Vulkanen zijn notoir dodelijk, maar er is geen beangstigende manier om je eigen persoonlijke ondergang tegemoet te treden dan via een pyroclastische stroom. Deze snel bewegende woeste branden lijken meer op opgeroepen demonen uit een videogame dan op iets natuurlijks – maar wat gebeurt er precies als je wordt geraakt?

Pyroclastische stromen zijn het kenmerkende vuurwerk van de meest explosieve soorten vulkaanuitbarstingen. Deze mengsels van as, lavablaasjes en kokend gas zijn normaal gesproken op temperatuur temperaturen tussen 200 ° C en 700 ° C (390-1300 ° F), maar ze kunnen temperaturen van 1000 ° C (1832 ° F) overschrijden; ze bewegen met snelheden van ongeveer 80 kilometer (50 mijl) per uur, maar er is waargenomen dat ze reizen met 700 kilometer per uur (ongeveer 450 mijl per uur).

Ze hebben de neiging om de hellingen van stratovolkanen af te rennen, de bergachtige soorten die verantwoordelijk zijn voor de meest explosieve uitbarstingen. Soms, wanneer de verhouding tussen gas en as hoger is, worden ze ‘pyroclastische pieken’ genoemd. Deze stromingen zijn zo schaars dat het bekend is dat ze daadwerkelijk heuvels op gaan en over water gaan, niet alleen naar beneden. Kortom, als je er een naar je toe ziet komen, is er geen ontsnapping mogelijk tenzij je een extreem wendbare helikopter hebt.

Ervan uitgaande dat je op de grond bent, zul je eerst de intense hitte tegenkomen die aan de voorkant van de stroom rijdt. Als het een golf is, ondanks dat het koeler is dan een stroom, zul je toch verbranden; je huid zal scheuren en zwart worden door de hevige hitte van het gas voordat de meeste as je zelfs microseconden later raakt.

Zelfs verstoppen in een gebouw zal je niet redden. Wanneer een golf voorbijgaat, zal de temperatuur van de lucht in de omgeving eromheen kan het soms ongeveer 300 ° C (570 ° F) zijn, genoeg om alles wat leeft binnen enkele ogenblikken te vernietigen, en zeker hoog genoeg om de voering van je longen ernstig te beschadigen als je een van dit verwarmde gas inademt. jij, elke stof die je aan hebt, zal snel wegbranden, en als je metaal draagt, zal het schroeien zichzelf in uw huid zolang deze nog intact is.

Een flow is niet veel beter, zoals jij gesauteerd zodra het stroomfront je raakt. In beide gevallen zullen je spieren plotseling samentrekken en zul je opkrullen in iets dat lijkt op een bokshouding. De as en het gas zullen je luchtwegen binnendringen en als je tijd had om te leven na de extreme hitteschok, zou je snel stikken.

Sommige van de beroemde Vesuviaanse slachtoffers in Herculaneum werden gevonden met hun schedels opgeblazen deel. Het lijkt erop dat de hitte van de golf zo extreem was dat hun hersenen kookten, waardoor opgesloten gassen zo snel vrijkwamen dat het hun hoofden uit elkaar blies.

Hoe dan ook, alles wat er van je zou overblijven, zou een verkoold skelet zijn – als je geluk hebt.

Er zijn verschillende pyroclastische stromingsvormingsmechanismen.

De eerste vormen wanneer een askolom die uit een uitbarsting tevoorschijn komt catastrofaal terugvalt naar de aarde. Misschien is het gasgehalte van het magma gedaald en raakt de explosieve, decompressieve stuwkracht bij de vulkaan leeg. Misschien mengt de turbulente askolom te veel koude lucht in, of is de lava in de kolom te veel afgekoeld. Hoe dan ook, wanneer de aspluim plotseling dichter wordt dan de omringende lucht, stort hij in en valt terug op zichzelf, waarbij pyroclastische stromen worden geproduceerd.

Een ander, veel zeldzamer type, we moeten terug naar Mount St Helens zoals het was terug in mei 1980. Deze vulkaan barstte niet alleen uit zijn opening op de top; een enorme interne drukopbouw kon nergens heen dan zijwaarts, en de vulkaan vernietigde zichzelf door zijn inhoud uit zijn zij te duwen in een verwoestende zijwaartse ontploffing.

De plotselinge ineenstorting van een groeiende, stroperige, met gas gevulde lavakoepel, evenals het morsen of ‘overkoken’ van materiaal uit een uitbarstende ventilatieopening kan ook pyroclastische stromen veroorzaken, vooral wanneer de grond is steil genoeg, waardoor de zwaartekracht essentieel is sleep ze naar buiten.

Tal van wandelaars, journalisten, vulkanologen en zelfs burgers hebben hun eindigt in de handen van een pyroclastische stroom. Het zijn willekeurige moordenaars, die alles en iedereen op hun pad uitroeien – nou ja, tenzij je Ludger Sylbaris heette.

Sylbaris woonde in 1902 op het Frans-Caribische eiland Martinique. , werd hij opgesloten wegens een ernstig vergrijp in de stad St. Pierre in de nacht van 7 mei. Hij werd in eenzame opsluiting geworpen; zijn cel was zowel raamloos als ondergronds. Het werd zelfs versterkt met bomvrije muren om ervoor te zorgen dat hij niet kon ontsnappen.

Toen, de volgende dag bij het ontbijt, barstte de berg Pelée van Martinique uit en verduisterde de lucht met een angstaanjagende, apocalyptische aswolk. Toen deze instortte, vormden zich pyroclastische stromen die de stad binnenstroomden, de stad volledig plat maakten en alle 40.000 mensen die daar woonden om het leven kwamen.

Iedereen werd in stof veranderd – iedereen natuurlijk, behalve de man in de bomvrije cel. Hoewel hij zwaar verbrand was, overleefde hij het en werd vier dagen later uit het puin gered. Hij kreeg gratie voor zijn misdaden en sloot zich aan bij Barnum & Bailey’s reizende circus , waar hij bekend stond als de man die Doomsday heeft meegemaakt.

Bijgewerkt met aanvullende informatie over vormingsmechanismen.