Alopecia areata (AA) is een T-cel-gemedieerde auto-immuunziekte waarbij inflammatoire cellen vallen de haarzakjes aan, wat resulteert in ronde, goed omschreven plekken met niet-cicatriciaal haarverlies bij een normaal ogende huid. AA die het baardgebied aantast, is algemeen bekend en wordt aangeduid als AA van de baard (BAA) of AA barbae wanneer de betrokkenheid uitsluitend beperkt is tot de baard. BAA is gedocumenteerd in een select aantal onderzoeken. We bekijken de literatuur en bespreken de klinische kenmerken, epidemiologie, diagnose en behandeling van BAA. De klinische presentatie van BAA kan variëren en zich manifesteren als enkele kleine gebieden met haarverlies, meerdere kleine of grote gelijktijdige focussen of totaal haarverlies. De meeste patiënten zijn mannen van middelbare leeftijd met focale plekken van rond of ovaal haarverlies, meestal gelokaliseerd langs de kaaklijn. Patches zijn kenmerkend goed omlijnd en glad met wit haar aan de rand. Dermoscopische kenmerken van BAA zijn onder meer gele stippen, gebroken haar en korte vellusharen. BAA kan in verband worden gebracht met andere auto-immuunziekten, waaronder atopische dermatitis, vitiligo en psoriasis. Er zijn veel behandelingsmodaliteiten beschikbaar voor BAA, en de keuze van een therapie hangt af van verschillende factoren, waaronder ziekteactiviteit, omvang van het getroffen gebied, duur van de ziekte en leeftijd van de patiënt. Topische corticosteroïden worden meestal gebruikt als eerste behandeling, gevolgd door intralesionale steroïden. Andere therapeutische modaliteiten worden besproken.