Alaska is een van de mooiste en meest ongerepte plekken ter wereld. Het is een omgeving van bergen aan de kust, uitgestrekte ongerepte toendra’s, ijsvelden en rivieren die samenwerken met vissen. Hoe idyllisch deze staat ook is, het leven hier in Alaska is niet zonder uitdagingen.

Hier zijn 5 ongemakkelijke waarheden over het leven in Alaska.

Alaska is een gevaarlijke staat.

De gevaren van de 49e staat zijn vaak overdreven, maar het zijn geen complete fictie. Volgens het bureau van vitale statistieken bezwijken ongeveer 400 mensen per jaar aan een vroegtijdige dood in Alaska, waardoor het de op een na meest dodelijke staat in de Unie is. Hoewel berenaanvallen altijd de krantenkoppen halen, zijn ze zeldzaam in vergelijking met het aantal mensen dat uit boten valt, door bevroren meren heen breekt of gewoon sterft door blootstelling aan de extreme kou. Hoe stervend dat ook klinkt, het grootste aantal sterfgevallen door ongevallen is veel minder dramatisch. Tientallen Alaskanen sterven elk jaar in hun slaap door koolmonoxidevergiftiging als gevolg van defecte verwarmingstoestellen of verstopte schoorstenen.

Met het hoogste aantal bushvliegtuigen in het land per hoofd van de bevolking zijn luchtvaartdoden niet ongewoon, maar zijn ze slechts verantwoordelijk voor een klein deel van alle verkeersdoden. Auto’s, sneeuwscooters en ATV’s eisen nog steeds meer levens, maar de beste manier om je maker te ontmoeten, is door een baan te vinden aan boord van een commerciële vissersboot. Beschouwd als de gevaarlijkste baan van het land, draagt het een 20% groter risico op letsel of overlijden ten opzichte van elk ander beroep. Voor geharde Alaskanen is niets veilig, maar perspectief is alles. Elk jaar worden meer dan 150 mensen gedood door vallende kokosnoten, geen van hen in Alaska.

Cabinekoorts is een echt probleem.

Elke winter krijgen duizenden Alaskanen SAD. Meer dan alleen een beetje in de put, raken ze verlamd door de symptomen van Seasonal Affective Disorder (SAD). Gezien zijn geografische plaats op de planeet is de winter in Alaska niet alleen koud, maar ook donker. Daglicht in de meest noordelijke regio’s is maandenlang afwezig, waardoor een fysiologische verschuiving in stemming en karakter ontstaat. Lijders aan SAD ervaren vaak angst, malaise en diepe depressie. In een poging om het hoofd te bieden, gaan velen over op te veel eten, langere perioden van slaap, drank of drugs. Naarmate de symptomen ernstiger worden, kan dit een oorzaak van zelfmoord zijn. Alaska staat op de tweede plaats na Wyoming voor het hoogste aantal zelfmoorden in het land.

Cruiseschepen brengen het geld en het afval.

Toerisme is de op een na grootste industrie in Alaska. Van de 2 miljoen toeristen die de staat elk jaar bezoeken, arriveert meer dan de helft per schip. Als een van de meest populaire cruisebestemmingen ter wereld, wordt meer dan $ 60 miljoen dollar aan inkomsten geïnd door kuststeden via dokgelden en andere belastingen. Maar de kosten voor het milieu zijn hoog.

Ondanks strikte milieuregels en ijverige waakhondgroepen blijven cruiseschepen de ongerepte wateren die ze bevaren vervuilen. Volgens de Environmental Protection Agency produceert een typisch cruiseschip 21.000 liter ongezuiverd rioolwater, 2.000 pond afval, 170.000 liter afvalwater en 6.400 liter olieachtig lenswater uit hun motoren. Verontreinigende stoffen in de lucht worden ook gecontroleerd en gereguleerd, maar overtredingen zijn gemeengoed en financiële sancties worden routinematig afgedaan als een kostenpost. Boetes voor luchtkwaliteit zijn meestal hoger dan $ 20.000, maar dat is een fractie van de dagelijkse hoeveelheid geld van de gokautomaten in het casino van een schip. Regelgeving of niet, cruisemaatschappijen die betrapt worden op het overtreden van afvalwater- en luchtkwaliteitsnormen begaan gewoonlijk herhaalde overtredingen.

Het is niet alleen de beren die gewelddadig worden.

Hoe mooi en ongerept het ook is, Alaska is een moeilijke plek om te wonen. Het klimaat is hard en de ontberingen van het dagelijkse leven kunnen een hoge prijs opeisen. Voor sommige bewoners kookt de stress van het leven in Alaska over in gewelddadige ontmoetingen. Volgens statistieken van de FBI en het Census Bureau van de Verenigde Staten staat Alaska op de tweede plaats van Tennessee als de meest gewelddadige staat van het land. Ondanks een hoger dan gemiddeld inkomen, een laag armoedecijfer en een geringe bevolkingsdichtheid, komen geweldsmisdrijven verrassend vaak voor. The Anchorage Daily News meldde dat meer dan 37% van alle Alaska-vrouwen melding maakte van een vorm van aanranding.

Alaskanen houden stiekem van hun olie.

Voorafgaand aan het Deepwater Horizon-ongeluk in 2010, de meest beruchte olieramp in de Amerikaanse geschiedenis vond plaats in 1989, toen de Exxon Valdez-tanker aan de grond liep. Wat de ramp zo opmerkelijk maakte, afgezien van de 10,8 miljoen liter ruwe olie die in de oceaan werd gedumpt, was de ongerepte omgeving waar het plaatsvond. Slechts enkele uren nadat de scheepsromp was gescheurd, werd Prince William Sound ingesmeerd met olie. Miljoenen vissen, vogels en zeezoogdieren werden gedood.Olielozingen blijven regelmatig voorkomen, inclusief kleine lozingen op de plaats van het Exxon-incident. Andere belangrijke lozingen zijn geregistreerd langs de 800 mijl lange Alaska-pijpleiding die het zuidelijke tankerdepot in Valdez verbindt met de olievelden op de noordelijke helling. Hoe tragisch de lekkages ook zijn, Alaskanen zijn stiekem dol op hun olie.

De grootste werkgever en grootste aanjager van inkomsten in de staat regeert de olie-industrie in Alaska. Zelfs degenen die niet rechtstreeks bij de olieproductie of het transport zijn aangesloten, krijgen een deel van de actie. Het Alaska Permanent Fund werd in 1976 opgericht om alle fulltime bewoners de kans te geven om wat huid in het oliespel te hebben. Elk jaar betaalt de staat inwoners een contant dividend, het hoogste dividend was in 2008, toen elke Alaskan meer dan $ 3.200 per post ontving. Olielozingen zijn waardeloos, maar gratis geld spoelt de zorgen van veel mensen over grof bedekte vogels weg.