Attention Deficit Hyperactive Disorder, of ADHD, is een aandoening die wordt gekenmerkt door onoplettendheid, hyperactiviteit, impulsiviteit of een combinatie.
Ongeveer 60 procent van de kinderen met ADHD in de Verenigde Staten wordt volwassen met ADHD; dat is ongeveer 4 procent van de volwassen bevolking, of 8 miljoen volwassenen. *
Minder dan 20 procent van de volwassenen met ADHD is gediagnosticeerd of behandeld, en slechts ongeveer een kwart van die volwassenen zoekt hulp. *
ADHD wordt verondersteld biologisch en meestal genetisch te zijn, en vindt zeer vroeg in de hersenontwikkeling plaats. Volwassenen met ADHD kunnen dezelfde symptomen vertonen als kinderen, en hoewel hyperactiviteit vaak afneemt naarmate ze volwassen zijn, kunnen onoplettendheid en impulsiviteit aanhouden.
Symptomen
ADHD-symptomen omvatten vaak een onvermogen om te focussen , wanorde en rusteloosheid. Volwassenen met ADHD kunnen het moeilijk vinden om dingen te organiseren, naar instructies te luisteren, details te onthouden of moeite te hebben met het voltooien van taken, wat hun relaties thuis, op school en op het werk kan beïnvloeden.
Mensen met ADHD kunnen afwijkende symptomen, en ze kunnen deze op verschillende niveaus van ernst ervaren, variërend van milde tot aanzienlijke beperkingen.
ADHD en psychische stoornissen
Volwassenen met ADHD hebben waarschijnlijk een angststoornis, depressie, bipolaire stoornis of andere comorbide psychiatrische stoornis. (De term “comorbide” verwijst naar een aandoening die bij een ander bestaat.)
Ongeveer 50 procent van de volwassenen met ADHD lijdt ook aan een angststoornis. Volwassen ADHD-symptomen die naast een angststoornis of andere stoornissen bestaan, kunnen het vermogen om te functioneren aanzienlijk aantasten.
Diagnose
Een juiste diagnose is afhankelijk van een uitgebreide klinische evaluatie door een gezondheidswerker, die rekening houdt met persoonlijke geschiedenis, zelfgerapporteerde symptomen en mentale -status testen, evenals vroege ontwikkelingsproblemen en symptomen van onoplettendheid, afleidbaarheid, impulsiviteit en emotionele instabiliteit.
Overlappende symptomen van comorbide psychiatrische aandoeningen bemoeilijken vaak het verkrijgen van een juiste diagnose.
Een zorgverlener zal tijdens een consult dit soort vragen stellen:
- Tonen uw gedrag en gevoelens aan dat u problemen heeft met aandacht en hyperactiviteit?
- Heeft u het moeilijk je geduld behouden of in een goed humeur blijven?
- Overkomen deze problemen u op het werk en thuis?
- Zien familieleden en vrienden dat u deze problemen heeft?
- Heeft u deze problemen gehad sinds u een kind was ?
- Heeft u lichamelijke of geestelijke gezondheidsproblemen die uw gedrag kunnen beïnvloeden?
Behandeling
Medicatie is de hoeksteen van de behandeling van volwassenen met ADHD. Onderzoek heeft aangetoond dat stimulerende middelen en sommige niet-stimulerende middelen de symptomen van ADHD kunnen verbeteren, waardoor mensen kunnen opletten, zich concentreren en hun impulsen onder controle houden.
De meeste mensen hebben ook baat bij gedrags-, psychologische, educatieve en coachinginterventies. Een nuttige bron voor het vinden van steungroepen of professionals met de juiste expertise is CHADD (Children and Adults with Attention Deficit Hyperactivity Disorder).
Angststoornissen en andere comorbide aandoeningen kunnen ontstaan als gevolg van het leven met ADHD. Het hebben van een comorbide angststoornis kan de behandeling ingewikkelder maken. Een gezondheidswerker zal de gebieden met beperkingen definiëren (zoals problemen met betrekking tot aandacht of impulsiviteit op het werk of op school, slapen of gezinsleven) en helpen bij het selecteren van de meest gunstige behandelingsoptie.
Naast het voorschrijven van medicatie voor ADHD kan een gezondheidswerker CGT (cognitieve gedragstherapie) aanbevelen voor comorbide angst. Sommige behandelingen met stimulerende medicijnen voor ADHD kunnen angstsymptomen verergeren bij patiënten met comorbide angststoornissen.
Een gezondheidswerker moet zich concentreren op de aandoening die gepaard gaat met de hoogste graad van beperking. Als ADHD de oorzaak is van angst, kan het behandelen van ADHD de angst verminderen. Als angst echter onafhankelijk is van ADHD, zal een arts de juiste medicatie bepalen. Een gezondheidswerker kan besluiten de angst eerst te behandelen; een ander kan beide aandoeningen tegelijkertijd behandelen.
* Referentie-informatie:
-
Van degenen met ADHD die in de volwassenheid aanhouden, meldt slechts ongeveer een kwart een behandeling voor hun symptomen in het afgelopen jaar “18. Kessler RC, Adler L, Barkley R, et al. De prevalentie en correlaten van ADHD bij volwassenen in de Verenigde Staten: resultaten van de National Comorbidity Survey Replication. American Journal of Psychiatry. 2006; 163: 716. –723.
-
In termen van het zoeken naar behandeling – Eerste contact voor behandeling voor ADHD: voorspellers van en geslachtsverschillen bij het zoeken naar behandeling Elias Dakwar, MD, Frances R. Levin, MD, , en Carlos Blanco, MD, Ph.D http://ps.psychiatryonline.org/doi/ref/10.1176/appi.ps.201300298
-
ADHD-symptomen werden gevonden bij 20.3% van de steekproef, maar slechts 7,3% van deze proefpersonen had ooit een formele diagnose gekregen. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27680974
Hulp krijgen
Vind een therapeut
Professionele ondersteuningslijst voor ADHD
Meer informatie
Aandachtstekortstoornisvereniging
kinderen en volwassenen met aandachtstekortstoornis / hyperactiviteitsstoornis (CHADD)
ADHD bij volwassenen (WebMD)