Definitie cyclische werkloosheid

Belangrijkste afhaalrestaurants:

Oorzaken van cyclische werkloosheid

Cyclische werkloosheid treedt op nadat een economie een periode van krimp ingaat, dat wil zeggen een economische neergang of recessie.

Cyclische werkloosheid kan zijn beschreven als een reeks gebeurtenissen die begint met een recessie. De keten gaat als volgt:

• Ten eerste, wanneer een economie in een recessie gaat, is er een afname van de vraag. Zoals in elke recessie, zijn consumenten over het algemeen minder geneigd om te besteden.
• Naarmate de vraag afneemt, worden bedrijven gedwongen werknemers te ontslaan om verkoopverliezen goed te maken en kosten te besparen.
• Ze blijf dit doen totdat het aanbod afneemt om aan de nieuwe vraag te voldoen.

De arbeiders die werden ontslagen als een direct gevolg van de verminderde vraag, zijn de bevolking waar we naar kijken als we cyclische werkloosheid waarnemen. Bekijk de volgende grafiek:

Zoals jij kan zien dat naarmate de vraag naar arbeid afneemt van (D1) naar (D2), er een overschot aan werknemers ontstaat die geen baan kunnen vinden tegen hetzelfde loon als voorheen. Punten AB is de stijging van de werkloosheid. Het nieuwe marktevenwicht is W2 en Q2. Die werknemers worden dus werkloos als een direct gevolg van een inkrimping van de economie.

In de volgende sectie bespreken we omgevingen waarin de kans het grootst is dat hoge cyclische werkloosheid optreedt.

De weg bereiden voor cyclische werkloosheid

Eerder op In dit artikel leerden we dat cyclische werkloosheid een natuurlijk gevolg is van economische neergang. Maar sommige van deze neergangen leiden tot hogere cyclische werkloosheidscijfers dan andere. Als dat het geval is, welke economische omstandigheden zullen dan het meest waarschijnlijk tot cyclische werkloosheid leiden?

Om dit te beantwoorden, kunnen we kijken naar het gedrag van de meeste bedrijven. Aangezien bedrijven terughoudend zijn om werknemers te ontslaan en de investering die ze erin hebben gestoken, verliezen, komt cyclische werkloosheid doorgaans pas tot stand als de economie het behoorlijk slecht doet. In deze situaties lopen hele bedrijven meer kans om ten onder te gaan en zal de cyclische werkloosheid op dat moment plotsklaps toenemen. Hieruit kunnen we concluderen dat cyclische werkloosheid het meest waarschijnlijk zal optreden na significante en lange periodes van recessie. Dit proces ziet er als volgt uit:

• Wanneer bedrijven volledig failliet gaan vanwege een economische recessie, worden de werknemers van dat bedrijf werkloos.
• Er worden minder goederen besteld , neemt de productie uiteindelijk af om aan het gedaalde vraagniveau te voldoen.
• Als gevolg hiervan is er minder vraag naar arbeid, omdat er minder banen beschikbaar zijn en meer werknemers werkloos worden.
• Dit ook creëert negatieve multiplicatoreffecten; met lagere productieniveaus in één bedrijfstak worden ook verwante bedrijfstakken getroffen, wat resulteert in een verminderde vraag.
  • Een voorbeeld hiervan kunnen de schoonmaakdiensten zijn die de kantoren zouden hebben schoongemaakt die nu gesloten zijn vanwege de lagere productieniveaus. De schoonmaakdiensten verliezen omzet en zullen als gevolg daarvan een verminderde behoefte aan arbeidskrachten hebben. Om de kettingreactie voort te zetten, zullen de werknemers van die schoonmaakdiensten ook werkloos worden.
• Wanneer een negatieve groei optreedt, proberen bedrijven hun loongerelateerde kosten te verlagen door minder nieuwe werknemers dan tijdens een gezondere economische periode.

Zoals je zou verwachten, bestaat de relatie tussen cyclische werkloosheid en recessies ook omgekeerd. Wanneer de economie een gezondere groei bereikt, zullen bedrijven meer werknemers aannemen, waardoor dit soort werkloosheid wordt verminderd.

Effecten van cyclische werkloosheid

Laten we nu eens kijken wat voor dingen daarna cyclische werkloosheid neemt toe. In situaties van aanzienlijke cyclische werkloosheid, kan het moeilijk zijn om te weten of het probleem slechts een beetje economische aanpassingen vereist, of dat het een probleem is dat endemisch is in de structuur van een economie zelf. Dit dilemma plaagt de gedachten van economen en beleidsmakers in tijden van aanzienlijke economische tegenspoed en werkloosheid.

Hier zijn enkele van de problemen die worden veroorzaakt door cyclische werkloosheid, zoals onderzocht in het artikel “Werkloosheid: oorzaken en behandelingen” door David Aaron :

• Langdurige cyclische werkloosheid kan verschuiven naar structurele werkloosheid (verderop in het artikel besproken)
• De toename van radicale politieke ideologieën, zoals fascisme
• Jonge werknemers die na schooltijd de arbeidsmarkt betreden, zullen eerder werkloos worden en daar blijven
• Een van de grootste en meest paradoxale problemen van cyclische werkloosheid is dat het van werkgevers afhangt om werknemers te ontslaan in om de economie weer in evenwicht te laten komen. Deze paradox betekent dat sommige landen hun toevlucht moeten nemen tot het aanmoedigen van werkgevers om meer werknemers te ontslaan en zelfs om de bescherming van de werkgelegenheid te verminderen.
• Effecten van cyclische werkloosheid verergeren doorgaans zonder enige vorm van tussenkomen zoals het overheidsbeleid.

Voorbeelden van cyclische werkloosheid

Als actueel voorbeeld hebben de effecten van Covid-19 de VS en vele andere landen in de begin van een wereldwijde economische recessie. Zoals eerder vermeld, leiden periodes van recessie tot bepaalde niveaus van cyclische werkloosheid, meestal gerelateerd aan de ernst en de duur van de recessie. Bekijk het volgende diagram:

We kunnen zien dat, hoewel er perioden zijn van werkloosheidspieken en dalen die buiten de recessietijden bestaan, de werkloosheid tijdens recessies aanzienlijk toeneemt. De Goldman Sachs-projectie voor het aantal werkloze Amerikanen, ongeveer 2,25 miljoen, wordt ondersteund door de volgende grafiek:

Dit seizoensgecorrigeerde staafdiagram geeft het werkloosheidspercentage weer van april 2019 tot april 2020. We kunnen zien dat 14,7% van de VS de beroepsbevolking is naar verluidt werkloos. Dit zou erop wijzen dat een duizelingwekkende hoeveelheid werkloosheid als gevolg van de huidige recessie cyclisch is.

We hoeven niet ver terug te kijken om andere voorbeelden van economische achteruitgang tijdens ons leven te vinden, en ze gaan allemaal gepaard met verschillende niveaus van cyclische werkloosheid. Ze zijn vaak veroorzaakt door crashes op de aandelenmarkten. Twee van de opmerkelijke voorbeelden hiervan zijn de beurscrash van 1929 – die leidde tot de beruchte Grote Depressie – en de financiële crash van 2008 die voorafging aan de Grote Recessie. Ongevallen leiden tot recessies door bij te dragen aan wijdverbreide economische onrust en angst, evenals een gebrek aan vertrouwen dat de economie betrouwbaar zal functioneren.

Een meer branchespecifiek voorbeeld van cyclische werkloosheid zijn arbeiders die huizen bouwen. Wanneer de economie een periode van negatieve groei doormaakt, hebben consumenten minder geld te besteden. De vraag naar nieuwe woningen neemt dus af, waardoor bedrijven die deze arbeiders doorgaans zouden inhuren, minder geneigd zijn om dat te doen, omdat het niet langer winstgevend zou zijn. Veel van deze werknemers die voorheen in dienst waren tijdens periodes van hoge economische groei en een grote vraag naar nieuwe woningen, zullen werkloos worden.

Wat is structurele werkloosheid?

Structurele werkloosheid is een concept dat verband houdt met, maar verschilt van, cyclische werkloosheid. Terwijl cyclische werkloosheid optreedt als gevolg van economische krimp in de conjunctuurcyclus, treedt structurele werkloosheid op als gevolg van een verschuiving in de samenstelling van de arbeidsmarkt. Naarmate de tijd verstrijkt, verandert de arbeidsmarkt om tegemoet te komen aan nieuwe technologieën, beleid, milieubehoeften, enz.Deze transformatie zal er onvermijdelijk toe leiden dat andere banensectoren op natuurlijke wijze verdwijnen. Structurele werkloosheid is het gevolg van het feit dat bepaalde banen permanent onbeschikbaar zijn omdat ze niet relevant zijn in een veranderende economie.

Wanneer wordt cyclische werkloosheid structureel?

Hoe zijn cyclische en structurele werkloosheid precies? verwant? Het blijkt dat in economieën die langdurig onder druk staan, cyclische werkloosheid kan overgaan in structurele werkloosheid. Zo kan een werknemer die eind jaren negentig bekwaam is in computerprogrammering, zijn baan verliezen als gevolg van de financiële crisis van 2007-2009. Wanneer de economie herstelt, merken ze echter dat de vaardigheden waarin ze zijn opgeleid niet langer levensvatbaar zijn op de arbeidsmarkt. Dit is een voorbeeld van cyclische werkloosheid, die structureel van aard is geworden.

Andere vormen van werkloosheid

Economen beschrijven verschillende vormen van werkloosheid, waarvan cyclische en structurele werkloosheid slechts twee voorbeelden zijn. Andere soorten werkloosheid zijn onder meer institutionele werkloosheid en frictiewerkloosheid. Elk van hen heeft verschillende oorzaken en manifesteert zich anders.

Structurele werkloosheid, bijvoorbeeld, wordt niet beïnvloed door de ups en downs van de conjunctuurcyclus; in plaats daarvan is het een product van onderliggende (structurele) veranderingen in de economie. Evenzo verschilt frictiewerkloosheid van cyclische werkloosheid doordat het zelfs in een gezonde economie kan voorkomen. Het is echter belangrijk op te merken dat alleen cyclische werkloosheid niet kan voorkomen op het hoogste punt van de groeifase van de conjunctuur, hoewel de andere soorten werkloosheid dat wel kunnen.

Seizoenswerkloosheid

De twee klinkt misschien synoniem, maar cyclische en seizoensgebonden werkloosheid zijn twee verschillende verschijnselen. Cyclische werkloosheid is gekoppeld aan de patronen van de conjunctuurcyclus. De seizoenswerkloosheid houdt daarentegen verband met de veranderingen in de vraag die samenhangen met seizoensveranderingen (bijvoorbeeld zomer versus winter). Werknemers met seizoenswerkloosheid zijn werknemers die zijn aangenomen voor een seizoensafhankelijke baan. In 2019 nam het particuliere transport- en logistiekbedrijf UPS bijvoorbeeld bijna 100.000 werknemers in dienst om de drukte in het vakantieseizoen te doorstaan. Van slechts 35% van die werknemers werd verwacht dat ze permanente UPS-werknemers zouden worden, wat betekent dat de resterende 65% seizoensgebonden werkloos werd.

Het cyclische werkloosheidspercentage vinden

We hebben gesproken over hoe cyclisch werkloosheid wordt veroorzaakt, en hoe verschilt deze van andere soorten werkloosheid. Laten we nu eens kijken hoe we het cyclische werkloosheidspercentage in een bepaalde economie kunnen berekenen.

De eenvoudigste manier om het cyclische werkloosheidspercentage te bepalen, is door te kijken naar het teveel aan banenverlies tijdens het dieptepunt (laagste punt) van de conjunctuurcyclus. De formule is samengesteld door het verschil te nemen tussen het werkloosheidspercentage op de piek (hoogste punt) en dieptepunt van de conjunctuurcyclus. Het ziet er als volgt uit:

Cyclisch werkloosheidspercentage = werkloosheidspercentage op het hoogste niveau – Werkloosheidspercentage op het laagste punt

Een andere manier om het cyclische werkloosheidspercentage te berekenen, is door het te scheiden van de andere vormen van werkloosheid die tegelijkertijd plaatsvinden: frictiewerkloosheid en structurele werkloosheid. Die vergelijking ziet er als volgt uit:

Cyclisch werkloosheidspercentage = totaal werkloosheidspercentage – (wrijvingswerkloosheidspercentage + structureel werkloosheidspercentage)

Dat zijn slechts twee van de vele, en ze hebben elk verschillende niveaus van nauwkeurigheid. Toch zijn ze nuttige instrumenten om de omvang van de cyclische werkloosheid in een economie te bepalen.

Verder lezen

Veel economen hebben hun twee cent aangeboden over het onderwerp cyclische werkloosheid en de mogelijke oplossingen daarvoor . Hier zijn vier belangrijke opmerkingen uit het artikel ‘Werkloosheid’ van David Aaron (waarnaar hierboven wordt verwezen), evenals het artikel ‘Chronische werkloosheid’ van Michael Sherraden.

• Het vergroten van ondernemerskansen kan een rol spelen bij het helpen van de economie van een land omzeilen de effecten van stijgende cyclische werkloosheid. (1)
• Flexibiliteit is noodzakelijk in een recessie, ook al betekent dit het pijnlijke verlies van banen en industrieën. Rigiditeit verlengt alleen de schadelijke effecten van cyclische werkloosheid. (1)
• Cyclische werkloosheid is in de eerste plaats een politieke kwestie, dus het is afhankelijk van het op te lossen beleid en vereist meestal een paar conjunctuurcycli om dit volledig te doen. (2)
• Maatschappelijk werkers spelen een grote rol om ervoor te zorgen dat de werkloosheidscijfers nauwkeurig worden geregistreerd. Ze kunnen helpen bij het ontwikkelen van effectief beleid op nationaal niveau om dit te verlichten. (2)