Bloedverdunners zijn medicijnen die het vermogen van het lichaam om bloedstolsels te vormen verminderen. Bloedverdunners worden gebruikt om mensen te beschermen tegen schadelijke bloedstolsels.

Om bloed te laten stollen wanneer mensen een snee of blauwe plek krijgen, heeft het bloed twee cruciale elementen nodig:

• Bloedplaatjes : Dit is een type bloedelement dat samenkomt op de plaats van de verwonding en samenbindt om een plug te vormen die het bloeden stopt.
• Stollingsfactoren: dit zijn eiwitten die voornamelijk in de lever worden geproduceerd en worden geactiveerd door een verwonding om een vezelig eiwit te vormen dat fibrine wordt genoemd. Fibrine vormt een dicht gaas om over de bloeding heen te genezen.

Hoewel bloedverdunners mensen helpen beschermen tegen schadelijke bloedstolsels, zijn ze een tweesnijdend zwaard omdat ze ook het risico lopen om bloeden die moeilijk te stoppen is. Het mengen van bloedverdunners met alcohol kan dat risico verergeren. Mensen die bloedverdunners gebruiken, moeten bij hun voorschrijver informeren of ze alcohol willen gebruiken en moeten eerlijk zijn over de mate van alcoholgebruik.

Wat zijn bloedverdunners?

Er zijn drie soorten bloedverdunners:

• Anticoagulantia: medicijnen die de bloedstolling verhinderen.
• Antiplatelets: medicijnen die voorkomen dat bloedplaatjes samenkomen en aan elkaar plakken.
• Fibrinolytica: medicijnen die fibrine afbreken, waardoor bestaande stolsels worden opgelost.

Bloedplaatjesaggregatieremmers en anticoagulantia worden doorlopend als pillen (of soms als injectie) ingenomen om de vorming van bloedstolsels bij mensen te voorkomen die een hoog risico lopen om bloedstolsels te vormen of die een bestaand bloedstolsel hebben dat catastrofale gevolgen kan hebben.

Fibrinolytica zijn krachtige geneesmiddelen die bloedstolsels afbreken en die alleen in ziekenhuizen eenmalig worden gebruikt om een levensbedreigend stolsel op te lossen, zoals een bloedstolsel in de hersenen dat een beroerte (een trombo-embolische beroerte) of tijdens een acute hartaanval.

Waar worden bloedverdunners voor gebruikt?

Bloedverdunners worden gebruikt om de vergroting van bestaande bloedstolsels in het lichaam te stoppen die kan ernstige problemen veroorzaken. Ze vergemakkelijken ook het afbreken van het stolsel door het lichaam en helpen voorkomen dat het stolsel zich elders in het lichaam verplaatst. Het meest voorkomende voorbeeld van het gebruik van bloedverdunners is wanneer iemand een diepe veneuze trombose (DVT) ontwikkelt, een bloedstolsel in de aderen van het been. Onbehandeld kan een DVT afbreken en via het hart naar de longen reizen, waardoor een levensbedreigende gebeurtenis ontstaat die bekend staat als longembolie (PE).

Bepaalde mensen met een hoog risico op het ontwikkelen van een DVT kan op bloedverdunners worden geplaatst om DVT-vorming te voorkomen. Bijvoorbeeld:

• Mensen die een orthopedische operatie aan hun onderste ledematen hebben ondergaan, kunnen een paar weken op een antistollingsmiddel worden geplaatst.
• Mensen die meer dan één DVT of een PE kan doorlopend op een plaatjesaggregatieremmer of een anticoagulans worden geplaatst
• Mensen met bepaalde bloedstollingsstoornissen (zoals Factor V Leiden) kunnen een anticoagulans krijgen

Mensen met een hoog risico op een hartaanval of een trombo-embolische beroerte (een beroerte veroorzaakt door een klein bloedstolsel) kunnen door hun arts worden geadviseerd om een bloedplaatjesaggregatieremmer te nemen om hun risico te verlagen.

Mensen met een hartaandoening die bekend staat als atriale fibrillatie of atriale flutter kunnen op een anticoagulans worden geplaatst om de vorming van bloedstolsels in hun hart te voorkomen die naar de hersenen kunnen reizen en een beroerte kunnen veroorzaken.

Welke medicijnen zijn bloedverdunners ? (H3)

Antiplatetetgeneesmiddelen omvatten:

Anticoagulantia omvatten:

Fibrinolytische geneesmiddelen omvatten:

• Weefselplasminogeenactivator ( tPA)
• Streptokinase
• Urokinase

Er zijn ook medicijnen die het bloed kunnen verdunnen als bijwerking, maar die niet als bloedverdunners worden gebruikt. Een voorbeeld hiervan zijn niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID’s), zoals ibuprofen (Advil) en naproxen (Aleve).

Alcohol heeft ook significante bloedverdunnende effecten.

Kan U drinkt alcohol terwijl u bloedverdunners gebruikt?

Bloedverdunners nemen en alcohol drinken kan een gevaarlijke combinatie zijn. Het is belangrijk dat mensen contact opnemen met hun arts om er zeker van te zijn dat ze op de hoogte zijn van eventuele aan alcohol gerelateerde risico’s.

Alcohol beïnvloedt het metabolisme van het antistollingsmiddel Coumadin en er is aangetoond dat het het vermogen om de geneesmiddel in het therapeutische bereik en om het risico op bloedingen te verhogen.

Bloedplaatjesaggregatieremmers en de nieuwere anticoagulantia (dwz alle behalve heparine en coumadine) worden niet rechtstreeks beïnvloed door incidenteel matig alcoholgebruik. Overmatig alcoholgebruik brengt echter een bloedingsrisico met zich mee, dus alcoholgebruik moet worden besproken met de voorschrijver.

Het gebruik van alcohol en aspirine (of andere NSAID-medicatie) kan het bloedingsrisico verhogen, na slechts vier drankjes.

Mensen die meer dan af en toe alcohol gebruiken, moeten dit met hun arts bespreken, zodat hun leverfunctie kan worden gecontroleerd met een bloedtest. Een verminderde leverfunctie door alcoholgebruik kan van invloed zijn op hoe bloedverdunners in het lichaam worden gemetaboliseerd en kan het risico op bloedingen zelfstandig verhogen.

Bijwerkingen van het mengen van alcohol en bloedverdunners

De bijwerkingen van bloed verdunners en alcohol zijn gerelateerd aan het bloedingsrisico door de individuele effecten van alcohol en bloedverdunners op het bloedstollingssysteem.

Sommige bloedingen zijn slechts van geringe invloed op de gezondheid, zoals snel blauwe plekken, neusbloedingen of bloedend tandvlees . Interne bloeding in de maag of spontane bloeding in de hersenen kan echter levensbedreigend zijn en onmiddellijke ziekenhuiszorg vereisen.

Voor mensen die een traumatische gebeurtenis meemaken, zoals een zware val of een auto-ongeluk, kan de het risico op een significante bloeding is aanzienlijk verhoogd als ze een bloedverdunner gebruiken en nog meer als ze ook regelmatig alcohol gebruiken.

Is alcohol een bloedverdunner?

Alcohol is een bloedverdunner. dunner. Alcohol veroorzaakt op verschillende manieren antistollingseffecten:

• Vermindert het aantal bloedplaatjes in het bloed (trombocytopenie): dit effect treft tot 43% van de “gezonde” alcoholgebruikers en 81% van de acuut zieke alcohol Door alcohol veroorzaakte trombocytopenie verdwijnt gewoonlijk binnen een week na het stoppen met drinken.
• Verminderde bloedplaatjesfunctie (trombocytopathie): alcohol schaadt bloedplaatjes door aggregatie en verstopte bloedingen.
• Afbraak van fibrine (fibrinolyse) ): Alcohol kan – afhankelijk van het tijdstip van de laatste drank – afwisselend de afbraak van fibrine verhogen, wat bloedingen bevordert, of de afbraak van fibrine verminderen, wat de vorming van mogelijk dodelijke bloedstolsels bevordert.
• Leverfunctiestoornis : Dit effect vermindert het vermogen van de lever om de stollingsfactoren te maken die nodig zijn voor het stollings- en genezingsproces.

Als u of een geliefde worstelt met alcoholgebruik en zich zorgen maakt over de vele gevolgen voor de gezondheid van een stoornis in het gebruik van middelen, neem contact op met het Orlando Recovery Center om met een vertegenwoordiger te praten over hoe professionele behandeling kan helpen. Zet de eerste stap naar een gezondere toekomst, bel vandaag nog.

Bronnen:

American Society of Hematology. “Bloedproppen.” 2019. Toegang tot 23 augustus 2019.

Ballard, Harold. “De hematologische complicaties van alcoholisme.” Alcohol Health & Research World, 1997. Geraadpleegd op 23 augustus 2019.

Chapin, John; Hajjar, Katherine. “Fibrinolyse en de controle van de bloedstolling.” Blood Reviews, januari 2015. Geraadpleegd op 23 augustus 2019.

Efird, Lydia; Miller, Donald; Ash, Arlene; et al. “Identificatie van de risico’s van anticoagulatie bij patiënten met middelenmisbruik.” Journal of General Internal Medicine, oktober 2013. Geraadpleegd op 23 augustus 2019.

Gremmel, Thomas; Michelson, Alan; Frelinger, Andrew; et al. “Nieuwe aspecten van plaatjesaggregatieremmende therapie bij hart- en vaatziekten.” Research and Practice in Thrombosis and Hemostasis, 27 mei 2018. Toegang tot 23 augustus 2019.

Joppa, Stephanie; et al. “Een praktisch overzicht van de opkomende directe anticoagulantia, laboratoriummonitoring en omkeermiddelen. ” Journal of Clinical Medicine, 11 februari 2018. Geraadpleegd op 23 augustus 2019.

Moake, Joel. “Overmatige stolling (trombofilie).” The Merck Manual, oktober 2017. Geraadpleegd op 23 augustus 2019.

Moake, Joel. “How blood clots.” The Merck Manual, december 2018. Geraadpleegd op 23 augustus 2019.

Medische disclaimer: Orlando Recovery Center heeft tot doel de kwaliteit van leven te verbeteren van mensen die worstelen met een middelengebruik of een psychische stoornis met op feiten gebaseerde inhoud over de aard van gedragsmatige gezondheidstoestanden, behandelingsopties en de daarmee samenhangende resultaten. We publiceren materiaal dat is onderzocht, geciteerd, bewerkt en beoordeeld door bevoegde medische professionals. De informatie die we verstrekken is niet bedoeld ter vervanging van professioneel medisch advies, diagnose of behandeling. Het mag niet worden gebruikt in plaats van het advies van uw arts of een andere gekwalificeerde zorgverlener.