marshall had jarenlang geweigerd om zwarte spelers, en de Redskins waren het laatste NFL-team dat dit deed. Hij was een beruchte racist en steunde zijn beslissing door te zeggen dat hij een beroep wilde doen op de zuidelijke markt van de NFL. De ondertekening kwam pas toen minister van Binnenlandse Zaken Stewart Udall een ultimatum stelde aan Marshall: teken een zwarte speler, of de 30-jarige huurovereenkomst van Redskins voor het DC Stadium (nu het Robert F. Kennedy Memorial Stadium) zou worden ingetrokken. Het stadion was eigendom van het stadsbestuur van Washington. Marshalls antwoord was om Davis op te stellen. Davis weigerde te spelen voor de Redskins en eiste een ruil. Op zijn beurt werd een ruil naar Cleveland ontwikkeld door Browns Coach Paul Brown kort nadat Art Modell het team had gekocht en zonder medeweten of toestemming van Modell. Dit was de standaard werkwijze bij de Browns vanaf hun oprichting in 1946, aangezien Brown de General Manager en Hoofd Coach was.Davis koos ervoor om naar de Cleveland Brown te gaan, waar zijn klasgenoot John Brown zijn kamergenoot zou zijn en Jim Brown, die hij bewonderde, al speelde.

Davis tekende eind december 1961 een driejarig contract van $ 200.000 met de Browns, wederom zonder medeweten of toestemming van Modell, terwijl hij (Davis) in San Francisco, Californië oefende voor het Oost-Westen. Heiligdom spel. Oorspronkelijk gerapporteerd op $ 80.000, bestond het contract, volgens Davis ‘advocaat, A. William (Tony) DeFilippo, uit $ 80.000 voor voetballen, inclusief een tekenbonus van $ 15.000; $ 60.000 voor aanvullende rechten, zoals beeldmarketing; en $ 60.000 voor off- seizoenarbeid. Het was het meest lucratieve contract voor een NFL-groentje tot die tijd. De droom van de Browns om Davis te koppelen aan Jim Brown in het achterveld nam echter een tragische wending toen Davis de diagnose leukemie kreeg tijdens de voorbereidingen voor het College All in 1962. -Star Game en ook bij Browns trainingskamp. De kloof tussen Coach Brown en Modell werd nog erger toen Modell doktoren binnenhaalde die zeiden dat Davis prof kon spelen, maar Brown weigerde hem aan te passen. Dit droeg bij aan het besluit van Modell om Brown te vervangen vóór het seizoen 1963. Ernie mocht oefenen op het veld (zonder fysiek contact) en hielp Brown met speelplannen voor het team, maar werd nooit gespeeld. Brown was bezorgd dat Ernie conditie, hoewel in remissie het moreel van het team naar beneden kwam.

Davis speelde nooit een wedstrijd als professional, met zijn enige optreden in Cleveland Stadium tijdens een pre-season wedstrijd uit 1962, waarin hij het veld op toen een schijnwerper hem volgde. Na zijn dood stopten de Browns met zijn nummer 45-shirt.

Overlijden

In de zomer van 1962 werd bij Davis acute monocytaire leukemie vastgesteld en kreeg hij medische behandeling. De ziekte was ongeneeslijk en hij stierf in Cleveland Lakeside Hospital op 18 mei 1963, op de leeftijd van 23 jaar. Ernie ging naar Johns Hopkins toen hij stervende was, drie maanden nadat hij gediagnosticeerd was en door middel van chemische behandelingen een remissie van 4-5 maanden ervoer. Dat was de tijd dat de controverse tussen Paul Brown en Art Modell plaatsvond. Zowel het Huis als de Senaat van het Amerikaanse Congres prees Davis, en er werd een wake gehouden in The Neighborhood House in Elmira, New York, waar meer dan 10.000 rouwenden hun respect betuigden. Tijdens de begrafenis werd een bericht ontvangen van president Kennedy, dat hardop werd voorgelezen aan alle mensen die de dienst bijwoonden. Davis wordt begraven op Woodlawn Cemetery in Elmira, New York, dezelfde begraafplaats waar Mark Twain begraven ligt. Zijn herdenkingsstandbeeld staat voor de Ernie Davis Middle School, die Davis tijdens zijn middelbare schooljaren bezocht als Elmira Free Academy. Het gebouw werd naar hem vernoemd nadat het was omgebouwd tot een middelbare school. Een ander standbeeld van Davis staat op de campus van de Syracuse University, vlakbij de trappen van Hendricks Chapel en de Quad waar pre-game peprally’s worden gehouden. Hij werd in de herfst van 2008 verkozen tot lid van de universiteitsvoetbal Hall of Fame, die samenviel met de première van The Express en het begin van de bouw van Ernie Davis Hall, een slaapzaal op de campus van Syracuse.

The Express

Een filmbiografie, The Express, geregisseerd door Gary Fleder en gebaseerd op het non-fictieboek The Elmira Express: the Story of Ernie Davis door Robert C. Gallagher, begon met de productie in april 2007 en werd uitgebracht op 10 oktober 2008. Rob Brown speelt Davis, met Dennis Quaid als Davis “Syracuse University-coach, Ben Schwartzwalder.

In 2011, de sport teams van rivaliserende scholen Sou thside High School (Elmira, New York) en Elmira Free Academy vormden samen en vormden samen de Elmira Express, genoemd naar Ernie Davis.

Verder lezen

• A Halo For A Helmet : The Whole Story Of Ernie Davis door K. Coralee Burch
• The Express: The Ernie Davis Story door Robert C. Gallagher, 2008 (ISBN: 978-0-345-51086-0)
• Top 10 Heisman Trophy-winnaars door Jeff Savage, Enslow Publishers, Inc., 1999 (ISBN: 0-7660-1072-4)
• Ernie Davis: A Historical Perspective door Bob Hill, 1997
• Always Ernie door Laura Milazzo, 2003

• Ernie Davis op de College Football Hall of Fame
• Ernie Davis op de Heisman Trophy-website
• Ernie Davis op Find a Grave