De gruwelijke misdaden begaan door Manson en de familie Manson worden hieronder beschreven.
Namen om te weten
opmerkelijke leden van de familie Manson:
Charles Manson – Leider van de familie Manson en het manipulatieve meesterbrein achter een reeks moorden
Charles “Tex” Watson
Bobby Beausoleil
Mary Brunner
Susan Atkins
Linda Kasabian
Patricia Krenwinkel
Leslie Van Houten
Steve Grogan
Opmerkelijke slachtoffers:
Gary Hinman – Vriend van de familie Manson en moord slachtoffer
Sharon Tate – Actrice, zwanger moordslachtoffer
Roman Polanski – Sharon Tate’s echtgenoot, op dat moment niet thuis
Abigail Folger – Erfgename van Folger-koffiefortuin, moordslachtoffer
Wojciech Frykowski – Schrijver, Folger’s minnaar, moordslachtoffer
Jason Sebring – Haarstylist, goede vriend van Sharon Tate, moordslachtoffer
Leno LaBianca – Oprichter van State Wholesale Grocery Company, moordslachtoffer
Rosemary LaBianca – Co-fou van Boutique Carriage, echtgenote van Leno LaBianca, moordslachtoffer
Bernard Crowe – Fraudeslachtoffer van Manson
Barbara Hoyt – Voormalig familielid een aanklager, Manson-familie probeerde te vermoorden
Dennis Wilson – Beach Boys-lid, voormalige vriend van Manson
Hinman-moord op Charles “Tex” Watson heeft Bernard Crowe bedrogen om geld voor Manson te krijgen. Crowe bedreigde Manson en de familie Manson. Kort daarna schoot Manson Crowe neer onder het valse voorwendsel dat Crowe deel uitmaakte van de Black Panthers, een Afrikaans-Amerikaanse linkse organisatie. Crowe stierf echter niet en Manson vreesde vergelding van Crowe. Om te ontsnappen en naar een nieuw territorium te verhuizen, weg van de Spahn Ranch (The Manson Family compound), had Manson geld nodig. Midden in het ontsnappingsplan van Manson kreeg hij te horen dat zijn vriend Gary Hinman wat geld uit een erfenis kreeg.
In een poging om geld van Hinman terug te krijgen, gaf Manson opdracht aan Bobby Beausoleil, samen met Mary Brunner en Susan Atkins, om naar Hinmans woning te gaan en hem over te halen het geld af te staan. Hinman wilde niet meewerken. Nadat hij dagenlang gegijzeld was, kwam Manson met een zwaard naar hem toe en sneed Hinmans linkeroor. Uiteindelijk vermoordde Beausoleil Hinman door hem twee keer in de borst te steken. Hinmans bloed werd gebruikt om ‘politiek zwijntje’ op de muur te smeren, samen met de poot van de Black Panther om de Black Panther-partij te betrekken.
Hoewel er veel gespeculeerd wordt over de omstandigheden rond de moord op Hinman, werd Beausoleil gearresteerd toen hij werd slapend in Hinmans voertuig aangetroffen, met de bebloede kleding die tijdens de steekpartij werd gedragen, en met het moordwapen verborgen in de kofferbakband.
Tate Murder
Op een semi-geïsoleerde locatie in de canyons van Beverly Hills on Cielo Drive, actrice Sharon Tate en regisseur Roman Polanski huurden samen een huis. Op 9 augustus 1969 genoot een zwangere Tate van het gezelschap van haar vrienden in afwezigheid van haar minnaar en vader van haar ongeboren kind, Polanski. Die Abigail Folger, Wojciech Frykowski en Jay Sebring brachten de nacht door met Tate.
Tot diep in de nacht beweerden de buren van Tate vermoedelijke geweerschoten te hebben gehoord, maar waarschuwden ze de autoriteiten niet. van een man geschreeuw uit de residentie van Tate. Later op de avond hoorde een particuliere bewaker die was ingehuurd door eigenaren van onroerend goed ook geweerschoten uit de Tate-residentie en ging verder met het melden van de politie van Los Angeles (LAPD).
De volgende ochtend om 8:00 uur, de huishoudster, Winifred Chapman, kwam de woning binnen en ontdekte de op brute wijze vermoorde lichamen.
Volgens het boek Helter Skelter – The True Story Of the Manson Murders door Vincent Bugliosi (hoofdaanklager van de zaak) en Curt Gentry, Charles Manson dirigeerde Charles Watson, Susan Atkins, Linda Kasabian en Patricia Krenwinkel om de residentie van Tate binnen te gaan (voorheen de residentie van Melcher, die de muziekcompilatie van Mason afwees) en “iedereen erin te vernietigen – zo gruwelijk als je kunt.” Watson, Atkins, Kasabian en Krenwinkel klommen allemaal een borstelig platform op om toegang te krijgen tot het pand. Terwijl ze het terrein betraden, verliet Steven Parent, een bezoeker van de conciërge van het pand, William Garretson, het pand in zijn auto. Watson hield de ouder tegen. , zwaaide een mes naar hem en schoot hem toen vier keer in zijn borst en buik.
Watson kwam de woning binnen door het scherm van een raam open te snijden en opende de voordeur voor Atkins en Krenwinkel. Kasabian was bij het einde van de oprit om de wacht te houden. Watson en de groep gingen de woning binnen en vonden Tate, Folger, Frykowski en Sebring. Tate en Sebring werden aan hun nek vastgebonden en Folger werd naar een nabijgelegen slaapkamer gebracht. Sebring werd zeven keer neergeschoten en neergestoken. Frykowski was gebonden aan een handdoek, maar wist zichzelf te bevrijden. Nadat hij dit had gedaan, raakte hij betrokken bij een fysieke ruzie met Atkins, waardoor ze hem in de benen stak.Frykowski bleef vluchten, maar Watson sloeg hem meerdere keren met het pistool boven het hoofd, schoot en stak hem meerdere keren. De pistoolgreep brak af toen Watson Frykowski over het hoofd sloeg.
Folger vluchtte de kamer waar ze naartoe was gebracht en werd vervolgens achtervolgd door Krenwinkel. Folger werd neergestoken door Krenwinkel en uiteindelijk ook door Watson. Folger werd in totaal 28 keer gestoken door zowel Krenwinkel als Watson. Ondertussen worstelde Frykowski over het gazon toen Watson hem weer kwam steken. Frykowski werd in totaal 51 keer neergestoken.
Tate, die getuige was van de gruwelijke misdaden, smeekte Atkins om genade, maar werd afgewezen. Tate werd in totaal 16 keer gestoken. Tate’s ongeboren kind heeft het incident niet overleefd.
LaBianca Murder
Op 10 augustus 1969, de nacht na de moord op Tate, Manson en zes van de Manson-familieleden (Leslie Van Houten, Steve Grogan, Susan Atkins, Linda Kasabian, Patricia Krenwinkel en Charles Watson) pleegden nog een moord. In tegenstelling tot de moord op Tate deed Manson mee aan de moord op LaBianca omdat hij vond dat er niet genoeg paniek was onder de slachtoffers van de moord op Tate. Manson en de familieleden reden rond op zoek naar mogelijke moordslachtoffers toen ze aankwamen in de buurt van een huis waar ze een jaar eerder een feest hadden bijgewoond. Het naburige huis was van een succesvolle eigenaar van een kruideniersbedrijf, Leno LaBianca, en zijn vrouw, Rosemary.
Er zijn verschillende verslagen van Manson en zes Manson-familieleden, dus de exacte gebeurtenissen van de moord zijn niet zeker. Manson beweert dat hij het huis alleen naderde en later terugkeerde om Watson mee te nemen. Toen Manson en Watson in de woning waren, bonden ze het LaBianca-paar vast met een lampkoord en met kussenslopen die hun hoofd bedekten. Manson verzekerde het paar dat ze geen pijn zouden doen en dat ze werden beroofd. Al het geld werd verzameld en de gebonden Rosemary werd teruggebracht naar haar kamer. Kort daarna kwamen Van Houten en Krenwinkel het pand binnen met de instructies van Manson om het paar te vermoorden. Manson verliet de woning en droeg Van Houten en Krenwinkel op om de bevelen van Watson op te volgen.
Watson begon Leno meerdere keren neer te steken toen Leno riep om te stoppen met steken. Daarna begon Rosemary in de slaapkamer met de lamp te zwaaien die nog aan het snoer om haar nek was gewikkeld. Van Houten en Krenwinkel riepen om Watsons hulp en staken Rosemary meerdere keren neer. Watson gaf het mes aan Van Houten en ze bleef Rosemary steken. Rosemary werd in totaal 41 keer gestoken door Watson, Van Houten en Krenwinkel.
Watson keerde terug naar de woonkamer en bleef Leno steken en vermoorden. Krenwinkel sneed het woord ‘WAR’ in Leno’s maag, stak Leno meerdere keren neer, liet een vleesvork uit zijn maag steken en liet een mes in Leno’s keel achter. Leno werd in totaal 26 keer gestoken.
Op de muren van de woonkamer waren “Death to pigs” en “Rise” geschreven in Leno’s bloed. Op de koelkastdeur was een verkeerd gespelde “Healter Skelter” uitgesmeerd.
Frank Struthers, Rosemary’s zoon uit een eerder huwelijk, keerde terug van een campagnetrip en vond het verdacht dat de tinten waren getekend. Hij vond het ook verdacht dat Leno’s speedboot nog steeds op de oprit stond geparkeerd. Struthers belde zijn zus om haar te waarschuwen en ze kwam met haar vriend Joe Dorgan. Dorgan en Struthers kwamen het huis binnen via de zijdeur en vonden Leno’s lichaam. De LAPD werd gewaarschuwd.
Het onderzoek
Zoals eerder vermeld, vond de huishoudster van Tate de lichamen de ochtend na de moorden en riep opsporingsambtenaren van de LAPD. De moord op Hinman viel onder de jurisdictie van de Los Angeles Sheriff’s Department (LASD) en Beausoleil werd gearresteerd. De moord op LaBianca viel onder de jurisdictie van de LAPD, maar een formele aankondiging door de LAPD bevestigde ten onrechte dat de moord op Tate en de moorden op LaBianca geen verband hielden.
Aanvankelijk werd tijdens het moordonderzoek naar Tate Garretson, de huisbewaarder, gearresteerd omdat hij werd ter plaatse gevonden. Hij werd vrijgelaten nadat hij geslaagd was voor een polygraaftest.
Hoewel LASD contact opnam met LAPD over de opvallende overeenkomsten tussen de moorden op Tate en Hinman, stond LAPD erop dat de moord op Tate het resultaat was van een drugstransactie. / p>
In het begin van elk respectief onderzoek ontbrak de communicatie tussen instanties. Hierdoor leidden de moordonderzoeken tot afzonderlijke doodlopende wegen. Gelukkig hielp de aanhoudende criminele activiteit in de familie Manson de politie bij het arresteren van meer dan een dozijn individuen. Terwijl de familie Manson in Death Valley in de grond aan het graven was voor de ‘Bottomless Pit’, verbrandden ze machines die toebehoorden aan het Death Valley National Monument. Het verbranden van de machines leidde tot de overvallen van de Death Valley-boerderijen door de politie. Tijdens de inval, De politie heeft meerdere gestolen voertuigen gevonden en meerdere arrestaties verricht.De vriendin van Beausoleil, Kitty Lutesinger, werd samen met de familie Manson op de boerderijen gearresteerd. Toen LaBianca-rechercheurs de relatie van Lutesinger met Beausoleil ontdekten, spraken de LaBianca-rechercheurs met haar. Ze liet de detectives van LaBianca weten dat Manson een lijfwacht zocht van een motorbende voor de Spahn Ranch. Bovendien liet ze de rechercheurs weten dat Atkins betrokken was bij de moord op Hinman, waarvoor Lutesinger’s vriend Beausoleil werd gearresteerd. Al die tijd begon Atkins de details van de moord op Tate te delen met haar stapelgenoten in de gevangenis en gaf toe betrokken te zijn bij de moord op Hinman. Deze details zouden het moordonderzoek naar de moord op Tate een vliegende start geven en vervolgens de familie Manson verder in verband brengen met de LaBianca-moorden.
Er werd fysiek bewijs tegen Watson en Krenwinkel verzameld, zoals vingerafdrukken. Verder werd een unieke .22-cailber Hi Standard revolver met een gebroken grip gevonden op een terrein nabij de residentie Tate. De eigenaar van het onroerend goed, Bernard Weiss, veranderde het wapen in de LAPD maanden voorafgaand aan de nieuwe doorbraak van het onderzoek. Na het lezen van de zaak en het detail van de gebroken greep in de Los Angeles Times, nam Weiss contact op met LAPD over het wapen dat in zijn achtertuin was gevonden. LAPD vond het wapen als bewijsmateriaal en verbond het wapen met de Tate-moorden.
LAPD vaardigde een arrestatiebevel uit tegen Watson, Kasabian en Krenwinkel vanwege hun betrokkenheid bij de Tate-moorden en ook hun betrokkenheid bij de LaBianca-moorden . Watson en Krenwinkel werden in verschillende staten aangehouden en Kasabian gaf vrijwillig toe toen ze het arrestatiebevel ontdekte. Er werden geen arrestaties uitgesproken voor Manson of Atkins omdat ze al in hechtenis zaten voor niet-gerelateerde misdaden die plaatsvonden op de boerderijen in Death Valley.
Motief
Mansons filosofie van de aanstaande Apocalyps was het ware motief achter de moorden. Hij vertelde zijn familie dat “Helter Skelter” eraan kwam. Volgens Manson was Helter Skelter de opstand van een rassenoorlog tussen “zwarten” en “witten”. Hij zou profiteren van de rassenoorlog door zichzelf en zijn familie in een grot te verbergen. gelegen in Death Valley totdat de “oorlog” eindigde. Hij zou deze oorlog vergemakkelijken door “whiteys” te doden en de Afrikaans-Amerikaanse gemeenschap te betrekken bij verschillende handelingen, zoals het weggooien van de portefeuilles van de slachtoffers in een gebied dat zeer bevolkt is door Afrikaans-Amerikaanse inwoners.
The Trial
Op 15 juni 1970 begon het Tate-LaBianca-proces tegen Manson, Watson, Atkins en Krewinkel voor zeven moorden en één keer samenzwering. Van Houten werd beschuldigd van twee keer moord en één keer van samenzwering. Kasabian, in ruil voor immuniteit, getuigde voor de vervolging om de gebeurtenissen tijdens elke wrede misdaad uit te leggen. Atkins had oorspronkelijk ingestemd om te getuigen, maar trok haar verklaring in. In het begin van het proces kreeg Manson toestemming van de rechtbank om op te treden als zijn eigen advocaat . Echter, na verschillende schendingen van het gedrag, werd de toestemming om zichzelf te vertegenwoordigen ingetrokken. Als gevolg hiervan sneed Manson een “X” op zijn voorhoofd als bezwaar tegen de ingetrokken toestemming.
Na een maand van onheil, de jury werd geselecteerd. Linda Kasabian werd door Bugliosis naar de tribune geroepen na een bezwaar van Kanarek dat ze incompetent en krankzinnig was. Toen het bezwaar werd verworpen, werd Kasabian beëdigd als getuige. Ze heeft in totaal achttien dagen op de tribune gestaan, waarvan zeven voor kruisverhoor. Manson verstoorde het getuigenis van Kasabian door de kop van de krant ‘Manson Guilty, Nixon Declares’ te onthullen. De verdediging probeerde dit te gebruiken als vooroordeel om een nietig proces te krijgen. Het verzoek werd afgewezen omdat de jury de rechter had gezworen dat ze niet zouden worden beïnvloed door de verklaring van de president.
De invloed van Manson op de getuigen van de aanklager werd duidelijk tijdens het proces. Getuige van de aanklager Barbara Hoyt werd bijvoorbeeld door een familielid van Manson naar Hawaï gelokt en kreeg dodelijke doses LSD. Gelukkig was Hoyt in staat om het ziekenhuis te bereiken voordat er fatale gebeurtenissen konden plaatsvinden. werd bedreigd was Paul Watkins. Watkins werd ernstig verbrand bij een verdachte brand in zijn busje.
Bovendien verscheen Van Houten’s advocaat, Ronald Hughes, niet voor de rechtbank toen hij weigerde zijn cliënt te laten getuigen. verklaarde dat hij weigerde “een cliënt uit het raam te duwen”. Het lichaam van Hughes werd ontdekt nadat het proces was afgelopen en het gerucht ging dat zijn dood werd bevolen door de familie Manson.
Storingen
Manson uitte agressief zijn opvattingen en meningen over de getuigenissen en verklaringen van de aanklager. Een gedenkwaardig moment deed zich voor toen Manson en de rechter in onenigheid raakten, wat ertoe leidde dat Manson zichzelf fysiek voor de rechter wierp en uitriep: “iemand moet je hoofd eraf hakken.” Kort daarna begonnen de vrouwen van de Manson-familie in het Latijn te chanten ter ondersteuning van Mansons uitbarsting.
De aanklager beëindigde hun zaak en vestigde de aandacht op het verdedigingsteam. Tot ieders verbazing verklaarde de verdediging dat het hun zaak had gerust. Als gevolg hiervan begonnen de vrouwen te protesteren dat ze wilden getuigen, alle advocaten werden naar de kamers geroepen. Het verdedigingsteam was sterk gekant tegen de getuigenis van hun cliënten, omdat ze vonden dat de vrouwen nog steeds onder invloed van Manson waren en zouden getuigen dat zij de enige daders waren die bij de misdaad betrokken waren. Rechter Older verklaarde dat het recht om te getuigen voorrang had op de bezwaren van de advocaten. Toen Atkins het standpunt innam voor haar getuigenis, weigerde haar advocaat haar te ondervragen. Manson nam de volgende dag het standpunt in en getuigde meer dan een uur met betrekking tot de zaak. De jury was gedurende deze tijd verontschuldigd om te voorkomen dat bewijsmateriaal dat medebeklaagden belast, de jury vooroordeel.
Watson werd in augustus 1971 berecht en schuldig bevonden aan zeven moorden en één keer samenzwering.
Oordeel
De jury nam een week de tijd om te beraadslagen en kwam tot een veroordeling wegens alle beschuldigingen van moord en samenzwering voor alle beklaagden. Tijdens de straffase van het proces verklaarde de jury de doodstraf. Volgens de uitspraak van het Hooggerechtshof van Californië in 1972 werden de doodstraffen voor alle beklaagden omgezet in levenslange gevangenisstraf.
Momenteel …
Manson zit gevangen in de staatsgevangenis van California Corcoran. Elke keer dat er een hoorzitting kwam, werd hem voorwaardelijke vrijlating geweigerd, in totaal 12 keer. Op 1 januari 2017 werd Manson naar het ziekenhuis gebracht en bleek te lijden aan gastro-intestinale bloedingen. Hoewel hij nog steeds erg ziek was, werd hij teruggebracht naar de gevangenis. Op 15 november van datzelfde jaar werd hij teruggebracht naar het ziekenhuis. Slechts vier dagen later, terwijl hij nog in het ziekenhuis lag, stierf Manson aan een hartstilstand als gevolg van ademhalingsfalen en darmkanker. Hij was 83 jaar oud.
Susan Atkins zat haar levenslange gevangenisstraf uit in de Central California Women’s faciliteit in Chowchilla, Californië tot aan haar dood op 24 september 2009. Ze was 61 jaar oud.
Patricia Krenwinkel zit haar levenslange gevangenisstraf uit bij het California Institution for Women in Chino, Californië. In 2017 is haar in totaal 14 keer voorwaardelijk vrijgelaten.
Leslie Van Houten is momenteel gehuisvest in de California Institution for Women in Frontera, Californië. Met ingang van 2018 is haar in totaal 21 keer voorwaardelijke vrijlating geweigerd.
Charles “Tex” Watson zit momenteel zijn levenslange gevangenisstraf uit in de Richard J. Donovan Correctional Facility in San Diego, Californië.
Bobby Beausoleil begon zijn gevangenisstraf van meer dan 30 jaar uit te zitten in 1970. Hij is momenteel gehuisvest in de California Medical Facility in Vacaville, Californië.
Steve Grogan werd in 1985 voorwaardelijk vrijgelaten.
Linda Kasabian kreeg immuniteit omdat ze de kroongetuige was voor de vervolging en verliet Californië na het proces.
De Tate-woning is gesloopt en er is een nieuw herenhuis op het terrein gebouwd. Het huis blijft leeg staan. Het LaBianca-huis is een privéwoning en werd te koop aangeboden in 2019.
Ga voor meer informatie naar:
The Charles Manson Biography
