9 augustus 2018 · Christopher Hunt
In het boek Ruth vertegenwoordigt het personage Boaz het hoogtepunt van Gods voorzienigheid voor de twee behoeftige weduwen in het midden van het verhaal. In Boaz vonden Naomi en haar schoondochter Ruth een ‘bloedverwant-verlosser’, iemand wiens verantwoordelijkheid het was ‘te handelen namens een familielid dat in moeilijkheden, gevaar of nood verkeerde’. Boaz demonstreert, misschien beter dan enig ander in het Oude Testament, hoe God, en de wet die hij heeft vastgesteld, verwachtte dat een bloedverwant-verlosser zou reageren op de behoefte van een familielid. Boaz reageerde met mededogen, vrijgevigheid en zonder uitstel op de benarde situatie van de vrouw. Zijn integriteit is een prachtige voorafschaduwing van hoe Jezus Christus iedereen die op zijn naam vertrouwt, zou verlossen van de slavernij van zonde en dood.
Wat kunnen we in de moderne tijd wegnemen van het verhaal van Boaz wanneer de gewoonten zo verschillend zijn? Ongeacht het tijdperk waarin we leven, we kunnen ons verwonderen over Gods voorzienigheid en de toereikendheid van de Verlosser die hij heeft gestuurd.
Simpel gezegd, de voorzienigheid is Gods voorziening in de omstandigheden van ons leven. Het is zijn verzekering van zijn actieve en betrokken aanwezigheid in alle zaken in de schepping, in het bijzonder die waarbij wij persoonlijk betrokken zijn (Mattheüs 6: 25-34). Groundwork co-host, Scott Hoezee, spreekt de voorzienigheid prachtig aan in zijn artikel “What is Providence?” In het verhaal van Ruth speelt Boaz een grote rol in Gods voorziening voor twee vrouwen die schijnbaar van alle hoop zijn afgesneden. Naomi en haar man waren naar Moab gevlucht om aan de hongersnood te ontsnappen en daar trouwden hun zonen met Moabitische vrouwen. Toen sloeg het noodlot toe. Naomi’s man en haar twee zonen stierven allemaal, waardoor Naomi en haar kinderloze schoondochters berooid achterbleven en zonder mannelijke bescherming. Niet in staat om Gods voorzienigheid te zien, koos Naomi ervoor terug te keren naar Israël en het land van haar man. Een van de schoondochters stond erop dat ze mee zou gaan. Dit was Ruth.
God plaatste Boaz om de vrouwen uit hun problemen te redden. In zijn gehoorzame en oprechte karakter voldeed Boaz niet alleen aan de eisen van de wet, hij omarmde de geest erachter. Toen Ruth Boaz kwam om te verzamelen van zijn velden, zorgde Boaz ervoor dat er meer zou zijn dan de gebruikelijke oogst. Hij moedigde de jonge vrouwen van zijn huishouden aan om Ruth vriendelijkheid te betonen en hij weerhield de jonge mannen ervan haar enige moeilijke tijd te bezorgen. Hij stuurde haar naar huis aan Naomi met meer dan ze had verwacht. Dit alles deed hij voordat hij wist dat hij de bloedverwant-verlosser was. Ruth herkende Gods voorzienigheid in Boaz en deed een stap naar voren om die te ontvangen. Toen Ruth, op verzoek van Naomi, haar bereidheid tot trouwen aan hem bekendmaakte, ging Boaz snel over zijn recht om dat te doen.
De toereikendheid van de Verlosser
De verlossing van Ruth en Naomi door Boaz was Gods voorzienigheid in actie en volstond volledig in hun behoefte. Toch was het niet meteen duidelijk dat Boaz de verlosser in hun verhaal zou zijn, ondanks zijn nobele manier van doen tegenover Ruth. In de Hebreeuwse cultuur, zelfs voordat de Mozaïsche wet het gebruik codificeerde, was het duidelijk dat als een man stierf en een weduwe achterliet zonder zoon (om zijn erfgenaam te zijn en voor zijn moeder te zorgen), het naaste mannelijke familielid van de man (meestal een broer) met de man zou trouwen. weduwe om voor haar te zorgen en een erfgenaam voor zijn overleden familielid te produceren. Toen Ruth Boaz benaderde, onthulde hij haar dat een ander volgens de wet voorrang had. Wachten om te horen of het Boaz zou zijn of een andere man die haar en Naomi zou verlossen, moet een tijd van pijnlijke spanning voor Ruth zijn geweest. Deze zaken liepen immers niet altijd goed af. Ruth had waarschijnlijk het verhaal van Tamar in Genesis 38 gehoord.
Maar Gods voorziening voor Ruth via Boaz was niet misplaatst. De andere man weigerde naar voren te treden als verlosser toen hij zich realiseerde dat hij met Ruth zou moeten trouwen en uiteindelijk zijn landgoed tussen twee erfgenamen zou moeten verdelen. Boaz aarzelde niet. Hij zou misschien wel het beste bijbelse voorbeeld worden van een verlosser zonder Jezus Christus zelf, de Verlosser. Hij erkende zijn verantwoordelijkheid en deed wat hij wist dat goed was. Nadat hij haar grote achting had getoond bij het verzamelen van zijn veld, trouwde hij met Ruth, en zo zorgde hij voor Naomi. Ruth en Boaz zouden een zoon krijgen genaamd Obed, die de grootvader zou zijn van koning David, de voorvader van Jezus.
Net als Naomi en Ruth hebben we allemaal verlossing nodig. “Er is niemand rechtvaardig, zelfs niet één” (Romeinen 3: 10a). Net als zij hebben we een bloedverwant-verlosser nodig om ons uit onze slavernij van de zonde te kopen. En zoals voorafschaduwd door Boaz, stapte Jezus naar voren om ons losgeld te betalen en verlos ons van de dood. Aangezien Ruth op Gods voorzienigheid in Boaz vertrouwde, hoeven we er alleen maar op te vertrouwen dat de dood en opstanding van Christus ons rein van zonde hebben gewassen en ons eeuwig leven hebben gegeven. En als zijn volgelingen kunnen we vertrouwen hebben in zijn trouw en vertrouwen op zijn goede voorzienigheid in ons dagelijks leven.Zoals God Boaz ‘trouw gebruikte om voor Ruth en Naomi te zorgen en hen van hun ellende te verlossen, zo blijft hij jou en mij gebruiken om vandaag zijn wil uit te vaardigen.
Als je zou willen Wilt u meer weten over Gods aanwezigheid en voorziening in de levens van Ruth, Naomi en Boaz, download dan de vierdelige studie van Groundwork “Ruth: Surprised by God’s Providence”.
