Een ander belangrijk kenmerk van de agrarische revolutie was de Enclosure Movement. In de decennia en eeuwen vóór de 18e eeuw plantten Britse boeren hun gewassen op kleine stroken land terwijl ze hun dieren lieten grazen op gemeenschappelijke velden die gezamenlijk werden gedeeld. In de jaren 1700 nam het Britse parlement echter wetgeving aan, de zogenaamde Enclosure Acts, waardoor de gemeenschappelijke ruimtes privébezit konden worden. Dit leidde ertoe dat rijke boeren grote stukken land opkopen om grotere en complexere boerderijen te creëren. Uiteindelijk dwong dit kleinere boeren van hun land af. Veel van deze boeren waren hun manier van leven kwijtgeraakt en gingen op zoek naar werk naar plaatselijke dorpen en steden. Dit was belangrijk voor de algehele industriële revolutie, omdat het hielp een systeem te creëren dat een groot personeelsbestand creëerde voor de fabrieken en mijnen.

In het algemeen betrok de Enclosure Movement het Britse parlement om een reeks handelingen aan te nemen die het mogelijk maakten toegenomen privé-eigendom, wat een belangrijk kenmerk was van de industriële revolutie. Het dwong de arme mensen om te migreren naar gecentraliseerde locaties zoals industriële steden en dorpen en om werk te zoeken in fabrieken en mijnen. Daarom beschouwen historici het vaak als een van de belangrijkste oorzaken van de industriële revolutie.