Verpleegkundigen en artsen zijn beide essentiële onderdelen van de gezondheidszorg en werken nauw samen om ervoor te zorgen dat patiënten het beste krijgen mogelijke zorg. Beiden hebben zeer verschillende rollen en verantwoordelijkheden. Om deze reden kan een geregistreerde verpleegkundige (RN) niet automatisch arts (MD) worden zonder aanvullende opleiding, training en examens.
Maar waarom? En hoe zit het met het stigma?
Sommige verpleegsters hebben er altijd van gedroomd om arts te worden, maar de universiteit gebeurt, het leven gebeurt en dingen veranderen. Verpleging is soms de op één na beste optie. Pas nadat ze in het veld zijn geweest en de verschillen tussen verpleegkundigen en artsen hebben gezien, verlangen die individuen weer naar dit carrièrepad.
Anderen willen meer behulpzaam zijn voor hun patiënten. Sommigen willen meer verantwoordelijkheden, waaronder meer invasieve procedures of toezicht houden op het team. Er is een scala aan redenen waarom iemand dokter zou willen worden; het is een beslissing die niet lichtvaardig moet worden genomen. Het heeft niet alleen gevolgen voor de verpleegster, maar ook voor hun familie en vrienden. De medische opleiding is lang en draagt een zware financiële last.
Er is altijd een stigma geweest rond artsen en verpleegkundigen die naar dit beroep overstapten. Tien jaar geleden verlieten maar heel weinig verpleegsters de verpleging aan het bed om naar de medische school te gaan, maar nu accepteren verpleegkundigen, artsen en medische scholen meer. Hoewel er nog steeds het lichte stigma is, is het belangrijk voor verpleegkundigen op de medische school om hun training, bedside-manier en medeleven met de patiënten te onthouden, maar ook te onthouden dat MD’s naar patiënten kijken met een aparte reeks doelstellingen en deze doelstellingen zijn wat bespaart levens.
Onderwijsvereisten
Eerst en vooral moet de RN al een bachelordiploma hebben. Als het diploma een Bachelor of Science in de verpleegkunde (BSN) is, zijn de meeste cursussen voldoende als voorwaarde voor de medische school. Als de verpleegkundige een diploma heeft behaald op een ander niet-wetenschappelijk gebied, is het belangrijk om kennis te nemen van alle vereiste cursussen. Als de RN geen bachelordiploma heeft, zou dit de eerste stap zijn om MD te worden.
De volgende stap is het afleggen van de Medical College Admission Test of MCAT. Dit examen moet worden afgelegd binnen drie jaar na aanmelding bij de medische school. De MCAT is een gestandaardiseerd computergebaseerd examen dat probleemoplossing, kritisch denken, schriftelijke analyse en kennis van wetenschappelijke concepten en principes beoordeelt.
Helaas geeft eerdere ervaring in de gezondheidszorg als verpleegkundige die personen geen voordeel ten opzichte van anderen. Het is zelfs mogelijk dat de langere verpleegsters die hebben geoefend daadwerkelijk een nadeel hebben op het examen. De meeste studenten volgen de MCAT in hun laatste semester van undergrad en bereiden zich uitgebreid voor in lessen. Sommige grote universiteiten bieden zelfs evaluatiecursussen voor studenten aan. Verpleegkundigen zouden hun eigen studieprogramma’s moeten vinden.
Het MCAT-examen is als het NCLEX dat zich minder richt op toepassing in de echte wereld en meer op het leren van leerboeken. Dit kan een nadeel zijn voor sommige verpleegkundigen.
Nadat ze voor de MCAT hebben gezeten, worden scores gerapporteerd aan de medische scholen waarop ze zijn toegepast. Sommige scholen geven de voorkeur aan verpleegsters vanwege hun eerdere ervaring in de gezondheidszorg, terwijl andere het als een belemmering zien. Medische scholen kijken naar niet-gegradueerde cijfers, cursussen, de universiteit waar de persoon van afstudeerde en de MCAT-scores. Volgens de Association of American Medical Colleges (AAMC) kijken sommige medische scholen niet naar kandidaten met MCAT-scores onder een bepaalde score.
De medische school duurt twee jaar in de klas en twee jaar in de klinische setting. Ongeacht eerdere ervaring in de gezondheidszorg en de opleiding om arts te worden, duurt het nog steeds vier jaar. Verpleegster zijn is niet zo kort.
Na de medische opleiding volgen nieuwe artsen een residentieprogramma dat tussen de twee en vier jaar duurt. Als een persoon zich wil specialiseren in een specifiek vakgebied, is een fellowship vereist. Fellowships kunnen maximaal vijf jaar duren. Hoe meer gespecialiseerd het vakgebied, hoe langer de postdoctorale opleiding. Als alles is gezegd en gedaan, kan het bijna tien jaar duren (dwz cardiothoracale chirurgen en neurochirurgen) voordat het een volwaardige behandelend arts wordt.
Kosten van de medische school
Volgens de AAMC bedroegen de gemiddelde kosten voor deelname aan een openbare medische school gedurende één jaar (inclusief collegegeld, vergoedingen en ziektekostenverzekering) $ 34.592 voor studenten binnen de staat en $ 58.668 voor studenten buiten de staat voor het schooljaar 2016-2017. Dit cijfer was veel hoger voor particuliere universiteiten.Dit betekent dat een student buiten de staat ongeveer $ 234.672 zou betalen voor zijn medische graad.
In 2016 publiceerde US News & World Report een lijst van de tien meest betaalbare openbare medische scholen. 6 van de 10 zijn in Texas. Zoals te zien is in de onderstaande tabel, worden deze goedkope medische scholen ook gerangschikt als enkele van de laagste of helemaal niet gerangschikt in medische en osteopathische scholen. Hoewel dit misschien niet belangrijk lijkt, kan afstuderen aan een bekende en gerespecteerde medische school een groot verschil maken in de plaatsing van een residentie en toekomstige vacatures.
RNP duidt een instelling aan die gerangschikt is in het onderste kwart van alle medische en osteopathische scholen. US News berekent een rang voor de school, maar heeft besloten deze niet te publiceren.
Laat me DNP-programma’s zien
Andere opties (CRNA & NP)
Voor verpleegkundigen is er een overvloed aan geavanceerde medische graden waarvoor geen vierjarige medische graad en de lange postdoctorale residentie en fellowship vereist is. De meest voorkomende zijn Certified Registered Nurse Anesthesist (CRNA) en Nurse Practitioner (NP).
CRNA-programma’s duren doorgaans drie jaar, terwijl NP-programma’s in twee jaar kunnen worden voltooid, als ze fulltime worden gedaan. Bovendien kunnen geregistreerde verpleegkundigen nog steeds werken tijdens het volgen van deze programma’s, terwijl ze niet kunnen werken tijdens de medische school. Bovendien, omdat NP- en CRNA-programma’s door ziekenhuizen worden gezien als loopbaanontwikkeling, kan collegegeldvergoeding een optie zijn. Medische school zou niet in aanmerking komen.
MD worden heeft zo zijn voordelen en het is begrijpelijk waarom sommige verpleegkundigen op deze manier hun carrière willen voortzetten. Het beste advies voor iedereen die dit pad overweegt, is om een openhartig, open gesprek te voeren met anderen op medisch gebied en te bepalen of de duur van de school, de bijbehorende financiële verantwoordelijkheden en een verandering in levensstijl uiteindelijk de moeite waard zullen zijn.