Assistent en North Carolina Pre-FlightEdit

Na zijn afstuderen aan de University of Alabama in 1936, nam Bryant een coachingbaan onder AB Hollingsworth aan Union University in Jackson, Tennessee, maar hij verliet die positie toen hij een assistent-coachingspositie werd aangeboden onder Frank Thomas aan de University of Alabama. In de daaropvolgende vier jaar stelde het team een record van 29–5–3 op. In 1940 verliet hij Alabama om assistent te worden aan de Vanderbilt University onder leiding van Henry Russell Sanders. Tijdens hun seizoen 1940 diende Bryant als hoofdtrainer van de Commodores voor hun 7-7 gelijkspel tegen Kentucky toen Sanders herstellende was van een blindedarmoperatie. Na het seizoen 1941 kreeg Bryant de baan als hoofdcoach aan de Universiteit van Arkansas. Pearl Harbor werd echter kort daarna gebombardeerd en Bryant weigerde de positie om zich bij de Amerikaanse marine aan te sluiten. In 1942 diende hij als assistent-coach bij de Georgia Pre-Flight Skycrackers.

Bryant diende toen voor Noord-Afrika en zag geen gevechtsactie. Zijn schip, de omgebouwde voering USAT Uruguay, werd echter geramd door een olietanker nabij Bermuda en bevolen te worden verlaten. Bryant gehoorzaamde het bevel en redde de levens van zijn mannen. Allen Barra beweert dat tweehonderd anderen stierven bij de botsing.:90

Later kreeg hij eervol ontslag om rekruten op te leiden en het Pre-Flight-voetbalteam van North Carolina Navy te coachen. Een van de spelers die hij coachte voor de marine was de toekomstige Pro Football Hall of Fame quarterback Otto Graham. Terwijl bij de marine, behaalde Bryant de rang van luitenant-commandant.:94

MarylandEdit

In 1945 ontmoette de 32-jarige Bryant de eigenaar van het Washington Football Team George Marshall op een cocktailparty georganiseerd door de Chicago Tribune, en zei dat hij aanbiedingen om assistent-coach te worden bij Alabama en Georgia Tech had afgewezen omdat hij van plan was hoofdtrainer te worden. Marshall bracht hem in contact met Harry Clifton “Curley” Byrd, de president en voormalig voetbalcoach van de Universiteit van Maryland.

Na een ontmoeting met Byrd de volgende dag, kreeg Bryant de baan als hoofdcoach van de Maryland Waterschildpadden. In zijn enige seizoen bij Maryland leidde Bryant het team naar een 6-2-1 record. Bryant en Byrd kwamen echter in conflict. In het meest prominente incident, terwijl Bryant op vakantie was, bracht Byrd een speler terug die door Bryant was geschorst omdat hij de teamregels niet volgde. Na het seizoen 1945 verliet Bryant Maryland om de functie van hoofdtrainer aan de Universiteit van Kentucky over te nemen.

KentuckyEdit

Bryant trainde acht seizoenen bij Kentucky. Onder Bryant maakte Kentucky zijn eerste bowl-optreden in 1947 en won het zijn eerste Southeastern Conference-titel in 1950. Het voetbalteam van Kentucky Wildcats uit 1950 eindigde met een record van de beste 11-1 op school en sloot het seizoen af met een overwinning op de top van Bud Wilkinson. gerangschikt Oklahoma Sooners in de Sugar Bowl. De laatste AP-poll werd vrijgegeven vóór bowl-games in die tijd, dus Kentucky beëindigde het reguliere seizoen op nummer 7. Maar verschillende andere gelijktijdige peilingen, evenals het Sagarin Ratings System dat met terugwerkende kracht werd toegepast, verklaarde Bryant ” s 1950 Wildcats om de nationale kampioen te worden, maar noch de NCAA, noch het College Football Data Warehouse erkent deze bewering. Bryant leidde Kentucky ook naar optredens in de Great Lakes Bowl, Orange Bowl en Cotton Bowl Classic. De laatste AP-peilingranglijst van Kentucky onder Bryant omvatte # 11 in 1949, # 7 in 1950, # 15 in 1951, # 20 in 1952 en # 16 in 1953. Het seizoen 1950 was de hoogste rang van Kentucky totdat het eindigde op # 6 in de laatste AP-peiling van 1977.

Hoewel hij het voetbalprogramma van Kentucky tot zijn grootste prestatie leidde, nam Bryant ontslag na het seizoen 1953 omdat hij vond dat het basketbalteam van Adolph Rupp altijd de school zou blijven. basissport. Jaren nadat hij Lexington had verlaten, had Bryant een betere relatie met Rupp. Bryant was bijvoorbeeld de atletische directeur van Alabama in 1969 en belde Rupp om te vragen of hij aanbevelingen had voor de nieuwe basketbalcoach van Alabama. Rupp raadde CM Newton aan. , een voormalige back-upspeler in Kentucky eind jaren veertig. Newton leidde de Crimson Tide naar drie opeenvolgende SEC-titels.

Texas A & MEdit

In 1954 aanvaardde Bryant de baan als hoofdcoach bij de Texas A & M University. Hij diende ook als atletisch directeur. hile in Texas A & M.

De Aggies leden in 1954 door een slopend 1-9 seizoen, dat begon met het beruchte trainingskamp in Junction, Texas. De “overlevenden” kregen de naam “Junction Boys”. Twee jaar later leidde Bryant het Texas A & M Aggies-voetbalteam uit 1956 naar het Southwest Conference-kampioenschap met een 34–21 overwinning op de Texas Longhorns in Austin.Het jaar daarop won Bryants ster John David Crow de Heisman Trophy, en de Aggies uit 1957 waren in de titelstrijd totdat ze verloren van de # 20 Rice Owls in Houston, te midden van geruchten dat Alabama achter Bryant zou gaan.

Aan het einde van het seizoen 1957, na het verzamelen van een algemeen record van 25–14–2 in Texas A & M, keerde Bryant terug naar Tuscaloosa om de coachingspositie in te nemen, opvolger van Jennings B. Whitworth, evenals de baan van atletisch directeur bij Alabama.

AlabamaEdit

Op de vraag waarom hij terugkeerde naar zijn alma mater, antwoordde Bryant: ‘Mama riep. En als mama belt, moet je gewoon komen rennen “.” Bryants eerste voorjaarstraining in Alabama leek veel op wat er gebeurde bij Junction. Sommige assistenten van Bryant dachten dat het nog moeilijker was, aangezien tientallen spelers het team verlieten. Na het winnen van vier gecombineerde wedstrijden in de drie jaar voorafgaand aan Bryant’s aankomst (inclusief Alabama’s enige puntloze seizoen op het veld in moderne tijden), ging de Tide met 5-4-1 in Bryant’s eerste seizoen. Het jaar daarop, in 1959 versloeg Alabama Auburn en verscheen in de inaugurele Liberty Bowl, de eerste keer dat de Crimson Tide Auburn had verslagen of in een bowl-wedstrijd in zes jaar was verschenen. In 1961, met quarterback Pat Trammell en voetbalgrootheden Lee Roy Jordan en Billy Neighbours, Alabama ging met 11-0 en versloeg Arkansas met 10-3 in de Sugar Bowl om het nationale kampioenschap te claimen.

De volgende drie jaar (1962-1964) was Joe Namath de quarterback en behoorden tot de beste van Bryant. Het seizoen 1962 eindigde met een 17-0 overwinning in de Orange Bowl op Bud Wilkinsons Oklahoma Sooners. Het seizoen 1963 eindigde met een 12-7 overwinning op Ole Miss in de Sugar Bowl, de eerste wedstrijd tussen de twee Southeastern Conference buren in bijna 20 jaar, en pas de tweede in 30 jaar. In 1964 won de Tide opnieuw een nationaal kampioenschap, maar verloor met 21–17 van Texas in de Orange Bowl, in de eerste nationaal op televisie uitgezonden college-wedstrijd in kleur. The Tide eindigde deelden de nationale titel van 1964 met Arkansas, omdat de Razorbacks de Cotton Bowl Classic wonnen en Texas in Austin hadden verslagen. Vóór 1968 gaven de AP- en UPI-peilingen hun kampioenschappen uit voor de bowl-wedstrijden. De AP stopte deze training voor het seizoen 1968 , maar de UPI ging door tot 1973. De Crimson Tide uit 1965 herhaalde zich als kampioen na het verslaan van Nebraska, 39-28, in de Orange Bowl. Tijdens de back-to-back nationale kampioenschapsseizoenen bleef Bryants Alabama-team uit 1966 ongeslagen en versloeg een sterke Nebraska te ben, 34–7, in de Sugar Bowl. Alabama eindigde echter als derde in de natie achter de nationale medekampioenen Michigan State en Notre Dame, die eerder in een laat reguliere seizoenswedstrijd een 10-10 gelijkspel hadden gespeeld. In een biografie van Bryant, geschreven door Allen Barra, suggereert de auteur dat de belangrijkste stembureaus weigerden Alabama voor het derde jaar op rij als nationaal kampioen te kiezen vanwege het recente standpunt van de gouverneur van Alabama, George Wallace tegen integratie.

Het Alabama-team uit 1967 werd aangekondigd als een andere kanshebber op het nationale kampioenschap, met ster quarterback Kenny Stabler die terugkeerde, maar ze strompelden de poort uit en speelden een gelijkspel in Florida State, 37-37, op Legion Field. Alabama eindigde het jaar met 8-2-1 en verloor 20 –16 in de Cotton Bowl Classic naar Texas A & M, gecoacht door voormalig Bryant-speler en assistent-coach Gene Stallings. In 1968 kon Bryant opnieuw zijn eerdere successen niet evenaren, aangezien het team gingen 8-3, verloor van de Missouri, 35-10, in de Gator Bowl.

De teams uit 1969 en 1970 eindigden met respectievelijk 6-5 en 6-5-1. Na deze teleurstellende pogingen begonnen velen zich af te vragen of de 57-jarige Bryant was aangespoeld.Hij begon zelf hetzelfde te voelen en overwoog e hij stopte met coachen of verliet college football voor de National Football League (NFL).

Jarenlang werd Bryant beschuldigd van racisme omdat hij weigerde zwarte spelers te rekruteren, maar hij zei alleen dat het heersende sociale klimaat en de de overweldigende aanwezigheid van de bekende segregationist George Wallace, eerst als gouverneur en vervolgens als presidentskandidaat, liet hem dit niet doen. Hij was eindelijk in staat om de administratie te overtuigen om dit te doen nadat hij de seizoensopener van de Tide voor 1970 had gepland tegen een sterk USC-team onder leiding van de zwarte vleugelverdediger Sam Cunningham. Cunningham snelde naar 150 yards en twee touchdowns in een 42-21 overwinning tegen Na dat seizoen kon Bryant Wilbur Jackson rekruteren als Alabama’s eerste zwarte beurs speler, en junior-college transfer John Mitchell werd de eerste speler voor Alabama. In 1973 was een derde van de starters van het team zwart en Mitchell werd de eerste zwarte coach van de Tide dat seizoen.

In 1971 begon Bryant met het maken van een comeback. Dit omvatte het verlaten van Alabama’s oude machtsovertreding voor de relatief nieuwe wishbone-formatie.Darrell Royal, de voetbaltrainer uit Texas wiens assistent, Emory Bellard de wishbone virtueel uitvond, leerde Bryant de basisprincipes, maar Bryant ontwikkelde succesvolle varianten van de wishbone die Royal nooit had gebruikt. De verandering hielp om de rest van het decennium succesvol te maken voor de Crimson Tide. Het voetbalteam van Alabama Crimson Tide uit 1971 bleef ongeslagen in het reguliere seizoen en steeg naar # 2 in de AP Poll, maar verloor van de topklasse Nebraska, 38-6, in de Orange Bowl.

Bryant’s De ploeg uit 1973 verdeelde de nationale kampioenschappen met de Notre Dame, die Alabama (24-23) versloeg in de Sugar Bowl. De UPI verplaatste daarna zijn laatste poll tot na de bowl-wedstrijden.

Het Alabama Crimson Tide-voetbalteam uit 1978 splitste de nationale titel met USC ondanks verlies van de Trojanen in september. Bryant won zijn zesde en laatste nationale titel in 1979 na een overwinning van 24–9 in de Sugar Bowl op Arkansas.

Bryant coachte 25 jaar bij Alabama en won zes nationale titels (1961, 1964, 1965, 1973, 1978 en 1979) en dertien SEC-kampioenschappen. Bryants overwinning op in-state rivaal Auburn, gecoacht door voormalig Bryant-assistent Pat Dye op 28 november 1981 was de 315e van Bryant als hoofdtrainer, wat destijds de meeste van alle hoofdtrainer was. Zijn record als coach was 323–85–17.