Op de tweede wedstrijddag in de teamfinale deed Raisman mee aan sprong, evenwichtsbalk en vloeroefening om de gouden medaille voor het Amerikaanse team veilig te stellen en de titel te verdedigen die ze verdiende met de Fierce Vijf in 2012. Individueel scoorde ze 15.833 op sprong, 15.000 op balk en 15.366 op vloer. Aan het einde van de wedstrijd noemden zij en haar teamgenoten zichzelf “The Final Five”, omdat zij het laatste Olympische team waren dat Marta Karolyi zou noemen voordat ze met pensioen ging als teamcoördinator. Dit waren de laatste Olympische Spelen waar de teams uit vijf gymnasten zouden bestaan, aangezien eerder dit jaar werd aangekondigd dat, te beginnen met de Olympische Spelen van 2020 in Tokio, de concurrerende teams zouden worden teruggebracht tot vier gymnasten.

In In de allround finale scoorde Raisman 15.633 op sprong, 14.166 op tralies, 14.866 op balk en 15.433 op de vloer om de tweede plaats te behalen met een totaalscore van 60.098, waarmee hij een zilveren medaille verdiende, achter Biles en voor de Rus Aliya Mustafina. Ze was het meest bekend omdat ze in tranen uitbarstte na het voltooien van haar vloerroutine in de laatste rotatie, nadat ze het liefdesverdriet had gewroken dat ze vier jaar eerder een all-round medaille verloor via een tiebreak.

In de vloerfinale, Raisman eindigde opnieuw als tweede achter Biles, met een score van 15.500, wat haar op een totaal van zes Olympische medailles bracht. Dit maakte haar de op een na meest gedecoreerde Amerikaanse Olympische turnster na Shannon Miller. Hoewel overschaduwd door Biles, ontving Raisman lof voor haar waardigheid en volwassenheid. evenals voor haar per formances, die waren verbeterd ten opzichte van 2012.