Een gebroken dijbeen, ook wel dijbeen genoemd breuk, is een ernstig en pijnlijk letsel. Het dijbeen is een van de sterkste botten in het lichaam en een breuk of breuk in het dijbeen wordt vaak veroorzaakt door ernstig letsel zoals trauma opgelopen bij een motorvoertuigongeval. Symptomen van een femurfractuur zijn onder meer ernstige pijn, zwelling, gevoeligheid, fysieke misvorming en vaak het onvermogen om te lopen. De behandeling van een femurfractuur omvat vaak het plaatsen en immobiliseren van het been, en in ernstige gevallen kan een operatie nodig zijn om een goede genezing te garanderen.

Soorten femurfracturen

Dijbeenfracturen variëren afhankelijk van het type letsel dat is opgelopen, de manier waarop het bot is gebroken en de locatie van de fractuur. De dijbeenschacht is verdeeld in drie delen en de locatie van verwondingen kan zijn:

• Proximale femurfracturen hebben betrekking op het bovenste gedeelte van het bot, naast het heupgewricht
• Femoraal schachtfracturen hebben betrekking op het middengedeelte van het bot en zijn meestal zeer ernstige verwondingen
• Supracondylaire femurfracturen hebben betrekking op het gebied net boven de knie en worden als ongebruikelijk beschouwd

Bovendien, femurfracturen kunnen worden gecategoriseerd naar het type letsel, waaronder:

• Een transversale fractuur is een rechte lijn over de schacht van het femur
• Een schuine fractuur is een schuine lijn of breuk
• Een spiraalbreuk is een breuk die de dijbeenschacht omcirkelt
• Een verbrijzelde breuk treedt op wanneer het bot in meerdere stukken is gebroken
• Een verplaatst breuk treedt op wanneer de botfragmenten aan elke kant van de breuk niet uitgelijnd zijn
• Een open of samengestelde breuk treedt op wanneer botfragmenten de huid kunnen doorboren, ook beschadigen g omliggende spieren en pezen

Diagnose van een femurfractuur

Een femurfractuur wordt gediagnosticeerd na lichamelijk onderzoek van het been en na beeldvormende tests die X- stralen of CT-scans. Met beeldvormingstests kan de arts de exacte locatie van de fractuur bepalen.

Behandeling van een femurfractuur

Behandeling van een femurfractuur kan variëren op basis van het type en de locatie van de breuk en omvat vaak:

• Setting het been
• Immobilisatie door middel van een spalk of gipsverband
• Pijnmedicatie

Bij een verplaatste fractuur moeten de gebroken botten mogelijk opnieuw worden uitgelijnd, voorafgaand aan het spalken van het gieten van het been. Afhankelijk van de mate van verplaatsing kunnen chirurgische of niet-chirurgische methoden worden gebruikt om de botten terug op hun plaats te brengen. Ernstige of meervoudige fracturen kunnen externe fixatie vereisen, waarbij een buitenste metalen staaf en pinnen worden gebruikt om het bot of de botten op hun plaats te houden totdat ze genezen. Interne fixatieapparaten, inclusief platen, staven of schroeven, kunnen ook worden gebruikt om de juiste positie van het dijbeen tijdens genezing te behouden.

Tijdens de genezingsfase wordt fysiotherapie aanbevolen om de normale spierkracht, bewegingsbereik en flexibiliteit te herstellen. Volledig herstel van een femurfractuur duurt gewoonlijk ongeveer 4 tot 6 maanden.