Wat is bloedtypering?

Bloedtypering is een test die wordt uitgevoerd om te bepalen welke bloedgroep u heeft of tot welke bloedgroep u behoort. Niet iedereen heeft dezelfde bloedgroep. Er zijn verschillende verschillende bloedgroepen, waarvan sommige vaker voorkomen dan andere.

Mensen met overeenkomende bloedgroepen zouden ‘compatibel’ zijn. Dit betekent dat ze elkaars bloed kunnen geven of ontvangen indien nodig.

Waarom wordt bloedtypering gedaan?

Bloedtypering wordt gedaan wanneer het nodig is om te weten welke bloedgroep je hebt. Bijvoorbeeld:

• als u zwanger bent – om ervoor te zorgen dat uw bloed en het bloed van uw baby compatibel zijn
• als u een bloedtransfusie of orgaantransplantatie nodig heeft – om zeker dat het bloed dat u van een donor ontvangt, compatibel is met uw bloed.
• als u bloed wilt doneren – zodat artsen weten aan wie ze uw bloed veilig kunnen geven

Bloed typering wordt soms ook gedaan bij pasgeboren baby’s om te testen op bepaalde ziekten en aandoeningen.

Hoe wordt bloed geclassificeerd?

Bloed wordt ingedeeld in bloedgroepen op basis van het feit of bepaalde stoffen aanwezig zijn of niet . Deze omvatten antigenen (soorten suikers en eiwitten) die worden aangetroffen op het oppervlak van uw rode bloedcellen en antilichamen (soorten eiwitten) die voornamelijk worden aangetroffen in plasma – het vloeibare bestanddeel van uw bloed.

Alle cellen hebben verschillende combinaties van markers of “antigenen” op hun oppervlak. Ons immuunsysteem heeft geleerd deze te gebruiken om de lichaamseigen cellen (zelf) te onderscheiden van vreemde lichamen (niet-zelf), zoals bacteriën of gifstoffen. Uw immuunsysteem leert negeren uw eigen normale antigenen, maar wanneer het herkent dat een vreemd antigeen het lichaam is binnengedrongen, maakt het antilichamen vrij die zich hechten aan de vreemde entiteit en het markeren zodat andere delen van het immuunsysteem het kunnen verwijderen en vernietigen.

In het geval van bloedcellen: als uw immuunsysteem herkent dat vreemde bloedcellen (dwz bloedcellen die niet uw type zijn) in uw lichaam zijn geïntroduceerd (zoals via een transfusie), zal het een immuunrespons opwekken met behulp van antilichamen tegen de vreemde cellen.

De meeste com Mon-systemen die worden gebruikt voor het classificeren van bloed zijn het ABO-bloedgroepsysteem en het Rhesus (Rh) -type-systeem.

Het ABO-bloedgroepsysteem

Twee van de antigenen die op het oppervlak van rood bloedcellen worden antigeen A en antigeen B genoemd. Het ABO-groepssysteem voor bloedtypering is gebaseerd op welke van deze antigenen u op uw rode bloedcellen heeft. U ervaart de specifieke combinatie van bloedgroepantigenen die u heeft van uw ouders.

• Bloedgroep A: uw rode bloedcellen hebben alleen antigeen A.
• Bloedgroep B: uw rode bloedcellen hebben alleen antigeen B.
• Bloedgroep AB: uw rode bloedcellen hebben zowel A- als B-antigenen.
• Bloedgroep O: u heeft noch A- noch B-antigenen op uw rode bloedcellen.

In uw plasma (het vloeibare bestanddeel van uw bloed) zult u antilichamen hebben tegen alle antigenen die u niet op uw eigen rode bloedcellen heeft, dwz antigenen die vreemd zijn . Deze antistoffen zijn aanwezig zonder dat u contact heeft met de “vreemde” bloedgroep. Hoe dit gebeurt, is nog niet duidelijk.

• Als u bloedgroep A bent, heeft u antistoffen tegen antigeen B.
• Als je bloedgroep B bent, heb je antilichamen tegen antigeen A.
• Als je bloedgroep AB bent, heb je geen antilichamen tegen A of B.
• Als u bloedgroep O heeft, heeft u antilichamen tegen zowel A als B.

Het resus (Rh) -systeem

Het andere gebruikt is het Rhesus-systeem, ook wel Rh-systeem genoemd, genoemd naar de Rhesus-aap waarin het voor het eerst werd ontdekt. Als u in dit systeem een antigeen heeft dat het RhD-antigeen wordt genoemd op het oppervlak van uw rode bloedcellen, wordt er gezegd dat u Rhesus-positief (Rh +). Als u dat niet doet, wordt er gezegd dat u Rhesus-negatief (Rh-) bent. In Australië is ongeveer 83% van de mensen Rh-positief.

Uw ABO-bloedgroep combineren met of je bent Rh + of Rh- betekent dat je bloed kan worden geclassificeerd als een van de 8 po mogelijke typen:

• O positief (O +)
• O negatief (O-)
• A positief (A +)
• A negatief (A-)
• B positief (B +)
• B negatief (B-)
• AB positief (AB +)
• AB-negatief (AB-)

De meest voorkomende bloedgroep in de Australische bevolking is O-positief, met ongeveer 40 procent van de mensen met deze bloedgroep. Aan de andere kant is slechts ongeveer 1 procent van de Australiërs AB-negatief – het minst voorkomende type.

Een verschil tussen het Rhesus-systeem en het ABO-groepssysteem is dat Rh-negatieve mensen gewoonlijk geen antilichamen bezitten tegen RhD (tenzij ze er eerder aan zijn blootgesteld), terwijl in het ABO-groepssysteem als het antigeen afwezig is in de rode bloedcel, het antilichaam ertegen aanwezig is in het plasma.

Testen om te zien of u Rh-positief of Rh-negatief bent, wordt routinematig gedaan tijdens de zwangerschap, en voor bloeddonoren en voor mensen die een bloedtransfusie krijgen.

Als een moeder Rh-negatief is maar haar baby Rh-positief is (wat kan gebeuren als de vader Rh-positief is), kan de moeder antilichamen produceren die de rode bloedcellen van de baby bestrijden. Dit kan gebeuren als bloed van de ongeboren baby in de bloedsomloop van de moeder komt. Als er een risico bestaat dat dit gebeurt (dreigende miskraam, beëindiging, vlokkentest (CVS), buiktrauma, bij de bevalling), kan een injectie met de naam anti-D aan de moeder worden gegeven om te helpen voorkomen dat deze antilichamen tegen Rh-positief bloed worden toegediend. geproduceerd. Volgens de Australian Red Cross Blood Service heeft 17% van de Australische moeders injecties met anti-D nodig.

Universele donoren en ontvangers

Het is van vitaal belang dat al het bloed dat u van een donor krijgt is compatibel met uw eigen bloed. Als dat niet het geval is, kunt u erg ziek worden of zelfs doodgaan. Als u bloed nodig heeft, is het idealiter afkomstig van een donor die hetzelfde ABO- en Rh-type heeft als u. Als het echter een noodgeval is en er is geen exacte match beschikbaar, kunnen andere soorten bloed compatibel zijn – wat betekent dat uw immuunsysteem er niet tegen reageert.

In de onderstaande tabel ziet u welke bloedgroepen het zijn. compatibel.

Compatibiliteit van ABO-bloedgroepen
ABO-bloedgroep ontvanger	ABO-bloedgroep ontvanger kan ontvangen
A	A, O
B	B, O
AB	A, B, AB, O
O	O

Universele rode-celdonoren: mensen met O-negatief bloed hebben geen A-, B- of Rh-antigenen op hun rode bloedcellen, wat betekent dat ze rode bloedcellen kunnen doneren aan wie dan ook (hun bloedcellen zullen het immuunsysteem van de ontvanger niet activeren om het bloed te “bestrijden”). Om deze reden worden mensen met O-negatief bloed ‘universele donoren’ genoemd.

Universele ontvangers: mensen met AB-bloedgroep hebben zowel A- als B-antigenen op hun rode bloedcellen en hebben geen antilichamen tegen A- of B-antigenen, wat betekent dat ze rode bloedcellen van elk type kunnen ontvangen (hun immuunsysteem vecht tegen hen). Om deze reden worden ze ‘universele ontvangers’ genoemd.

Universele plasmadonor: Bovendien kunnen mensen die bloedgroep AB zijn hun plasma aan iedereen doneren (omdat het geen antilichamen heeft tegen andere bloedgroepen).

In het algemeen mogen mensen die Rh-negatief zijn, alleen Rh-negatief bloed krijgen (aangezien het geen RhD-antigenen bevat). Als ze Rh-positief bloed krijgen (dat wel het RhD-antigeen bevat), zal hun immuunsysteem het als vreemd (niet-zelf) zien en antilichamen tegen het RhD-antigeen gaan produceren.

Mensen die Rh-positief zijn. kan Rh-positief of Rh-negatief bloed ontvangen.

Hoe wordt bloedtypering gedaan?

Testen om uit te vinden in welke ABO-bloedgroep u zich bevindt, wordt ABO-bloedtypering genoemd, en omvat 2 stappen.

Stap 1 (‘forward typering’ genoemd)

Een monster van uw bloed wordt afzonderlijk getest op 2 laboratoriumoplossingen – een die antilichamen bevat tegen het A-antigeen (anti-A ) en een die antistoffen bevat tegen het B-antigeen (anti-B).

De manier waarop uw bloed reageert op de antistoffen, laat zien welke antigenen uw bloed bevat. Als u bijvoorbeeld het A-antigeen op uw rode bloedcellen heeft (u bent bloedgroep A) en de oplossing met anti-A-antilichamen wordt toegevoegd, zullen uw bloedcellen reageren door samen te klonteren (agglutinatie). Als uw bloed niet op een van de oplossingen reageert, moet het bloed van het type O zijn.

Stap 2 (‘omgekeerd typen’)

In stap 2 (‘omgekeerd typen’ ), wordt uw plasma (het vloeibare deel van uw bloed nadat de rode en witte bloedcellen zijn verwijderd) gemengd met bloed waarvan bekend is dat het type A is, en afzonderlijk met bloed waarvan bekend is dat het type B is, om de reactie ervan te controleren. Of agglutinatie al dan niet plaatsvindt, zou de resultaten van het voorwaartse typering moeten bevestigen. Beide soorten tests moeten overeenkomen voordat uw bloedgroep wordt bevestigd.

Rhesus-typering

De test om uit te vinden welk type Rhesus-bloedgroep u bent, wordt RhD-typering genoemd. Bij deze test wordt een monster van uw rode bloedcellen gemengd met een laboratoriumoplossing die antilichamen tegen RhD bevat. Als uw bloed op de Rh-test reageert door te agglutineren (klonteren), is het Rh-positief. Als het niet reageert, is het Rh-negatief.

Zowel ABO- als RhD-bloedtypering wordt uitgevoerd op al het bloed dat bij donoren wordt afgenomen, evenals op al het bloed dat wordt gebruikt voor transfusies in ziekenhuizen. Heel af en toe is testen op andere rode bloedcel-antigenen vereist, meestal alleen bij mensen met zeldzame bloedaandoeningen.

Laatst beoordeeld: 20/07/2016

myDr